Τα κορεσμένα λίπη μειώνουν ή αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων;

Μια διατροφή που είναι πλούσια σε κορεσμένα λίπη, αυξάνει την κακή χοληστερίνη, η οποία με τη σειρά της αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Μια νέα μελέτη ωστόσο, που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ δεν βρήκε καμία ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της συνολικής πρόσληψης λίπους και του καρδιαγγειακού κινδύνου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εκείνο που κάνει την διαφορά είναι η πηγή της τροφής και όχι το ίδιο το λίπος.

Συγκεκριμένα, τα άτομα που κατανάλωναν περισσότερα κορεσμένα λίπη από κόκκινο κρέας και βούτυρο, είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακές παθήσεις. Αλλά τα κορεσμένα λίπη από τα ψάρια και τα γαλακτοκομικά που έχουν υποστεί ζύμωση, συνδέθηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Ορισμένα τρόφιμα που περιέχουν κορεσμένα λιπαρά δεν είναι εξ΄ ορισμού ανθυγιεινά, ειδικά εάν έχουν άλλα θρεπτικά συστατικά, όπως τα προβιοτικά και η βιταμίνη Κ2 που υπάρχουν στο γιαούρτι και το τυρί.

Οι τρέχουσες διατροφικές οδηγίες του USDA προτείνουν τον περιορισμό ή την αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών. Ωστόσο, δεν διευκρινίζουν ότι ορισμένες πηγές κορεσμένων λιπαρών μπορεί να είναι υγιεινές για την καρδιά.

Πόσο σημαντική είναι η πηγή των τροφίμων για την ανθρώπινη υγεία;

Οι διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές εστιάζουν παραδοσιακά σε συγκεκριμένα συστατικά. Η ζάχαρη, το αλάτι και τα κορεσμένα λιπαρά για παράδειγμα, είναι ορισμένα θρεπτικά συστατικά που έχουν στοχευθεί. Ωστόσο, έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται η σημασία των διατροφικών προτύπων σε σχέση με συγκεκριμένα είδη.

Η παρούσα μελέτη έρχεται να προστεθεί σε ένα αυξημένο όγκο ερευνών που μελέτησαν τον ρόλο που παίζει η πηγή των τροφίμων στον τρόπο με τον οποίο η διατροφή επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι τα τρόφιμα έχουν διαφορετικές ιδιότητες λόγω του πλούσιου μείγματος θρεπτικών συστατικών, βιταμινών, μετάλλων και φυτοχημικών που περιέχουν, που μαζί συνθέτουν αυτό που ονομάζεται πηγή τροφίμων. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένα τρόφιμα που είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, όπως το βούτυρο και το κόκκινο κρέας, έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, συγκριτικά με άλλα, τα οποία είναι επίσης πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, όπως το γιαούρτι. (Πόσο επικίνδυνο είναι το κόκκινο κρέας για την καρδιά;)

Μάλιστα, οι ερευνητές υπογράμμισαν ότι η εξέταση του τρόπου αλληλεπίδρασης των θρεπτικών συστατικών και του τρόπου με τον οποίο η πέψη μπορεί να επηρεάσει την πηγή των τροφίμων, μπορεί να είναι το κλειδί για την κατανόηση του γιατί ορισμένες πηγές κορεσμένων λιπαρών ωφελούν την υγεία και άλλες την βλάπτουν.

Οι επιστήμονες, όταν μελετούν ένα μεμονωμένο θρεπτικό συστατικό, έχουν διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που έχουν όταν μελετούν το πώς αλληλοεπιδρά το ίδιο θρεπτικό συστατικό σε συνδυασμό με άλλα, όπως οι βιταμίνες και τα μέταλλα, που μπορούν να συνυπάρχουν σε ένα τρόφιμο. Είναι γενικότερα δύσκολο να απομονωθούν συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά για να διαπιστωθεί το όφελος που παρέχουν στην ανθρώπινη υγεία, διότι τα γεύματα που καταναλώνουμε περιέχουν μια ποικιλία θρεπτικών συστατικών, τα οποία συνεργάζονται μεταξύ τους για να ωφελήσουν την υγεία. Ως εκ τούτου, η εστίαση στην δημιουργία πιάτων που θα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, είναι πολύ σημαντικότερη από την εστίαση στη μελέτη ενός μεμονωμένου θρεπτικού συστατικού.

Περιορισμοί μελέτης

Δεδομένου ότι η μελέτη ήταν παρατηρητική, οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάποια σχέση αιτίας – αποτελέσματος. Αλλά η διεξαγωγή μιας τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης διατροφικής μελέτης είναι δύσκολη, καθώς οι συμμετέχοντες θα πρεπει να τηρούν καταγράμμα ένα συγκεκριμένο πρότυπο διατροφής για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό.

Επιπρόσθετα, η παρούσα μελέτη, όπως και πολλές άλλες διατροφικές μελέτες, βασίστηκε στην αυτοαναφερόμενη πρόσληψη τροφής και υπάρχει ενδεχόμενο οι συμμετέχοντες να θυμούνται λάθος ή να παρερμηνεύουν το τι έτρωγαν, επομένως το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο αξιόπιστο.

Τέλος, η παρούσα μελέτη εξέτασε δεδομένα μόνο από μεσήλικες σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, τα οποία μπορεί να μην αντιπροσωπεύουν το παγκόσμιο πρότυπο υγείας.