Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος των όρχεων;

Ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες όλων των ηλικιών, αλλά είναι πολύ πιο συχνός στους νεότερους άνδρες, με μέσο όρο ηλικίας μόλις τα 28 έτη. Ευτυχώς, αυτή η μορφή καρκίνου παραμένει σπάνια και σύμφωνα με το Testicular Cancer UK τα ποσοστά επιβίωσης ξεπερνούν το 95%.

Η νεαρή ηλικία στην οποία εμφανίζονται οι περισσότεροι καρκίνοι των όρχεων σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών διαγιγνώσκεται με καρκίνο των όρχεων πριν αποκτήσουν παιδιά. Δυστυχώς, οι νεότεροι άνδρες είναι επίσης λιγότερο πιθανό να ελέγξουν τους όρχεις τους ή να ζητήσουν ιατρική συμβουλή από τον παθολόγο τους. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τις θεραπευτικές τους επιλογές, οι οποίες εξαρτώνται τόσο από το στάδιο όσο και από τον τύπο του καρκίνου.

Οι θεραπευτικές επιλογές για τον καρκίνο των όρχεων επηρεάζουν τα αποτελέσματα της γονιμότητας;

Οι διάφορες θεραπευτικές επιλογές για τον καρκίνο των όρχεων μπορεί να επηρεάσουν τη γονιμότητά σας σε διαφορετικό βαθμό, είτε προσωρινά είτε μόνιμα. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, ο γιατρός σας θα το συζητήσει αυτό μαζί σας. Εάν υπάρχει πιθανότητα μειωμένης γονιμότητας, μπορεί να έχετε τη δυνατότητα να διατηρήσετε το σπέρμα σας σε τράπεζα σπέρματος εκ των προτέρων.

Οι τρεις κύριοι τύποι θεραπείας είναι οι εξής:

• Χειρουργική επέμβαση
• Χημειοθεραπεία
• Ακτινοθεραπεία

Το είδος της θεραπείας που θα λάβετε εξαρτάται από το στάδιο και τον τύπο του καρκίνου των όρχεων.

• Σεμινώματα όγκοι των γεννητικών κυττάρων (GCT)

Αυτοί οι όγκοι αναπτύσσονται συνήθως πιο αργά, αλλά ορισμένοι μπορεί να είναι ταχείς. Ο GCT μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική αφαίρεση του ενός ή και των δύο όρχεων, αλλά εάν ο GCT εξαπλωθεί από τους όρχεις είναι συνήθως καλύτερο να αντιμετωπιστεί με χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία.

• Μη σεμινωματώδεις όγκοι των γεννητικών κυττάρων (NSGCT)

Οι NSGCT είναι ποικίλοι και υπάρχουν τέσσερις κύριοι υπότυποι. Ορισμένοι υπότυποι, όπως το τεράτωμα, είναι ανθεκτικοί στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία και αντιμετωπίζονται καλύτερα με χειρουργική επέμβαση. Αντίθετα, ο υποτύπος – καρκίνωμα του κρόκου – ανταποκρίνεται καλά στη χημειοθεραπεία.

• Στρωματοειδείς όγκοι

Αυτοί οι όγκοι είναι πιο σπάνιοι και αναπτύσσονται από τους υποστηρικτικούς ιστούς γύρω από τα γεννητικά κύτταρα στους όρχεις. Μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με χειρουργική επέμβαση.

Η αφαίρεση ενός όρχεως επηρεάζει την τεστοστερόνη;

Η χειρουργική αφαίρεση ενός όρχεως είναι γνωστή ως ορχιδεκτομή. Οι περισσότεροι άνδρες με καρκίνο των όρχεων έχουν προσβληθεί μόνο από έναν όρχι και η αφαίρεση ενός όρχεως σπάνια επηρεάζει την ικανότητά τους να κάνουν παιδιά.

Σύμφωνα με το Cancer Research UK, για ένα μικρό ποσοστό ανδρών ο εναπομείναντας όρχις τους μπορεί να μην είναι αρκετά υγιής ώστε να παράγει την κατάλληλη ποσότητα τεστοστερόνης και σπέρματος και αυτό θα μπορούσε να μειώσει τη γονιμότητά τους.

Ορισμένοι άνδρες μπορεί να έχουν καρκίνο και στους δύο όρχεις και να χρειαστεί να αφαιρεθούν και οι δύο. Σε αυτό το σενάριο, θα χάσουν την ικανότητά τους να τεκνοποιήσουν.

Πολύ σπάνια, πρέπει να αφαιρεθούν λεμφαδένες από την κοιλιά για τη θεραπεία του NSGCT. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να προκαλέσει οπισθοδρομική εκσπερμάτιση, όπου η εκσπερμάτιση του σπέρματος πηγαίνει προς τα πίσω στην ουροδόχο κύστη. Ενώ αυτό σημαίνει ότι η απόκτηση παιδιών μέσω της φυσικής πράξης (σεξ) δεν θα αποτελεί πλέον επιλογή, μπορεί να είναι δυνατή η λήψη σπέρματος απευθείας από τους όρχεις και η γονιμοποίηση των συντρόφων μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF).

Χάνεται η γονιμότητα μετά από την χημειοθεραπεία;

Στους περισσότερους άνδρες, η χημειοθεραπεία προκαλεί προσωρινή υπογονιμότητα μειώνοντας τον αριθμό των σπερματοζωαρίων στους όρχεις. Το πόσο γρήγορα αυτό αποκαθίσταται μετά τη θεραπεία ποικίλλει από άτομο σε άτομο και μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 18 μηνών και 5 ετών. Στους παράγοντες περιλαμβάνονται:

• Το είδος της χημειοθεραπείας
• Η ποσότητα της χημειοθεραπείας
• Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων ενός άνδρα πριν από τη χημειοθεραπεία

Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης, οι άνδρες μπορούν να ζητήσουν να ελεγχθεί ο αριθμός των σπερματοζωαρίων τους. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι κάθε άνδρας είναι διαφορετικός. Είναι ακόμη πιθανό ότι οι άνδρες που έχουν χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων όταν διαγιγνώσκονται, να δουν στη συνέχεια βελτιωμένη παραγωγή σπέρματος μετά από επιτυχή θεραπεία, σύμφωνα με το Macmillan.

Τούτου λεχθέντος, το αντίθετο μπορεί να ισχύει για ορισμένους άνδρες που δεν ανακτούν ποτέ τη γονιμότητά τους. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο ότι έχουν λάβει πολύ υψηλή δόση χημειοθεραπείας με υποστήριξη βλαστοκυττάρων.

Η ακτινοθεραπεία δεν προκαλεί συνήθως υπογονιμότητα, αλλά ενέχει έναν κίνδυνο. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι ακτίνες ακτινοθεραπείας κατευθύνονται συχνότερα στους λεμφαδένες στη μέση του στομάχου και μερικές φορές στη βουβωνική χώρα. Καθώς οι όρχεις βρίσκονται κοντά, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να δεχτούν δόση ακτινοβολίας.

Ωστόσο, στους υγιείς όρχεις τυχόν μειωμένο σπέρμα θα αντικατασταθεί συνήθως μέσα σε λίγους μήνες μετά το τέλος της θεραπείας και έτσι η τυχόν υπογονιμότητα είναι σε μεγάλο βαθμό προσωρινή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον γιατρό σας σχετικά με την αποθήκευση σπέρματος, εάν μπορεί να θέλετε παιδιά στο μέλλον.

Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας, είναι σημαντικό να μην μείνει κάποια έγκυος. Αυτό συμβαίνει επειδή οι θεραπείες αυτές ενέχουν τον κίνδυνο να καταστρέψουν το σπέρμα, γεγονός που μπορεί να βλάψει ένα μωρό που θα συλληφθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Είναι επίσης σημαντικό να προστατευθούν οι σεξουαλικοί σύντροφοι από την άμεση επαφή με το δυνητικά κατεστραμμένο σπέρμα και ως εκ τούτου οι γιατροί συνιστούν τη χρήση μιας μεθόδου αντισύλληψης με φραγμό, όπως το προφυλακτικό.

Για ένα έτος μετά τη θεραπεία με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, συνιστάται στους άνδρες να μην προσπαθήσουν να συλλάβουν παιδί. Αυτό επιτρέπει στο σπέρμα να ανακάμψει από τυχόν βλάβες που μπορεί να έχει προκαλέσει η θεραπεία.

Μετά από αυτό το διάστημα, η γονιμότητα μπορεί να χρειαστεί μερικά χρόνια για να ανακάμψει πλήρως. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε 15 χρόνια μετά τη θεραπεία έδειξε ότι χρειάστηκαν κατά μέσο όρο 6,6 χρόνια για να συλληφθούν παιδιά. Συνολικά, η ικανότητα των ανδρών να συλλάβουν μειώθηκε, αλλά αυτό διέφερε σημαντικά ανάλογα με τη θεραπεία που έλαβαν οι άνδρες.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η γονιμότητα μειώνεται κατά 30% σε όλες τις θεραπευτικές επιλογές, αλλά η ακτινοθεραπεία φαίνεται να μειώνει περισσότερο τη γονιμότητα. Άλλες μελέτες διαπίστωσαν ότι η χημειοθεραπεία, η χειρουργική επέμβαση λεμφαδένων και η ακτινοθεραπεία ενέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο μειωμένης γονιμότητας.

Υπάρχουν δύο κρίσιμα σημεία στα οποία συμφωνούν αυτές οι μελέτες. Το ένα είναι ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν τη θεραπεία του καρκίνου των όρχεων με γενετικές ανωμαλίες ή παιδικές παθήσεις όταν τα μωρά συλλαμβάνονται μετά τη θεραπεία. Το δεύτερο είναι η σύσταση προς τους άνδρες να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αποθηκεύσουν το σπέρμα τους πριν υποβληθούν σε θεραπεία, εάν γνωρίζουν ότι επιθυμούν παιδιά.

Εάν ανησυχείτε για την επίδραση της θεραπείας στην ικανότητά σας να αποκτήσετε παιδιά με φυσικό τρόπο, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για τον καρκίνο. Θα είναι σε θέση να εξηγήσει τους κινδύνους με περισσότερες λεπτομέρειες και μπορεί επίσης να ελέγξει τον αριθμό του σπέρματός σας πριν από τη θεραπεία.