Μια ομάδα ερευνητών που συνεργάζονται με ιδρύματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελλάδα και τη Γερμανία, έχει βρει έναν νέο τρόπο για τη θεραπεία των αιμοφόρων αγγείων που έχουν υποστεί βλάβη από την ινσουλίνη, βλάβες οι οποίες οδηγούν τελικά σε καρδιακές παθήσεις. Στο άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine, η ερευνητική ομάδα περιγράφει τι ανακάλυψε από την μελέτη των αιμοφόρων αγγείων πολλών ασθενών που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση παράκαμψης.

Τι είναι αθηροσκλήρωση και πώς η ινσουλίνη συμβάλει στην ανάπτυξη της;

Η αθηροσκλήρωση είναι μια ασθένεια των αρτηριών, που χαρακτηρίζεται από συσσώρευση λιπών στα εσωτερικά τους τοιχώματα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αρτηριακή πίεση, καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Μια προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η ινσουλίνη συμβάλλει στην ανάπτυξη της αθηροσκλήρωσης στους ασθενείς με διαβήτη, αλλά μέχρι στιγμής, δεν είναι ξεκάθαρο το πώς. Έτσι οι ερευνητική ομάδα για να κατανοήσει καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει με την ινσουλίνη και την αθηροσκλήρωση στα άτομα με διαβήτη, μελέτησε τα αιμοφόρα αγγεία διαφόρων ασθενών που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση παράκαμψης.

Τι ανέδειξε η μελέτη;

Οι ερευνητές μελέτησαν συνολικά τα αιμοφόρα αγγεία 674 ασθενών ανακαλύπτοντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Τα αιμοφόρα αγγεία όλων των ασθενών ήταν ανθεκτικά στην ινσουλίνη και αυτό αποτελούσε πρόβλημα, καθώς η ινσουλίνη ελέγχει την διαδικασία με την οποία διαστέλλονται τα αιμοφόρα αγγεία. Σημειώνεται ότι τα πιο ανοιχτά αιμοφόρα αγγεία επιτρέπουν να περάσει περισσότερο αίμα, ενώ τα πιο κλειστά αγγεία επιτρέπουν την διέλευση λιγότερου αίματος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης σημάδια οξειδωτικού στρες στα αιμοφόρα αγγεία, λόγω των μορίων του οξυγόνου. Ωστόσο, το πιο σημαντικό που διαπίστωσαν είναι ότι η ινσουλίνη οδηγεί σε προβλήματα στα κύτταρα που ευθυγραμμίζονται στο εσωτερικό των αιμοφόρων αγγείων, πράγμα που σήμαινε ότι η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να είναι θεραπεύσιμη. Για να ελέγξουν αυτή την υπόθεση, οι ερευνητές χορήγησαν σε ποντίκια και σε διαβητικούς ασθενείς, έναν αναστολέα του ενζύμου DPP4, ο οποίος μείωσε το οξειδωτικό στρες στα αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που οδήγησε στην αναστροφή της αγγειακής βλάβης, τόσο στους ανθρώπους, όσο και στα ποντίκια.

Στο βίντεο που μπορείτε να δείτε εδώ, η Ομάδα Μεταφραστικής Καρδιοαγγειακής Έρευνας της Οξφόρδης, εξηγεί ότι η ινσουλίνη που χορηγείται στους διαβητικούς, μειώνει από την μία τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα τους και από την άλλη προκαλεί σημαντική βλάβη στις αρτηρίες τους, ενεργοποιώντας το αγγειακό οξειδωτικό στρες. Η χορήγηση ενός αναστολέα DPP4, στους διαβητικούς έκανε τις αρτηρίες τους να ανταποκρίνονται με αντίθετο τρόπο απέναντι στην ινσουλίνη, δηλαδή, η ινσουλίνη άρχισε να μειώνει το αγγειακό οξειδωτικό στρες και από επιβλαβής μετατράπηκε σε ευεργετική. Αυτό λοιπόν, σημαίνει ότι η χορήγηση αναστολέων DPP4, αποτρέπει τα αρνητικά αποτελέσματα που προκαλεί η ινσουλίνη στους διαβητικούς, με αποτέλεσμα να μειώνονται αυτόματα και οι κίνδυνοι καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων που είναι αποτελέσματα της αθηροσκλήρωσης που δημιουργείται από την ινσουλίνη.

Σύμφωνα, ωστόσο, με τους επιστήμονες, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί με σιγουριά εάν η προσθήκη αναστολέων DPP4 στη θεραπεία της ινσουλίνης, μπορεί να μειώσει την αθηροσκλήρωση και όλες τις επιπλοκές που οφείλονται σε αυτήν.