Τι είναι το άγχος αποχωρισμού στα παιδιά;

Το άγχος αποχωρισμού είναι φόβος και αγωνία όταν ένα παιδί αντιμετωπίζει τον αποχωρισμό από ένα αγαπημένο πρόσωπο, συνήθως έναν γονέα. Από νωρίς στη ζωή, τα περισσότερα παιδιά βιώνουν κάποιο άγχος αποχωρισμού.

Στα πολύ μικρά παιδιά, το άγχος αποχωρισμού είναι “φυσιολογικό” ή “τυπικό“. Δηλαδή, το περιμένουμε! Το άγχος αποχωρισμού στα παιδιά μπορεί να είναι δύσκολο και οδυνηρό, αλλά συνήθως δεν είναι συντριπτικό. Πρόκειται για μια φάση που περνάει κάθε άνθρωπος!

Πότε αρχίζει το άγχος αποχωρισμού στα παιδιά;

Το τυπικό άγχος αποχωρισμού εμφανίζεται στα παιδιά γύρω στους 7-9 μήνες. Σε αυτή την ηλικία, είναι ένα αναπτυξιακό ορόσημο– συνήθως υποχωρεί μέχρι το παιδί να γίνει 2 ετών.

Παρόλο που μπορεί να είναι δυσάρεστο, τα καλά νέα είναι ότι αποτελεί βασικό αναπτυξιακό ορόσημο για τα παιδιά κάτω των δύο ετών. Είναι ένα σημάδι ότι το παιδί σας διαμορφώνει έναν υγιή δεσμό μαζί σας.

Το άγχος αποχωρισμού και ο φόβος για τους ξένους σηματοδοτούν ότι το σύστημα προσκόλλησης του παιδιού έχει ενεργοποιηθεί εγκαίρως.

Αυτό το νέο ορόσημο δεν υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά μπορεί να είναι εξαντλητικό για τους γονείς και τους φροντιστές.

Σε αυτή την ηλικία, τα παιδιά μαθαίνουν για την ασφάλεια– αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι όταν οι άνθρωποι φεύγουν, επιστρέφουν.

Πώς μοιάζει το άγχος αποχωρισμού στα παιδιά;

Όπως κάθε άγχος, έτσι και το άγχος αποχωρισμού ξεκινά με το φόβο και τις ανησυχίες του παιδιού που στη συνέχεια εκφράζονται με συμπεριφορές.

Ένα παιδί μπορεί να αναστατώνεται όταν αποχωρίζεται από εσάς ή από κάποιο άλλο αγαπημένο πρόσωπο ή όταν συναντά κάποιον άγνωστο. Δεδομένου ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν έχουν τις λεκτικές δεξιότητες για να πουν πώς αισθάνονται, μπορεί να εκφράσουν τη στεναχώρια τους με συμπεριφορές όπως το κλάμα ή το να σας πλησιάσουν.

Όπως τα περισσότερα αναπτυξιακά ορόσημα, το άγχος αποχωρισμού μπορεί να φαίνεται διαφορετικό ανάλογα με το παιδί- μπορεί να επηρεάζεται από παράγοντες όπως η ιδιοσυγκρασία, η ανοχή στη στεναχώρια και οι οικογενειακές ρουτίνες. Με άλλα λόγια, μερικές φορές το άγχος αποχωρισμού μπορεί να εμφανιστεί ήπια και αθόρυβα, ενώ άλλες φορές μπορεί να εμφανιστεί με πολλές φανφάρες.

Όπως πολλά πράγματα, υπάρχει ένα εύρος στην ένταση των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς ενός παιδιού όταν αποχωρίζεται. Αυτοί οι φόβοι αποχωρισμού συνήθως μειώνονται καθώς το παιδί μεγαλώνει.

Πώς πρέπει να αντιδρούν οι γονείς στο άγχος αποχωρισμού;

Η ικανοποίηση των αναγκών των παιδιών (και όχι η αγνόησή τους) είναι αυτό που θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν υγιείς συναισθηματικές βάσεις. Έτσι, όταν το παιδί σας παρουσιάζει άγχος αποχωρισμού, προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τα συναισθήματά του και να του προσφέρετε παρηγοριά.

Ωστόσο ,τα βρέφη και τα μικρά παιδιά πρέπει να εξασκηθούν στο να αποχωριστούν για να μάθουν ότι οι σημαντικοί άνθρωποι επιστρέφουν. Η αποφυγή των αποχωρισμών δεν βοηθά το παιδί να κατακτήσει αυτό το νέο άγχος, ούτε το να βγαίνει κρυφά έξω όταν το παιδί δεν κοιτάζει.

Κατά την πλοήγηση στο άγχος του αποχωρισμού, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν ανοχή και να μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα.

Πότε πρέπει να ανησυχείτε για το άγχος αποχωρισμού στα παιδιά;

Υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του αναπτυξιακά τυπικού άγχους αποχωρισμού και της διαταραχής άγχους αποχωρισμού.

Κάποιο άγχος αποχωρισμού για παιδιά ηλικίας κάτω των δύο ετών είναι αναμενόμενο. Αλλά αν το παιδί σας είναι μεγαλύτερο από δύο ετών ή αν το άγχος είναι συνεχές και διαταράσσει την ικανότητα της οικογένειάς σας να λειτουργεί κανονικά, μπορεί να είναι σημάδι ότι ήρθε η ώρα να μιλήσετε με κάποιον ειδικό.

Εάν συνεχώς περιφέρεστε γύρω από την επιθυμία του παιδιού σας να είστε κοντά του, το άγχος αποχωρισμού του είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ή/και εσείς και άλλοι ενήλικες δεν μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να ηρεμήσει και να ρυθμίσει την αναστάτωση, αυτά είναι καλά σημάδια ότι ίσως ήρθε η ώρα να αναζητήσετε πρόσθετη υποστήριξη.

Η υποστήριξη και η θεραπεία είναι διαθέσιμες. Άλλωστε, αν μπορούμε να διαγνώσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις ανησυχίες των παιδιών για την ψυχική τους υγεία νωρίς, μπορούμε να μειώσουμε τις επιπτώσεις αυτών των προκλήσεων κατά τη διάρκεια της ζωής τους!