Νέες έρευνες δείχνουν ότι οι ενήλικες άνω των 40 ετών που ασκούνται με χαλαρή σωματική δραστηριότητα – όπως ο χορός, η κηπουρική ή ένας περίπατος – για μικρό χρονικό διάστημα κάθε εβδομάδα μπορεί να έχουν μικρότερο κίνδυνο θανάτου από διάφορες αιτίες.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η συμμετοχή ακόμη και σε χαμηλή φυσική δραστηριότητα – συμπεριλαμβανομένων των μικρο-εργασιών, όπως η κηπουρική – μπορεί να βοηθήσει στην προστασία του εγκεφάλου και της καρδιαγγειακής υγείας, μεταξύ άλλων οφελών.

Τώρα, μια πρόσφατη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ηλικίας 40 ετών και άνω, ανακάλυψε μια σύνδεση μεταξύ ενός χαμηλότερου κινδύνου θανάτου από διαφορετικές αιτίες με τα χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Shandong στο Jinan της Κίνας, στο Πανεπιστήμιο του Texas Medical Branch στο Galveston και στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα στη Μινεάπολη καθώς και από άλλα ερευνητικά ιδρύματα.

Η έρευνα – της οποίας τα αποτελέσματα εμφανίστηκαν στο British Journal of Sports Medicine – δείχνει ότι οι άνθρωποι που περνούν ακόμη και λίγο χρόνο κάθε εβδομάδα σωματικά δραστήριοι έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου που συνδέεται με καρδιαγγειακά προβλήματα, καρκίνο και θνητότητα από κάθε αιτία.
Ταυτόχρονα, οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι η συμμετοχή σε πιο έντονους τύπους άσκησης, συμπεριλαμβανομένου του τρεξίματος και της ποδηλασίας, έχει τη δυνατότητα να φέρει πιο σημαντικά οφέλη για την υγεία.

Ακόμη και η χαλαρή άσκηση μειώνει τον κίνδυνο θανάτου

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το National Health Interview Surveys- μια σειρά ετήσιων ερευνών που ζητούν από τους Αμερικανούς να προσφέρουν πληροφορίες για τις συνήθειες υγείας και του τρόπου ζωής τους.

Ο αρχισυντάκτης Min Zhao και οι συνάδελφοί του εξέτασαν τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν το χρονικό διάστημα 1997-2008 από 88.140 ενήλικες στις ΗΠΑ, σε ηλικίες από 40 έως 85 ετών. Συγκεντρώθηκαν επίσης τα στοιχεία αυτά, τα οποία αναφέρονται σε πρακτικές υγείας και σωματικής άσκησης, με πληροφορίες από εθνικά μητρώα θανάτων, που διατίθεται μέχρι το τέλος του 2011.

Για παράδειγμα, η ομάδα εκτιμά ότι 1 λεπτό έντονης άσκησης θα ισοδυναμούσε με 2 λεπτά δραστηριότητας μέτριας έντασης, όπως η κηπουρική, ο χορός ή το γρήγορο περπάτημα. Στην ανάλυσή τους, οι ερευνητές συμπεριέλαβαν μόνο σωματικές δραστηριότητες που διαρκούν 10 ή περισσότερα λεπτά.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που ήταν σωματικά αδρανείς, τα άτομα που συμμετείχαν σε 10-59 λεπτά μέτριας σωματικής άσκησης ανά τακτά χρονικά διαστήματα εβδομαδιαίως εμφάνιζαν κατά 18% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες.

Οι άνθρωποι που ασκούσαν μέτρια σωματική δραστηριότητα για λίγο περισσότερο – μεταξύ 150 και 299 λεπτών την εβδομάδα – εμφάνισαν μια ακόμα πιο απότομη πτώση του συνολικού κινδύνου θανάτου, 31%.
Και εκείνοι που πέρασαν 1.500 λεπτά ή περισσότερο που ήταν σωματικά δραστήριοι στον ελεύθερο χρόνο τους κάθε εβδομάδα παρουσίασαν μείωση κατά 46% του συνολικού κινδύνου θνησιμότητας.

Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοιες συσχετίσεις μεταξύ αυξημένων επιπέδων φυσικής δραστηριότητας και κινδύνου θανάτου σε σχέση με τον καρκίνο.

Τέλος, τα άτομα που πέρασαν 10-59 λεπτά την εβδομάδα με χαλαρή σωματική δραστηριότητα είδαν ένα 12% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου που συνδέεται με καρδιαγγειακά συμβάματα και οι άνθρωποι που ήταν ενεργοί για 120-299 λεπτά κάθε εβδομάδα είχαν 37% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου λόγω καρδιαγγειακών αιτιών.
Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι η άσκηση για περισσότερο από 1.500 λεπτά την εβδομάδα δεν προσέφερε επιπλέον πλεονεκτήματα από την άποψη αυτή.

Όχι περισσότερη άσκηση, αλλά πιο έντονη

Αν και οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι αυτή ήταν μια μελέτη που δεν μπορεί να καθορίσει σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος, παρατηρούν επίσης ότι το σημαντικό μέγεθος του δείγματος είναι αντιπροσωπευτικό και ότι τα τρέχοντα ευρήματά τους υποστηρίζουν τις υπάρχουσες αντιλήψεις για τα οφέλη από την άσκηση μέτριας σωματικής δραστηριότητας.

Παρ ‘όλα αυτά, τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι άνθρωποι που επέλεξαν για έντονη και όχι ελαφρύτερη φυσική δραστηριότητα είχαν πολύ χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η συμμετοχή σε 1.500 ή περισσότερα λεπτά μέτριας σωματικής άσκησης την εβδομάδα “είναι δύσκολο να επιτευχθεί για έναν ενήλικα που εργάζεται”, γι ‘αυτό συμβουλεύουν ότι “η επένδυση σε έντονη δραστηριότητα είναι πιο αποδοτική από την μέτριας έντασης δραστηριότητα”.
Από τη μελέτη προκύπτει ότι τόσο τα χαμηλά όσο και τα υψηλά επίπεδα της [φυσικής δραστηριότητας] έχουν ευεργετικές επιδράσεις στον κίνδυνο θνησιμότητας κάθε αιτίας.

Η προώθηση της σωματικής δραστηριότητας οποιασδήποτε έντασης και ποσότητας είναι μια σημαντική προσέγγιση για τη μείωση του κινδύνου θνησιμότητας στον γενικό πληθυσμό.