Μπορείτε να βοηθήσετε στην προστασία κάποιου ατόμου κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης με το να είστε προετοιμασμένοι να λάβετε απλά μέτρα. Αλλά μπορείτε να βοηθήσετε στην προστασία κάποιου από βλάβη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Ορισμένες κρίσεις είναι πιο επικίνδυνες από άλλες, αλλά οι περισσότερες δεν αποτελούν επείγοντα περιστατικά. Αν θέλετε να κάνετε κάτι για το άτομο, επικεντρωθείτε στο να το κρατήσετε ασφαλές.
Ο τύπος επιληπτικής κρίσης που θα σκεφτούν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι η γενικευμένη τονικοκλονική κρίση, περισσότερο γνωστή ως επιληπτική κρίση grand mal. Είναι τρομακτικό να τις παρακολουθείς και κάποιος που παθαίνει μία σπάνια γνωρίζει ή θυμάται τι συμβαίνει. Αυτές οι κρίσεις ακολουθούν ένα μοτίβο:
Κάθε γενικευμένη κρίση μπορεί να είναι επικίνδυνη, επειδή το άτομο δεν έχει επίγνωση του περιβάλλοντός του και δεν μπορεί να προστατευτεί από βλάβες. Η ανεξέλεγκτη ταραχή αυξάνει τις πιθανότητες να τραυματιστούν. Οι εστιακές επιληπτικές κρίσεις είναι διαφορετικές. Είναι λιγότερο έντονες και συνήθως δεν διαρκούν περισσότερο από ένα ή δύο λεπτά. Μέρος του σώματός τους, όπως ένα χέρι, μπορεί να γίνει άκαμπτο ή να χαλαρώσει. Μπορεί να δείτε επαναλαμβανόμενες, ρυθμικές ή σπασμωδικές κινήσεις σε ένα σημείο ή που εξαπλώνονται σε διάφορα μέρη του σώματος. Το άτομο μπορεί να χάσει την προσοχή του ή να μην κοιτάζει τίποτα. Μπορεί να αντιλαμβάνεται ή να μην αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, αλλά δεν μπορεί να το ελέγξει. Όταν τελειώσει, δεν θα θυμάται τίποτα.
Το θέμα είναι η λήψη προληπτικών μέτρων. Για κάποιον που έχει μια γενικευμένη τονικοκλονική κρίση:
Μην βάζετε τίποτα στο στόμα τους. Σε αντίθεση με τον δημοφιλή μύθο, δεν μπορείτε να καταπιείτε τη γλώσσα σας κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Αλλά το να βάλετε κάτι στο στόμα τους μπορεί να βλάψει τα δόντια τους ή μπορεί να σας δαγκώσει. Εάν το κεφάλι τους δεν κινείται, γυρίστε το προς τη μία πλευρά. Κοιτάξτε το ρολόι σας κατά την έναρξη της κρίσης, ώστε να μπορείτε να χρονομετρήσετε τη διάρκειά της. Να θυμάστε ότι πιθανώς δεν πρόκειται για επείγον περιστατικό, αν και μπορεί να μοιάζει με τέτοιο. Αφού σταματήσει το τράνταγμα, τοποθετήστε το απαλά στο πλάι, για να βοηθήσετε να παραμείνει ελεύθερος ο αεραγωγός του. Για πιο ήπιες κρίσεις, όπως λίγο κοίταγμα ή τρέμουλο στα χέρια ή στα πόδια, καθοδηγήστε το άτομο μακριά από κινδύνους, όπως ο δρόμος, οι σκάλες και το νερό. Μην αφήνετε κάποιον που έχει πάθει κρίση ολομόναχο. Μείνετε μέχρι να έχει πλήρη επίγνωση του πού βρίσκεται και να μπορεί να ανταποκριθεί κανονικά όταν του μιλάτε. Μιλήστε με ηρεμία. Καθησυχάστε τους και εξηγήστε τους τι έχασαν αν είναι μπερδεμένοι ή φοβισμένοι. Μην τους δώσετε τίποτα να πιουν ή να φάνε μέχρι να συνέλθουν πλήρως.
Υπάρχουν φάρμακα και θεραπείες που μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Αναφέρονται ως “φάρμακα διάσωσης”, δεν αντικαθιστούν τα καθημερινά φάρμακα και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για να βοηθήσουν στη γρήγορη διακοπή μιας κρίσης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ανάλογα με την περίσταση, μπορούν να χορηγηθούν:
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα είναι οι βενζοδιαζεπίνες, επειδή εισέρχονται γρήγορα στην κυκλοφορία του αίματος και αρχίζουν να δρουν στον εγκέφαλο για να σταματήσουν την κρίση. Περιλαμβάνουν τα εξής:
Ζητήστε ιατρική βοήθεια όταν:
Τα τελευταία χρόνια, η συζήτηση γύρω από το σωματικό βάρος έχει γίνει τόσο για την…
Η διάσειση είναι ένας τύπος τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης που δεν πρέπει να λαμβάνεται αψήφιστα, ιδίως…
Το σαπούνι από κατσικίσιο γάλα συγκέντρωσε πρόσφατα την προσοχή ως φυσικό θαύμα για την περιποίηση…
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ένας από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου μεταξύ των ανδρών.…
Στον δυναμικό κόσμο της γυμναστικής, όπου οι τάσεις έρχονται και φεύγουν, μια προσέγγιση κερδίζει σταθερά…
Η έρευνα δείχνει ότι ορισμένα αιθέρια έλαια, οι σύνθετες δηλαδή ενώσεις που αφαιρούνται από διάφορα…