Σε ποια ηλικία πρέπει να σταματήσει το παιδί σας την χρήση πιπίλας;

Οι πιπίλες μπορεί να είναι τόσο χρήσιμες στα νεογέννητα και στα βρέφη, αλλά το άγχος όταν έρθει η ώρα να την αποχωριστεί το παιδί σας, μπορεί να είναι συντριπτικό! Οι πιπίλες είναι χρήσιμες για τα μωρά, τα νήπια και τους γονείς, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να τις αποχαιρετήσουμε.

Ενώ υπάρχουν ιατρικοί λόγοι για τη σταδιακή κατάργηση της πιπίλας από μια συγκεκριμένη ηλικία, συχνά αποτελεί σημαντικό αντικείμενο παρηγοριάς για τα παιδιά, γεγονός που μπορεί να κάνει τη φάση της διακοπής της μια δύσκολη στιγμή. Πιθανότατα θα υπάρξουν δάκρυα (από εκείνα, ίσως και από εσάς!) και αυτό είναι λογικό και μέρος της διαδικασίας.

Πότε πρέπει να σταματήσετε την χρήση της πιπίλας στο παιδί σας;

Το παιδί σας θα πρέπει να κόψει την πιπίλα μέχρι την ηλικία των 3 ετών, σύμφωνα με τους οδοντιάτρους, τους λογοθεραπευτές και τους παιδιάτρους. Είναι κατανοητό ότι οι γονείς μπορεί να είναι μπερδεμένοι ή ανήσυχοι, ειδικά αν το παιδί τους αναζητεί πολύ την πιπίλα του. Ο στόχος της διακοπής της πιπίλας θα πρέπει να είναι η εξισορρόπηση της επιθυμίας του παιδιού σας για την άνεση της πιπίλας με άλλους τομείς ανάπτυξης, όπως ο λόγος και η γλώσσα.

Μελέτες δείχνουν ότι η χρήση πιπίλας μετά την ηλικία των 3 ετών μπορεί να επηρεάσει την ευθυγράμμιση των δοντιών και τη συνολική λειτουργία του στόματος. Ακόμη, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με το δάγκωμα του παιδιού σας, γι’ αυτό και οι οδοντιατρικές επισκέψεις είναι τόσο σημαντικές στα παιδικά χρόνια ,ειδικά με τη χρήση πιπίλας. Επίσης, μπορεί να βοηθήσει να επιβεβαιωθεί ότι τα δόντια και η γνάθος του παιδιού σας αναπτύσσονται σωστά.

Από αναπτυξιακή άποψη, η πιπίλα είναι ένας εξαιρετικός μηχανισμός καταπράυνσης στα βρεφικά χρόνια. Για ορισμένα μωρά, μπορεί επίσης να σημαίνει ότι κοιμούνται για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, λόγω του καταπραϋντικού μηχανισμού της πιπίλας. (Το πιπίλισμα είναι ανακουφιστικό για ένα μωρό!) Οι πιπίλες πιστεύεται επίσης ότι μειώνουν τον κίνδυνο του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS) λόγω της επαναλαμβανόμενης κίνησης του πιπιλίσματος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πιπίλες είναι βολικές και χρήσιμες – μπορούν να ηρεμήσουν ένα ανήσυχο βρέφος ή νήπιο τόσο εύκολα! Υπάρχει όμως κάποια στιγμή που πρέπει να τις αποχωριστεί το παιδί. Ο στόχος είναι το παιδί σας να έχει απογαλακτιστεί από την πιπίλα μέχρι την ηλικία των 3 ετών. Ξεκινώντας λοιπόν από τα 2 έτη πρέπει οι γονείς να αρχίσουν να προετοιμάζονται  προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου όσο γρήγορα ή αργά θέλουν.

Οι γονείς αισθάνονται ντροπιασμένοι για τις γονεϊκές τους επιλογές -συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πιπίλας. Στα 2 χρόνια, πρέπει να σκεφτείτε πόσο συχνά το παιδί σας χρησιμοποιεί την πιπίλα και να αναλογιστείτε αν είναι πρόθυμο να διακόψει την χρήση πιπίλας. Αυτό δεν χρειάζεται να σημαίνει απογαλακτισμό εν ψυχρώ. Διότι αυτός ο τρόπος δεν θα λειτουργήσει για όλα τα παιδιά ή τις οικογένειες! Αλλά είναι σημαντικό να υπάρχει ένα σχέδιο ώστε όλοι να γνωρίζουν πώς να προχωρήσουν όταν έρθει πραγματικά η ώρα της διακοπής της.

Ποιο είναι το ιδανικό πρόγραμμα για την χρήση πιπίλας;

Οι γονείς πρέπει να ακολουθούν ένα πρόγραμμα με το παιδί τους για τη χρήση πιπίλας. Αυτό το σχέδιο μπορεί να σας βοηθήσει να απομακρύνετε εύκολα την πιπίλα μέχρι τα δύο (η διακοπή νωρίτερα από τα 3 δεν αποτελεί ποτέ πρόβλημα):

Εξετάστε το ενδεχόμενο να εισαγάγετε την πιπίλα τον πρώτο μήνα της ζωής του μωρού σας. Δεν θα την χρειάζονται όλα τα μωρά για να κοιμηθούν, οπότε αυτό είναι ένα εργαλείο που πρέπει να έχετε στο οπλοστάσιό σας για να ηρεμήσετε το μωρό σας. Ο στόχος είναι να εισαγάγετε την πιπίλα μέχρι τον ένα μήνα της ηλικίας του. Μετά από αυτό το σημείο γίνεται όλο και πιο δύσκολο να την εισαγάγετε, καθώς το μωρό σας δεν έχει συνηθίσει σε αυτήν. Να θυμάστε: Είναι υπέροχο να δοκιμάζετε μια πιπίλα, αλλά δεν την χρειάζονται όλα τα μωρά! Δοκιμάστε την και επαναλάβετε, αλλά αν το μωρό σας δεν την δέχεται, δεν πειράζει.

Ωστόσο, όταν η χρήση της πιπίλας επεκτείνεται πέραν των 2 έως 3 ετών, μπορεί να επηρεάσει το σχήμα του στόματος, των δοντιών και του ουρανίσκου του παιδιού σας. Με τη σειρά του, αυτό μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη της ομιλίας και την άρθρωσή του καθώς μεγαλώνει. Η χρήση πιπίλας μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο μολύνσεων στο εσωτερικό του αυτιού. Η συνεχής κίνηση του πιπιλίσματος μπορεί να οδηγήσει στον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων στο εσωτερικό του αυτιού. Επιπλέον, η υπερβολική εξάρτηση από την πιπίλα για την καταπράυνση μπορεί να στερήσει ευκαιρίες για τη διδασκαλία άλλων δεξιοτήτων αντιμετώπισης. Αυτό θα μπορούσε να είναι το τραγούδι που αγαπούν, μια βόλτα έξω με ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, ασκήσεις βαθιάς αναπνοής ή γέλιο.

Εάν το μωρό σας δεχτεί την πιπίλα, υπέροχα! Προσπαθήστε όμως να περιορίσετε τη χρήση της. Αυτό θα διευκολύνει την διακοπή της, όταν το παιδί σας είναι μικρό ακόμα. Ένα παιδί που χρησιμοποιεί συνεχώς πιπίλα πριν από την ηλικία του 1 έτους θα δυσκολευτεί περισσότερο να την αποχωριστεί ως νήπιο.

Μέχρι τους 6 μήνες, θα πρέπει να μπορείτε να μειώσετε το χρόνο που το παιδί σας χρησιμοποιεί την πιπίλα. Περιορίστε τη χρήση πιπίλας στον μεσημεριανό ή νυχτερινό ύπνο,  στις ασθένειες, στα ταξίδια ή/και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι εκείνες στις οποίες έχετε εξαντλήσει όλες τις άλλες τεχνικές ηρεμίας και το παιδί σας εξακολουθεί να χρειάζεται να ηρεμήσει.

Σε αυτή την ηλικία, το παιδί σας πιθανότατα αρχίζει να φλυαρεί και να φωνάζει περισσότερο. Το να κρατάτε το στόμα του ελεύθερο από την πιπίλα βοηθάει αυτή την ανάπτυξη – του δίνει την ευκαιρία να σας “μιλήσει“. Είναι ωραίο να γίνεται η σταδιακή διακοπή της χρήση της πιπίλας σε αυτή την ηλικία, διότι όσο περισσότερο αφήνουμε ένα παιδί να τη χρησιμοποιεί, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να του την αφαιρέσουμε.

Στους 18 μήνες, μπορείτε να δοκιμάσετε να σταματήσετε εντελώς την πιπίλα. Μπορείτε ακόμη και να ξεκινήσετε αυτή τη διαδικασία νωρίτερα. Στα χρόνια του νηπίου, η γλωσσική ανάπτυξη ανθίζει. Οι πιπίλες μπορεί να επηρεάσουν την ευθυγράμμιση των δοντιών, γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξεκινήσετε αργότερα από τους 18 μήνες. Ο ιδανικός στόχος είναι να έχετε «δίωξει» την πιπίλα το αργότερο μέχρι την ηλικία των 3 ετών.

Είναι επιβλαβές αν το παιδί σας εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την πιπίλα μετά τα 3 έτη της ζωής του;

Η απάντηση είναι ότι δεν είναι επιβλαβές! Το νήπιό σας απλώς χρειάζεται να αναπτύξει διαφορετικές στρατηγικές ηρεμίας (και ελπίζουμε αυτές που δεν θα επηρεάσουν τα δόντια ή την ομιλία του). Μπορείτε να του διδάξετε άλλες δεξιότητες αντιμετώπισης, όπως ασκήσεις αναπνοής. Για παράδειγμα, όταν είναι απογοητευμένο, βάλτε το να βάλει το χέρι του στην κοιλιά του. Δώστε τους οδηγίες να αισθάνονται την κοιλιά τους να κινείται πάνω-κάτω καθώς αναπνέουν βαθιά. Εξασκηθείτε σε αυτό όταν τα παιδιά σας είναι ήρεμα. Στη συνέχεια, όταν απογοητευτούν ξανά, υπενθυμίστε τους την άσκηση αναπνοής και κάντε την μαζί τους.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια γωνιά ηρεμίας. Πρόκειται για έναν ευχάριστο χώρο στο σαλόνι ή στο υπνοδωμάτιό τους, όπου μπορούν να πάνε να καθίσουν και να ανασυνταχθούν αν νιώθουν μεγάλα συναισθήματα που δεν ξέρουν να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν. Μερικές φορές χρειαζόμαστε λίγο χώρο όταν είμαστε απογοητευμένοι. Η γωνιά ηρεμίας τους προσφέρει έναν ασφαλή χώρο για να αποσυμπιεστούν. Αυτά τα εργαλεία μπορούν να αντικαταστήσουν τις καταπραϋντικές αισθήσεις που είχαν από την πιπίλα.

Όταν ακούτε “διακοπή της πιπίλας“, μπορεί να σας προκαλεί άγχος. Μπορεί να ανησυχείτε ότι αν δεν την κόψετε, το παιδί σας θα έχει καθυστέρηση στην ομιλία ή οδοντιατρικά προβλήματα. Δεν θα έχουν όλα τα παιδιά προβλήματα με την ευθυγράμμιση των δοντιών, ούτε θα έχουν όλα τα παιδιά προβλήματα με την ομιλία εξαιτίας της πιπίλας.

Στην πραγματικότητα εξαρτάται από το πόσο συχνά χρησιμοποιείται η πιπίλα και πόσο έντονο είναι το πιπίλισμα του παιδιού, καθώς και από το αν τη χρησιμοποιεί σε στιγμές παιχνιδιού και πιθανής φωνητικής έκφρασης. Εάν έχουν συνεχώς πιπίλα στο στόμα τους κατά την παιδική ηλικία, μπορεί να μην είναι σε θέση να εκφράσουν και να εξασκήσουν γλωσσικές δεξιότητες. Εάν η χρήση της πιπίλας είναι εξαιρετικά περιορισμένη, αυτό μπορεί να μην ισχύει. Εάν το παιδί σας είναι 3 ετών και δεν έχει προβλήματα με την ομιλία και την οδοντοστοιχία, μπορεί να μπορείτε να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε πιπίλα. Μιλήστε με τον παιδίατρο σας και παρακολουθήστε στενά την κατάσταση.

Ποιοι είναι οι τρόποι να «διώξετε» λοιπόν την πιπίλα από την καθημερινότητα του παιδιού σας;

Αν ψάχνετε για στρατηγικές διακοπης, αυτές είναι οι ιδέες που θα σας λύσουν τα χέρια. Συνολικά, αυτές οι μέθοδοι θα λειτουργήσουν με συνέπεια – οπότε μη φοβάστε να συνεχίσετε.

Πρώτον, μπορείτε πάντα να κόψετε την πιπίλα εν ψυχρώ. Αυτή η μέθοδος μπορεί να λειτουργήσει για ένα παιδί που έχει πιο χαλαρή ιδιοσυγκρασία. Μπορεί επίσης να λειτουργήσει αν είστε γονιός που μπορεί να αντέξει μερικές ημέρες γκρίνιας και να δώσει κάποιες αυστηρές οδηγίες.

Με τη μέθοδο εν ψυχρώ, πετάξτε την πιπίλα και όταν το παιδί σας τη ζητήσει, πείτε του ότι την πήρε ένα ζωάκι κι έφυγε. Το παιδί σας μπορεί να αναστατωθεί με την αφαίρεση της πιπίλας του. Καθησυχάστε το λεκτικά και ανακατευθύνετε το σε άλλες δραστηριότητες ή σε ένα αγαπημένο αντικείμενο, όπως ένα λούτρινο ζωάκι ή μια κουβέρτα, που μπορεί να αποτελέσει το στοιχείο που θα το ηρεμήσει.

Αν δεν είστε έτοιμοι να προχωρήσετε σε ψυχρή αποχή, μπορείτε να κινηθείτε πιο αργά, αφαιρώντας την πιπίλα σε συγκεκριμένες ώρες ή εισάγοντας την μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Μπορεί να είναι χρήσιμο να συμμαχήσετε με το παιδί σας στη διαδικασία αφαίρεσης. Αν χρησιμοποιεί την πιπίλα μόνο τη νύχτα, για παράδειγμα, μπορείτε να του ζητήσετε να σας την επιστρέφει κάθε πρωί. Αυτό μπορεί να τα εκπαιδεύσει να θυμούνται ότι δεν την χρειάζονται πλέον. Μπορεί ακόμη και να αρχίσουν να σας την παραδίδουν από μόνα τους.

Μπορείτε επίσης να αφαιρέσετε την πιπίλα με φυσικό και ορατό τρόπο. Κάντε μια μικρή τελετή πετώντας την στα σκουπίδια. Αφήστε το νήπιό σας να τη ρίξει μέσα μόνο του και πείτε “αντίο“. Αφήστε το να σας δει να την αποχαιρετάτε κι εσείς. Αυτό μπορεί να δώσει στο παιδί σας ένα μέτρο ελέγχου και να το κάνει να νιώσει ότι ήταν δική του ιδέα. Αν τη θέλει πίσω, πείτε του ότι τα καταφέρνει καταπληκτικά χωρίς την πιπίλα και ότι δεν τη χρειάζεται.

Επιστρατεύστε ,ακόμη τη “νεράιδα της πιπίλας“. Βάλτε το νήπιό σας να βάλει την πιπίλα του κάτω από το μαξιλάρι του ή στην κούνια του για να την πάει η νεράιδα σε ένα παιδί που τη χρειάζεται. Στη συνέχεια, στη μέση της νύχτας, αντικαταστήστε την με ένα καινούργιο παιχνίδι ή λούτρινο ζωάκι .

Διοργανώστε ένα “αποχαιρετιστήριο πάρτι πιπίλας“. Γιορτάστε με το νήπιό σας ως μεγάλο παιδί πλέον και υπενθυμίστε του πόσο περήφανο πρέπει να είναι για τον εαυτό του που δεν χρειάζεται πλέον την πιπίλα.

Το κλειδί για τον αποχωρισμό της πιπίλας είναι η συνέπεια στο σχέδιό σας και σε αυτό θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε ότι μπορεί να υπάρξουν κάποια δάκρυα και ότι αυτά τα δάκρυα θα είναι μικρής διάρκειας.

Η καλύτερη συμβουλή για τους γονείς σχετικά με τον αποχωρισμό της πιπίλας είναι να θυμάστε ότι για ορισμένα παιδιά η μετάβαση μπορεί να είναι πιο δύσκολη. Ο στόχος σας είναι να ελαχιστοποιήσετε τη χρήση της πιπίλας όσο το δυνατόν περισσότερο πριν από την ηλικία του 1 έτους, ώστε να διευκολυνθεί η ενδεχόμενη διακοπή της χρήσης . Τα παιδιά θα πρέπει να αφήσουν την πιπίλα το αργότερο μέχρι την ηλικία των 3 ετών, οπότε ξεκινώντας νωρίτερα και περιορίζοντας τη χρήση της πιπίλας στη βρεφική ηλικία μπορεί να κάνουμε τη μετάβαση πολύ πιο ομαλή.

Επιλέγετε πάντα μια μέθοδο που ταιριάζει στο δικό σας στυλ ανατροφής και στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού σας. Εάν το παιδί σας είναι αναστατωμένο με τη μετάβαση, η λεκτική καθησύχαση βοηθάει πολύ. Πείτε πράγματα όπως: “Βλέπω ότι είσαι αναστατωμένος/η για την πιπίλα σου, αλλά είσαι τόσο γενναίος/α και ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις!”. Και στη συνέχεια, ανακατευθύνετέ το σε μια άλλη δραστηριότητα.

Θα περάσουν από το στάδιο του αποχωρισμού της πιπίλας και το ίδιο και εσείς !