Το μολυβδαίνιο είναι ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο, το οποίο βρίσκεται φυσικά σε πολλά τρόφιμα, αλλά είναι διαθέσιμο και σε συμπληρώματα. Είναι μέρος αρκετών ενζυμικών συστημάτων, όπως αυτά που είναι υπεύθυνα για τη διάσπαση των πρωτεϊνών, των πουρινών, των θειώδων αλάτων, του αλκοόλ, των τοξινών και των φαρμάκων στο σώμα. Οι πουρίνες είναι ουσίες που μεταβολίζονται από τα τρόφιμα και σχηματίζουν το ουρικό οξύ, το οποίο σε υψηλά επίπεδα μπορεί να συμβάλει στην ουρική αρθρίτιδα. Τα θειώδη άλατα είναι ένα είδος συντηρητικού που προστίθεται σε ορισμένα τρόφιμα και μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε μερικά άτομα.

Στο σώμα, το μολυβδαίνιο αποθηκεύεται στο ήπαρ, στους νεφρούς και στα οστά. Στην περίπτωση υπερβολικής πρόσληψης μολυβδαίνιου, οι νεφροί έχουν την ικανότητα να  απομακρύνουν εύκολα την περίσσειά του από το σώμα.

Ποια είναι η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη μολυβδαίνιου;

ΟΜΑΔΑ	ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΜΟΛΥΒΔΑΙΝΙΟΥ
Βρέφη (0-6 μηνών)	2 mcg*
Βρέφη (7-12 μηνών)	3 mcg*
Παιδιά (1-3 ετών)	17 mcg
Παιδιά (4-8 ετών)	22 mcg
Παιδιά (9-13 ετών)	34 mcg
Έφηβοι (14-18 ετών)	43 mcg
Ενήλικες (άνω των 19 ετών)	45 mcg
Έγκυες & θηλάζουσες γυναίκες	50 mcg

*Οι τιμές αυτές αφορούν την επαρκή ημερήσια πρόσληψη μολυβδαίνιου, με βάση τη μέση πρόσληψη των υγιών βρεφών που θηλάζουν.

Ποιες είναι οι καλύτερες πηγές διατροφικής πρόσληψης μολυβδαίνιου;

Το μολυβδαίνιο βρίσκεται σε αρκετές τροφές, αλλά η ποσότητά του στις τροφές φυτικής προέλευσης εξαρτάται από την ποσότητά του στο έδαφος όπου αυτά καλλιεργήθηκαν. Η κύρια πηγή πρόσληψης μολυβδαίνιου είναι τα όσπρια, αλλά βρίσκεται επίσης και σε άλλες τροφές, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Μοσχαρίσιο συκώτι
• Γαλακτοκομικά προϊόντα
• Πατάτα με φλούδα
• Δημητριακά ολικής αλέσεως εμπλουτισμένα με μολυβδαίνιο
• Ψωμί ολικής αλέσεως
• Μπανάνες
• Φυλλώδη λαχανικά

Τι συμβαίνει στον οργανισμό σε ανεπάρκεια μολυβδαίνιου;

Η ανεπάρκεια μολυβδαίνιου είναι εξαιρετικά σπάνια και μεμονωμένα μόνο περιστατικά έχουν αναφερθεί σε βρέφη με μια γενετική διαταραχή, στην οποία το μολυβδαίνιο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το σώμα και επομένως δεν μπορεί να διασπάσει τα θειώδη άλατα. Το γεγονός αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση εγκεφαλικής βλάβης και επιληπτικών κρίσεων.

Ανεπάρκεια μολυβδαίνιου έχει επίσης παρατηρηθεί σε άτομα που λαμβάνουν τροφή ενδοφλέβια, από την οποία δεν προσλαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες μολυβδαίνιου.

Μια ένδειξη της ανεπάρκειας μολυβδαίνιου στους ενήλικες είναι ο ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, ενώ στα βρέφη είναι οι επιληπτικές κρίσεις.

Τι προκαλεί η υπερβολική πρόσληψη μολυβδαίνιου;

Η τοξικότητα λόγω της υπερβολικής πρόσληψης μολυβδαίνιου είναι σπάνια σε υγιή άτομα και έχει αναφερθεί ως επί το πλείστον σε άτομα με επαγγέλματα όπως η εξόρυξη και η μεταλλουργία, που περιλαμβάνουν έκθεση σε υπερβολικές ποσότητες του μολυβδαίνιου, ή σε άτομα που μένουν σε περιοχές όπου υπάρχουν υψηλότερα επίπεδα μολυβδαίνιου στο έδαφος.

Η υπερβολική πρόσληψη μολυβδαίνιου μπορεί να προκαλέσει ένα σύνδρομο που μοιάζει με την ουρική αρθρίτιδα και χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως:

• ο πόνος στις αρθρώσεις
• τα αυξημένα επίπεδα μολυβδαίνιου και ουρικού οξέος στο αίμα
• τα αυξημένα επίπεδα οξειδάσης ξανθίνης, ενός ενζύμου που παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των πουρινών

Η πρόσληψη υπερβολικής ποσότητας μολυβδαίνιου είναι εξαιρετικά δύσκολο να προκύψει από τη διατροφή ενός ανθρώπου, καθώς οι νεφροί είναι πολύ αποτελεσματικοί στο να αποβάλουν οποιαδήποτε περίσσεια ποσότητα μολυβδαίνιου υπάρχει στο σώμα. Επομένως, η υπερβολική λήψη συμπληρωμάτων μολυβδαίνιου είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε μια τέτοια κατάσταση.

Τα συμπληρώματα μολυβδαίνιου μπορεί επίσης να προκαλέσουν ανεπάρκεια χαλκού, καθώς το μολυβδαίνιο έχει την ικανότητα να απομακρύνει το χαλκό από τους ιστούς του σώματος. Άτομα που έχουν πέτρα στη χολή ή προβλήματα στους νεφρούς δεν πρέπει να λαμβάνουν συμπληρώματα μολυβδαίνιου.