Καρκίνος του φλοιού των επινεφριδίων

Συμπτώματα

Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα του καρκίνου του φλοιού των επινεφριδίων;

Εάν ο καρκινικός όγκος είναι λειτουργικός, τότε τα συμπτώματα εξαρτώνται από την ορμόνη που αυτός παράγει. Πιο συγκεκριμένα τα συμπτώματα για κάθε ορμόνη είναι:

Τεστοστερόνη και άλλα ανδρογόνα

• Αυξάνεται η τριχοφυΐα στο πρόσωπο και το σώμα, ειδικότερα στις γυναίκες
• Η φωνή γίνεται πιο βαθιά στις γυναίκες

Οιστρογόνα

• Πρώιμα σημάδια εφηβείας στα παιδιά
• Ανάπτυξη μαστών στους άντρες

Αλδοστερόνη

• Αύξηση σωματικού βάρους
• Υψηλή αρτηριακή πίεση

Κορτιζόλη

• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα
• Μυϊκή αδυναμία στα πόδια
• Μώλωπες στο σώμα
• Υπερβολική αύξηση σωματικού βάρους, ειδικότερα στην περιοχή της κοιλιάς και του στήθους.

Επίσης, ο λειτουργικός αλλά και ο μη λειτουργικός όγκος μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακό πόνο. Ενώ, ο μη λειτουργικός όγκος δεν επηρεάζει την παραγωγή ορμονών και δεν παρουσιάζει συγκεκριμένα συμπτώματα. 

Τέλος, σε περίπτωση λειτουργικού όγκου επινεφριδίων που παράγει κορτιζόλη είναι δυνατόν να προκληθεί η νόσος Cushing. Παρ' όλα αυτά, η ύπαρξη αυτής δεν σημαίνει ότι το άτομο έχει καρκίνο, καθώς οι περισσότερες περιπτώσεις της νόσου Cushing σχετίζονται με καλοήθεις όγκους των επινεφριδίων.

Αίτια

Πώς προκαλείται ο καρκίνος των επινεφριδίων;

Τα αίτια του συγκεκριμένου καρκίνου δεν είναι γνωστά, παρ' όλα αυτά συχνά συναντάται ως μετάσταση εξαιτίας κάποιου άλλου καρκίνου.

Ποια άτομα έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο των επινεφριδίων;

Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει διάφορους παράγοντες που φαίνεται να σχετίζονται με την εμφάνιση του συγκεκριμένου καρκίνου και προκύπτει ότι αυξημένο κίνδυνο διατρέχουν:

• Οι γυναίκες
• Τα άτομα μεταξύ 40 και 50 ετών
• Τα άτομα με κληρονομικές ασθένειες που επηρεάζουν τα επινεφρίδια
• Τα άτομα που πάσχουν από κάποιο άλλο επιθετικό καρκίνο
• Τα παιδιά κάτω των 5 ετών

Παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο καρκίνος του φλοιού των επινεφριδίων είναι ιδιαίτερα σπάνιoς, επομένως αν κάποιος ανήκει σε μια ή περισσότερες από τις παραπάνω κατηγορίες δεν σημαίνει ότι πρόκειται να νοσήσει.

Διάγνωση

Πώς μπορεί να γίνει η διάγνωση του καρκίνου των επινεφριδίων;

Για τη διάγνωση της συγκεκριμένης νόσου ο ιατρός διεξάγει φυσική εξέταση του ασθενούς, ενώ μπορεί να ζητήσει και εργαστηριακούς ελέγχους των ορμονικών επιπέδων στο αίμα, το σάλιο ή και τα ούρα. Επιπλέον, για την ανίχνευση της ύπαρξης όγκου στα επινεφρίδια διεξάγονται διάφορες απεικονιστικές εξετάσεις, όπως:

• Αξονική τομογραφία (CT scan)
• Μαγνητική τομογραφία (MRI)
• Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET)

Τέλος, στην περίπτωση που ανιχνευτεί κάποιος όγκος, θα ληφθεί δείγμα ιστού από αυτόν για την διεξαγωγή βιοψίας. Η διαδικασία αυτή διερευνά αν ο όγκος είναι καλοήθης ή κακοήθης, ενώ οι περισσότεροι όγκοι των επινεφριδίων είναι καλοήθεις.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται θεραπευτικά ο καρκίνος των επινεφριδίων;

Για την θεραπεία του ασθενούς ο ιατρός θα σχεδιάσει ένα κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ατόμου. Επιπλέον, θα πρέπει να προσδιοριστεί το στάδιο του καρκίνου για να μπορεί να καθοριστεί ο τρόπος αντιμετώπισης του. Συγκεκριμένα, τα στάδια του καρκίνου όγκου διακρίνονται ως εξής:

• Στάδιο 1: όγκος μικρότερος των 5cm, ο οποίος δεν έχει βγει εκτός του ιστού.
• Στάδιο 2: όγκος μεγαλύτερος των 5cm, ο οποίος δεν έχει βγει εκτός του ιστού.
• Στάδιο 3: όγκος ο οποίος έχει διηθηθεί σε γειτονικό λεμφικό ή λιπώδη ιστό.
• Στάδιο 4: όγκος, ο οποίος έχει επεκταθεί σε άλλα όργανα ή ιστούς δημιουργώντας μεταστάσεις. 

Ανάλογα με το στάδιο του καρκίνου, προτείνονται διάφορες θεραπευτικές επιλογές, όπως:

• Χημειοθεραπεία, η οποία χρησιμοποιεί ισχυρές φαρμακευτικές ουσίες για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα και χορηγείται από στόματος ή ενδοφλεβίως.
• Χειρουργική επέμβαση, κατά την οποία αφαιρείται ο ιστός των επινεφριδίων και τμήμα των περιβαλλόντων ιστών, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.
• Ακτινοβολία, η οποία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και διακρίνεται σε εσωτερική και εξωτερική, ανάλογα το αν εφαρμόζεται εξωτερικά από το σώμα ή απευθείας στον όγκο που βρίσκεται εσωτερικά. Για να γίνει εσωτερική ακτινοβολία συνήθως χρησιμοποιούνται βελόνες, καθετήρες ή καλώδια.
• Ανοσοθεραπεία, η οποία ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου για να καταστρέψει το ίδιο τα καρκινικά κύτταρα.

Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα της θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ιδιαίτερα από το στάδιο του καρκίνου. Επιπλέον, ο ιατρός θα πραγματοποιήσει αρκετές εξετάσεις κατά την διάρκεια της θεραπείας και μετά από αυτήν, προκειμένου να ελέγχει την αποτελεσματικότητα της.

Ορισμένες φορές, ο όγκος δεν ανταποκρίνεται σε μια συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση και είναι πιθανό να χρειαστεί τροποποίηση αυτής. Ακόμα, απαιτούνται συχνή έλεγχοι και μετά το πέρας της θεραπείας του ατόμου, καθώς είναι πιθανό ο όγκος να επανεμφανιστεί. Στην περίπτωση αυτή, συνίστανται επιπλέον θεραπείες για την αντιμετώπιση του. 

Παράλληλα, ο ιατρός θα πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς το άτομο και για άλλα προβλήματα που μπορεί να εμφανίσει εξαιτίας του καρκίνου. Για παράδειγμα, σε περίπτωση λειτουργικού όγκου των επινεφριδίων η υπερπαραγωγή ορμονών μπορεί να προκαλέσει επιπλέον προβλήματα στο άτομο, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.