Η βιομηχανία τροφίμων μπορεί να είναι ένα αγχωτικό μέρος για να εργαστείτε. Οι πολλές ώρες εργασίας, τα επισφαλή συμβόλαια, οι χαμηλοί μισθοί και, για όσους έχουν κάποια θέση που υπάρχει επαφή με τον πελάτη, οι παράλογες απαιτήσεις, μπορούν να αποτελέσουν ένα δύσκολο εργασιακό περιβάλλον. Προσθέστε μια διατροφική διαταραχή και η εικόνα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη.

Οι πιθανότητες είναι ότι αν εργάζεστε στη βιομηχανία τροφίμων θα είστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε αυτό ακριβώς που σας προκαλεί δυσκολίες. Εάν έχετε ή αναρρώνετε από διατροφική διαταραχή, αυτό μπορεί να κάνει τη ζωή σας ακόμη πιο αγχωτική και να πυροδοτήσει τα συμπτώματά σας.

Περισσότεροι άνθρωποι με διατροφικές διαταραχές έλκονται από αυτό το είδος καριέρας απ’ ό,τι θα περιμένατε. Συχνά αποκτούν εμμονή με το φαγητό, παρακολουθούν εκπομπές μαγειρικής, μαγειρεύουν για άλλους (συχνά χωρίς να τρώνε οι ίδιοι τα αποτελέσματα) και σκέφτονται το φαγητό, οπότε είναι σύνηθες να έλκονται προς καριέρες που αφορούν το φαγητό.

Λίγες μελέτες έχουν γίνει σχετικά με αυτό, αλλά μια σημαντική μειοψηφία των ατόμων με διατροφικές διαταραχές εργάζονται στον κλάδο των τροφίμων, είτε πρόκειται για εργασία σε εστιατόριο, σούπερ μάρκετ, καφετέρια ή γενικά στις υπηρεσίες εστίασης. Ο τύπος της διατροφικής διαταραχής – νευρική ανορεξία ή αδηφαγία – μπορεί να έχει αντίκτυπο στη φύση και στον τύπο της επίδρασης σε μια τέτοια καριέρα.

Ποιες είναι οι προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας εργαζόμενος με διατροφικές διαταραχές στην βιομηχανία των τροφίμων;

Το να περιβάλλεστε από φαγητό μπορεί να είναι πρόκληση αν έχετε διατροφική διαταραχή- μπορεί να πυροδοτήσει διαταραγμένες συμπεριφορές.

Οι κύριες προκλήσεις θα εξαρτηθούν από τη φύση της διατροφικής διαταραχής και από το άτομο. Για παράδειγμα, ένα άτομο με σημαντικό άγχος που σχετίζεται με το φαγητό μπορεί να επιλέξει και να χρησιμοποιήσει την επανειλημμένη έκθεση στο φαγητό ως έναν τρόπο για να ξεπεράσει τους φόβους του. Για ένα άλλο άτομο με νευρική ανορεξία, ο φόβος είναι τόσο έντονος που δεν μπορεί να πλησιάσει τους διαδρόμους τροφίμων σε σούπερ μάρκετ ή εστιατόρια.

Θα πρέπει τα άτομα με διατροφικές διαταραχές να αποφύγουν εντελώς τη βιομηχανία τροφίμων;

Η πιο σύντομη απάντηση είναι όχι απαραίτητα.

Δεν υποστηρίζεται, ως γενικό κανόνα, ότι πρέπει οι άνθρωποι να μείνουν μακριά από ένα τέτοιο επάγγελμα. Η επανειλημμένη έκθεση στα τρόφιμα ή το φαγητό, υπό επαγγελματική καθοδήγηση με προσεκτικά μελετημένο τρόπο, είναι θεραπευτική. Ορισμένοι ασθενείς, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τον φόβο, ίσως χρειαστεί να μείνουν μακριά από την εργασία σε αυτόν τον τομέα, τουλάχιστον μέχρι να έχουν καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων τους.

Όμως με τη σωστή υποστήριξη, ένα τέτοιο άτομο μπορεί να διευκολυνθεί σε ένα περιβάλλον όπου το φαγητό είναι το κεντρικό θέμα. Είναι επίσης σημαντική η διαφορά μεταξύ της έκθεσης για θεραπευτικούς λόγους και της έκθεσης για επαγγελματικούς λόγους.

Η συμβουλή των ειδικών είναι ότι το άτομο θα πρέπει να ζυγίσει τις καθημερινές προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει με τη σημασία της καριέρας του στη βιομηχανία τροφίμων. Εάν η δεύτερη υπερτερεί της πρώτης, θα πρέπει να το επιδιώξει. Ενώ το κάνουν αυτό, πρέπει να βεβαιωθούν ότι παρακολουθούν τη διατροφική τους διαταραχή και αν θα πρέπει να ζητούν αντικειμενική ανατροφοδότηση από τον χώρο εργασίας, τους φίλους, την οικογένεια και τους επαγγελματίες, όπου αυτό είναι απαραίτητο.

Ακόμη και αν αγαπάτε τη δουλειά σας, αν σας δημιουργεί προβλήματα, πρέπει να βάλετε την υγεία σας πάνω απ’ όλα. Μιλήστε με τον διατροφολόγο σας ή την ιατρική σας ομάδα και αν αυτό δεν λύσει το πρόβλημα, εξετάστε το ενδεχόμενο μιας άλλης εργασίας.