Ασθένειες καρδιαγγειακού συστήματος

Μυοκαρδίτιδα

Γενική προεπισκόπηση

Η μυοκαρδίτιδα είναι μια καρδιοπάθεια που προκαλείται από ιό, ο οποίος επιτίθεται στον καρδιακό μυ προκαλώντας φλεγμονή και διακόπτοντας τις ηλεκτρικές οδούς που στέλνουν ηλεκτρικά σήματα στην καρδιά. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σώμα αυτοθεραπεύεται και πιθανώς να μην αντιληφθείτε ποτέ ότι πάσχατε από μυοκαρδίτιδα. Όμως, σε σπάνιες περιπτώσεις, η ίδια η μόλυνση και η επακόλουθη φλεγμονή μπορούν να προκαλέσουν βλάβη και να εξασθενίσουν την καρδιά. Αυτό μπορεί επίσης να πυροδοτήσει καρδιακή ανεπάρκεια και ανωμαλίες του καρδιακού παλμού.

Η μυοκαρδίτιδα μπορεί να εμφανιστεί και σε όσους βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση. Η μόνη ένδειξη της νόσου είναι κάποια συμπτώματα κρυολογήματος για ορισμένους ανθρώπους. Παρόλο που μία πληθώρα ιών μπορούν να προσβάλουν την καρδιά, είναι λίγοι αυτοί που συνδέονται με την μυοκαρδίτιδα και άλλα συναφή καρδιακά προβλήματα.

Συμπτώματα Αίτια Θεραπεία Συμπέρασμα

Συμπτώματα

Επειδή πολλές ιικές μολύνσεις της καρδιάς δεν εμφανίζουν συμπτώματα, η νόσος καθίσταται δύσκολο να εντοπιστεί. Όταν, όμως, τα συμπτώματα εμφανιστούν, μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Μυϊκό πόνο
  • Λιποθυμία
  • Δυσκολία στην αναπνοή
  • Πόνο στο στήθος
  • Πυρετό
  • Ανώμαλο καρδιακό παλμό
  • Κόπωση
  • Πονόλαιμο
  • Πόνο ή πρήξιμο στις αρθρώσεις και τα πόδια

Οι εξετάσεις αίματος, οι ακτίνες-Χ, ο έλεγχος της καρδιακής ηλεκτρικής δραστηριότητας και το σπινθηρογράφημα καρδιάς μπορεί να αναδείξουν πιθανά καρδιακά προβλήματα.

Αίτια

Τύποι ιών  

  • Αδενοϊός

Ο αδενοϊός είναι μία από τις πιο κοινές αιτίες μυοκαρδίτιδας τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Τυπικά προκαλεί μολύνσεις του αναπνευστικού, αλλά και του παχέος εντέρου και της ουροδόχου κύστης. Ο ιός μεταδίδεται με την επαφή με εκκρίματα της μύτης ή του λαιμού ενός προσβεβλημένου ατόμου.

  • Κυτταρομεγαλοϊός (CMV)

Αυτή η ομάδα ιών περιλαμβάνει τον ερπητοϊό, τον ιό έρπητα ζωστήρα (που προκαλεί ανεμοβλογιά και έρπητα ζωστήρα) και τον ιό Epstein-Barr (που προκαλεί μονοπυρήνωση). Σύμφωνα με τα Κέντρα Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων, περίπου 50 στους 100 ανθρώπου προσβάλλονται από κυτταρομεγαλοϊό μέχρι την ηλικία των 40 ετών. Το 90% των ενηλίκων έχει προσβληθεί από τον ιό Epstein-Barr.

Ο κυτταρομεγαλοϊός συνήθως παραμένει αδρανής στο σώμα δίχως να προκαλεί κάποια βλάβη, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να προκαλέσει μολύνσεις, συμπεριλαμβανομένης της μυοκαρδίτιδας. Ο ιός μεταδίδεται με την επαφή με σωματικά υγρά προσβεβλημένου ατόμου. Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί από την μητέρα στο έμβρυο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

  • Ιός Κοξάκι Β

Ο ιός αυτός αποτελεί την πιο κοινή αιτία μυοκαρδίτιδας, καθώς ευθύνεται περίπου για μισά από τα περιστατικά. Μπορεί να επιτεθεί στην καρδιά δημιουργώντας μια μόλυνση που διαρκεί από 2 ως 10 ημέρες. Τα καρδιακά συμπτώματα πιθανώς να εμφανιστούν μέσα σε δύο εβδομάδες.

Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, κόπωση και πόνο στο στήθος. Συνήθως ο ιός Κοξάκι Β δεν προκαλεί θάνατο, αλλά δύναται να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη της καρδιάς, ιδιαίτερα αν  η μόλυνση επαναληφθεί. Μεταδίδεται μέσω των κοπράνων, επομένως ορισμένες από τις καλύτερες μεθόδους πρόληψης είναι το πλύσιμο των χεριών και η βελτίωση της σωματικής υγιεινής.

  • ECHO ιοί

Αυτή η οικογένεια ιών τυπικά προκαλεί γαστρεντερικές μολύνσεις και δερματικά εξανθήματα, αλλά δύναται επίσης να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα. Μπορεί να προσβληθείτε από κάποιον ECHO ιό αν έλθετε σε επαφή με μολυσμένα κόπρανα ή αν εισπνεύσετε σωματίδια αέρα από ένα ήδη προσβεβλημένο άτομο.

  • Ανθρώπινος παρβοϊός Β19

Ο ιός αυτός προκαλεί την λεγόμενη «πέμπτη νόσο», μία ασθένεια που χαρακτηρίζεται από μέτριας έντασης εξανθήματα και είναι πιο κοινή στα παιδιά παρά στους ενήλικες. Περιστασιακά συνδέεται με την οξεία μυοκαρδίτιδα. Ο ιός μεταδίδεται μέσω του σάλιου ή της ρινικής βλέννας. Το πλύσιμο των χεριών και η κάλυψη του στόματος και της μύτης σας όταν βήχετε ή φτερνίζεστε μπορούν να ελαττώσουν την εξάπλωσή του.

  • Ιός της ερυθράς (Rubella)

Ο ιός αυτός, πέρα από ερυθρά, μπορεί να προκαλέσει και μυοκαρδίτιδα. Συνδέεται ακόμη με αποβολές, θανάτους εμβρύων και γενετικές ανωμαλίες. Δύναται να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα αν προσβάλει την καρδιά, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες. Υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο έναντι του συγκεκριμένου ιού.

Θεραπεία

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της μυοκαρδίτιδας περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, όπως:

  • Αντιικά, για την θεραπεία της μόλυνσης
  • Διουρητικά, για την απομάκρυνση των συσσωρευμένων υγρών και την ανακούφιση του οιδήματος
  • Αντιφλεγμονώδη, για την ελάττωση του πρηξίματος της καρδιάς

Ο γιατρός μπορεί επίσης να σας προτείνει συγκεκριμένες αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως μια διατροφή χαμηλή σε αλάτι και μειωμένη φυσική δραστηριότητα. Μπορεί ακόμη να σας συνταγογραφήσει φάρμακα για την εξομάλυνση του ανώμαλου καρδιακού ρυθμού ή για την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης θρόμβων αν ο καρδιακός μυς έχει υποστεί βλάβη. Η θεραπεία πάντοτε εξαρτάται από την σοβαρότητα της μόλυνσης και τις επιπτώσεις της στην καρδιά.

Συμπέρασμα

Η μυοκαρδίτιδα συμβαίνει όταν ένας ιός επιτίθεται στον καρδιακό μυ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή και διακοπή της φυσιολογικής ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς. Οι περισσότεροι άνθρωποι με μυοκαρδίτιδα εμφανίζουν μόνο κάποια συμπτώματα κρυολογήματος. Αν ο γιατρός καταλήξει στην διάγνωση της εν λόγω νόσου, θα πρέπει να συνεργαστείτε στενά μαζί του για την δημιουργία του καταλληλότερου για εσάς θεραπευτικού πλάνου. Λάβετε όλα τα φάρμακά σας σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και παρακολουθήστε τα συμπτώματά σας.

+ 10 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

1. Adenovirus. (n.d.) vdh.virginia.gov/epidemiology/epidemiology-fact-sheets/adenovirus-infection/

2. Ali, M. A., & Abdel-Dayem, T. M. (2003, September). Myocarditis: an expected health hazard associated with water resources contaminated with Coxsackie viruses type B. International Journal of Environmental Health Research, 13(3), 261-70 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12909557

3. Baboonian, C., & McKenna, W. (2003, August). Eradication of viral myocarditis: Is there hope? Journal of the American College of Cardiology, 42(3) content.onlinejacc.org/cgi/content/full/42/3/473

4. Carlson, N., & Scott, M. (2000). Coxsackie B virus and myocarditis stanford.edu/group/virus/picorna/2000/virus3.html

5. Cytomegalovirus (CMV) and congenital CMV infection. (2016, June 17) cdc.gov/cmv/overview.html

6. Dina, J., Villedieu, F., Labombarda, F., Freymuth, F., de la Gastine, G., Jokic, M., & Vabret, A. (2011, January). Childhood myocarditis and parvovirus B19 genotypes. Journal of Clinical Virology, 50(1), 61-64 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20952249

7. Epstein-Barr virus and infectious mononucleosis. (2014, January 7) cdc.gov/epstein-barr/index.html

8. Gnarpe, J., Lonn, E., Gnarpe, H., Olsson, G., Yi, Q., Dzavik, V., … Yusef, S. (2002, December 24). Viral infection linked to heart attack and stroke sciencedaily.com/releases/2002/12/021224091204.htm

9. Parvovirus B19 and fifth disease. (2015, November 2) cdc.gov/parvovirusB19/fifth-disease.html

10. Kyto, V., Vuorinen, T., Saukko, P., Lautenschlager, I., Lignitz, E., Saraste, A., & Voipio-Pulkki, L.-M. (2005, March 1). Cytomegalovirus infection of the heart is common in patients with fatal myocarditis. Clinical Infectious Diseases, 40(5), 683-8 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15714413