Νέα έρευνα που χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη δείχνει ότι τα χαρακτηριστικά της σχέσης είναι πιο σημαντικά από τα χαρακτηριστικά του ατόμου ή του συντρόφου του, όταν πρόκειται να προβλεφθεί η ικανοποίηση των ζευγαριών από τη σχέση τους.

Μια τεράστια ομάδα 86 ερευνητών μοιράστηκε σύνολα δεδομένων με τους επικεφαλής συγγραφείς Samantha Joel και Paul Eastwick. Στη συνέχεια, οι Joel και Eastwick χρησιμοποίησαν την τεχνητή νοημοσύνη για να αναλύσουν περισσότερα από 43 σύνολα δεδομένων που περιείχαν περισσότερα από 11.000 ζευγάρια, προκειμένου να διαπιστώσουν ποιοι παράγοντες συνδέονται πιο έντονα με την αντίληψη των ζευγαριών για την ποιότητα της σχέσης. Τα στοιχεία αυτά συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση τεχνητής νοημοσύνης εάν είχαν συλλέχθει διαχρονικά, εάν περιείχαν απαντήσεις και από τα δύο μέλη ενός ζευγαριού και εάν περιείχαν ένα μέτρο ικανοποίησης από τη σχέση. Οι ερευνητές διερεύνησαν περισσότερες από 2.000 μεταβλητές, συμπεριλαμβανομένων μεταβλητών που σχετίζονται με τη σχέση, όπως η σεξουαλική ικανοποίηση, η σύγκρουση και η επένδυση, καθώς και μεταβλητές ατομικών διαφορών, όπως η αρνητική επιρροή, το είδος της προσκόλλησης και το άγχος. Οι ερευνητές απέκλεισαν επίσης ορισμένες μεταβλητές από την εξέταση, επειδή αποτελούσαν πιθανούς εναλλακτικούς δείκτες της ποιότητας της σχέσης, όπως η αγάπη, η εμπιστοσύνη και η οικειότητα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης το οποίο “δοκιμάζει τη δύναμη κάθε διαθέσιμου προγνωστικού παράγοντα έναν κάθε φορά και στη συνέχεια δοκιμάζει τη συνολική προβλέψιμη δύναμη (του μοντέλου) σε ένα υποσύνολο δεδομένων, για να αποκαλύψει πόση διακύμανση στο εξαρτημένο μέτρο ήταν προβλέψιμη και ποιοι προγνωστικοί παράγοντες είχαν τη μεγαλύτερη συμβολή στο μοντέλο”.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι πέντε μεταβλητές που σχετίζονται με τη σχέση και οι οποίες προέβλεπαν πιο ισχυρά την ικανοποίηση και την ποιότητα της σχέσης είναι:

1. η αντιλαμβανόμενη δέσμευση του συντρόφου
2. η εκτίμηση του συντρόφου
3. η σεξουαλική ικανοποίηση
4. η αντιλαμβανόμενη ικανοποίηση του συντρόφου
5. η μειωμένη σύγκρουση

Συνολικά, οι μεταβλητές που σχετίζονται με τη σχέση προέβλεπαν έως και το 45% της μεταβλητότητας της ποιότητας της σχέσης. Οι μεταβλητές ατομικής διαφοράς με την ισχυρότερη συσχέτιση με την ποιότητα της σχέσης ήταν η ικανοποίηση από τη ζωή, τα αρνητικά συναισθήματα, η κατάθλιψη και τόσο το άγχος προσκόλλησης όσο και η αποφυγή. Συνολικά, οι μεταβλητές ατομικών διαφορών εξηγούσαν το 21% της μεταβλητότητας της ποιότητας της σχέσης. Ωστόσο, οι μεταβλητές ατομικής διαφοράς δεν βελτίωσαν την πρόβλεψη του μοντέλου όταν λήφθηκαν υπόψη οι μεταβλητές που σχετίζονται με τη σχέση. Είναι σημαντικό ότι, παρόλο που οι μεταβλητές που σχετίζονται με τη σχέση συνδέονταν ισχυρά με την ποιότητα της σχέσης κατά τη στιγμή των βασικών μετρήσεων των ζευγαριών, οι μεταβλητές αυτές δεν ήταν χρήσιμες για την πρόβλεψη του κατά πόσον η ποιότητα της σχέσης των ζευγαριών θα μεταβαλλόταν προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση με την πάροδο του χρόνου.

Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι όλα τα ζευγάρια προέρχονταν από δυτικές χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Ελβετία, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία και Ισραήλ) και ότι μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να διερευνήσουν τις συσχετίσεις μεταξύ αυτών των μεταβλητών σε άλλους πολιτισμούς. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι “μια σχέση που χαρακτηρίζεται από εκτίμηση, σεξουαλική ικανοποίηση και έλλειψη συγκρούσεων” έχει μεγαλύτερη σημασία από τα ατομικά χαρακτηριστικά οποιουδήποτε μέλους του ζευγαριού όταν προβλέπει στην κατανόηση της ποιότητα της σχέσης.