Το 2014, τα τμήματα επειγόντων περιστατικών στις Ηνωμένες Πολιτείες διαχειρίστηκαν περισσότερα από 812.000 περιστατικά τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης σε παιδιά. Στην ήπια τραυματική εγκεφαλική βλάβη, το οποίο αντιπροσωπεύει το 75% όλων των περιπτώσεων, τα συμπτώματα επιμένουν για 1-3 μήνες στα περισσότερα παιδιά, αλλά σε περίπου 14%, ο τραυματισμός οδηγεί σε αναπηρία που απαιτεί εξειδικευμένη ιατρική και εκπαιδευτική φροντίδα. Τα παιδιά που υφίστανται ήπια τραυματική εγκεφαλική βλάβη κινδυνεύουν από νευρικές αλλαγές που μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχή της ψυχικής υγείας. Οι ψυχωσικές εμπειρίες (PLEs) έχουν συσχετιστεί με διάφορες δομικές και νευρικές αλλαγές στον εγκέφαλο- απαιτείται περαιτέρω κατανόηση του τρόπου με τον οποίο γεγονότα όπως η διάσειση μπορεί να σχετίζονται με τις PLEs. Η ήπια τραυματική εγκεφαλική βλάβη (mTBI) και η πιθανή mTBI συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο για κακές εκβάσεις συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας στους εφήβους. Ένα απροσδόκητο εύρημα ήταν η συσχέτιση της mTBI με μειωμένο όγκο εγκεφαλονωτιαίου υγρού, αν και οι συγγραφείς λένε ότι απαιτείται προσοχή στην ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων.

Ποια ήταν η μεθοδολογία της έρευνας;

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο μικτών επιδράσεων για να πραγματοποιήσουν μια διαχρονική ανάλυση των δεδομένων της αρχικής κατάστασης (n = 11.876), του 1ου έτους (n = 11.225) και του 2ου έτους (n = 10.414) από τη μελέτη Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD). Η μελέτη ABCD είναι μια προοπτική διαχρονική μελέτη 11.876 παιδιών που εγγράφηκαν σε ηλικίες 9-10 ετών και τα οποία παρακολουθούνταν ετησίως με προσωπικές επισκέψεις, ερωτηματολόγια συμμετεχόντων και γονέων και σαρώσεις μαγνητικής τομογραφίας στην αφετηρία και το 2ο έτος. Χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι Bayesian σε μια πολυεπίπεδη ανάλυση για να διερευνηθεί η πιθανή διαμεσολάβηση των δομικών εγκεφαλικών μετρήσεων (συμπεριλαμβανομένου του συνολικού όγκου του φλοιού, του πάχους του φλοιού και του βάθους του θώρακα) μεταξύ της mTBI και των αποτελεσμάτων της ψυχικής υγείας. Το δείγμα της μελέτης περιελάμβανε 199 παιδιά με mTBI και άλλα 527 με πιθανό mTBI σε όλες τις τρεις χρονικές στιγμές.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας;

Η μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενα ευρήματα σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ mTBI και επιδείνωσης της ψυχικής υγείας: Τα παιδιά με mTBI ή πιθανό mTBI είχαν 16% και 7% μεγαλύτερο κίνδυνο, αντίστοιχα, να αντιμετωπίσουν προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθηματικά προβλήματα σε σύγκριση με εκείνα χωρίς TBI. Οι συσχετίσεις ήταν σημαντικές μετά από προσαρμογή για τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων και της οικογένειας (συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, του φύλου, της φυλής/εθνικότητας, της αντίληψης της ασφάλειας της γειτονιάς, της εκπαίδευσης και της οικογενειακής κατάστασης των γονέων και του εισοδήματος του νοικοκυριού) και πολλαπλό υπολογισμό για τα δεδομένα που λείπουν. Τα άτομα με πιθανή mTBI εμφάνισαν 17% αυξημένο κίνδυνο να βιώσουν άγχος μετά από μία ψυχωτική εμπειρία. Οι δομικές μετρήσεις του εγκεφάλου και τα μέτρα έντασης της μαγνητικής τομογραφίας (αντίθεση φαιάς-λευκής ουσίας) απέτυχαν να παρουσιάσουν ενδείξεις ουσιαστικής διαμεσολάβησης μεταξύ mTBI και αποτελεσμάτων ψυχικής υγείας.

Ωστόσο το δείγμα περιλάμβανε δυσανάλογα χαμηλό αριθμό μαύρων παιδιών με mTBI, γεγονός που ίσως αντανακλά τη γνωστή υποδήλωση των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων στους μειονοτικούς πληθυσμούς. Λόγω του κενού στη συλλογή δεδομένων και των ανησυχιών σχετικά με τη μεροληψία της ανάκλησης, δεν αξιολογήθηκε τη διαχρονική σχέση των δομικών εγκεφαλικών μετρήσεων με το mTBI και τις εκβάσεις ψυχικής υγείας, περιορίζοντας έτσι τους ισχυρισμούς περί αιτιώδους συνάφειας. Η μελέτη ABCD βρίσκεται σε εξέλιξη και θα συλλέξει περισσότερα δεδομένα μαγνητικής τομογραφίας για να εξετάσει τις διαχρονικές συσχετίσεις.