Είναι σημαντικό να έχουν προσωπικό χώρο τα παιδιά και σε ποια ηλικία;

Ναι, τα παιδιά του δημοτικού χρειάζονται και έχουν δικαίωμα να περιμένουν τον προσωπικό τους χρόνο και σκέψεις – και συνήθως είναι περισσότερο από ευτυχείς να σας το κάνουν κατανοητό. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτή μπορεί να είναι μια αρκετά δύσκολη ηλικία στο μέτωπο της προσωπικής ζωής: Τη μια μέρα το παιδί σας στο δημοτικό μπορεί να επιμένει να κάνει μόνο του μπάνιο και την άλλη να σας παρακαλεί να καθίσετε και να συζητήσετε μαζί του ενώ πλένεται. Το παιδί σας πιθανότατα θα θέλει να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, να ντυθεί ή να γδυθεί μόνο του, να διαβάσει στο δωμάτιό του και να παίξει με έναν φίλο του μακριά από το άγρυπνο βλέμμα σας. Θα θέλει επίσης να μιλάει στο τηλέφωνο μακριά σας και να κρατάει τις σκέψεις του για τον εαυτό του με τη μορφή ημερολογίου, σημειώσεων ή ηλεκτρονικών μηνυμάτων.

Το να έχει προσωπικές σκέψεις και προσωπικά αντικείμενα που κανείς άλλος δεν μπορεί να δει ή να αγγίξει -ιδίως η οικογένειά του- έχει μεγάλη γοητεία για το παιδί σας στο δημοτικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ημερολόγια με κλειδαριές και τα μίνι χρηματοκιβώτια με συνδυασμούς είναι τόσο δημοφιλή. Το παιδί σας στο δημοτικό μπορεί ξαφνικά να αντιδράσει και στο να μοιράζεται το υπνοδωμάτιο με το μικρότερο αδελφάκι του, λόγω της επιθυμίας του να είναι μόνο του και να κρατάει τα πράγματα για τον εαυτό του. Αν και μπορεί να βρίσκετε αυτά τα αιτήματα εναλλάξ αστεία και ενοχλητικά, μην γελάτε και μην χάνετε την υπομονή σας. Και όσο περίεργοι κι αν είστε, αντισταθείτε στον πειρασμό να ξεφυλλίσετε το ημερολόγιό του, να κοιτάξετε τα συρτάρια του ή να διαβάσετε τις σημειώσεις του από τους φίλους του στο σχολείο ή τα μηνύματα από έναν μακρινό φίλο. Αντίθετα, φροντίστε να δείξετε υγιή σεβασμό στις επιθυμίες του παιδιού σας, όπως ακριβώς θέλετε να σεβαστεί και εκείνο τα δικά σας αιτήματα για ιδιωτικότητα. Αν ανησυχείτε για το τι κάνει, γνωρίστε τους φίλους του, μάθετε τι συμβαίνει στο σχολείο, ρωτήστε για το τι κάνει όταν κάνει παρέα με τους φίλους του. Αν εξακολουθείτε να ανησυχείτε, ζητήστε βοήθεια.

Πώς να μιλήσετε στο παιδί σας για την ιδιωτικότητα;

Είναι επίσης σημαντικό σε αυτή την ηλικία να συνεχίσετε να ενισχύετε στο παιδί σας ότι μπορεί να δημιουργήσει όρια γύρω από το σώμα του και ότι η άσκηση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή είναι φυσικό μέρος της ενηλικίωσης. Θα πρέπει να γνωρίζει πια, για παράδειγμα, ότι κανείς άλλος δεν πρέπει να αγγίζει τα γεννητικά του όργανα και ότι δεν πρέπει να ανέχεται να τον αγγίζει κανείς ανάρμοστα. Έχει επίσης το δικαίωμα να απορρίψει μια αγκαλιά (ακόμη και αν είναι από τη γιαγιά) ή άλλες σωματικές εκδηλώσεις στοργής, αν το επιλέξει. Πάνω απ’ όλα, παρηγορηθείτε με το γεγονός ότι, λέγοντάς σας ότι θέλει να είναι μόνο του, το παιδί σας δείχνει υγιή σημάδια της αυξανόμενης ανεξαρτησίας του.

Το να σέβεστε τα όριά του, όμως, δεν σημαίνει ότι έχει carte blanche στον κόσμο του. Αν, για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να έχει το δικό του υπνοδωμάτιο, τότε σκεφτείτε μαζί του πώς μπορεί να διαμορφώσει το δικό του χώρο . Θα μπορούσατε να συνεργαστείτε μαζί του για να βάλουν μαζί διαχωριστικά ή να ορίσετε ένα γραφείο στο δωμάτιο που είναι εκτός ορίων για τον μικρότερο αδελφό ή την μικρότερη αδελφή του. Και θα πρέπει να θέσετε βασικούς κανόνες για να δείξετε ότι ενώ κατανοείτε την επιθυμία του για ιδιωτικότητα, πρέπει να το προσέχετε. Όταν το παιδί σας σας ζητάει να το αφήσετε μόνο του στο δωμάτιό του για μεγάλα χρονικά διαστήματα, για παράδειγμα, απαντήστε με αντικειμενικότητα: “Καταλαβαίνω ότι θέλεις να μείνεις μόνο σου αυτή τη στιγμή με την πόρτα κλειστή. Γι’ αυτό θα κατέβω κάτω για μισή ώρα. Θα χτυπήσω οπωσδήποτε την πόρτα όταν επιστρέψω για να σε ελέγξω“.