Οι επιπτώσεις της νόσου Πάρκινσον περιλαμβάνουν δυσκολίες στην κίνηση και τη σκέψη. Αν και τα συμπτώματα και η σοβαρότητά τους μπορεί να ποικίλλουν ευρέως, η χρόνια εκφυλιστική νόσος επηρεάζει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο των κινήσεων του σώματος, τις διαδικασίες σκέψης, τη λήψη αποφάσεων, τη διάθεση, την επίγνωση του σώματος και τη θέση του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα άτομα με Πάρκινσον δεν μπορούν να συμμετέχουν σε αθλήματα που τους αρέσουν- στην πραγματικότητα, το αντίθετο ισχύει! Η έρευνα δείχνει ότι ένα συνεπές πρόγραμμα άσκησης, που περιλαμβάνει διασκεδαστικές αθλητικές δραστηριότητες, μπορεί να βελτιώσει όλες αυτές τις λειτουργίες του σώματος, καθώς και την ισορροπία στο περπάτημα, τη δύναμη, την ευλυγισία και τη φυσική κατάσταση των ατόμων με Πάρκινσον. Ένας φυσικοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με Πάρκινσον να συμμετέχουν σε αυτά τα αθλήματα με ασφάλεια, πραγματοποιώντας μια φυσική αξιολόγηση και αναπτύσσοντας ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει το άθλημα που προτιμά το άτομο στο σωστό επίπεδο και ένταση. Αυτά τα αθλήματα και οι δραστηριότητες που έχουν αποδειχθεί από έρευνες ότι ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της Πάρκινσον περιλαμβάνουν:

1. Πυγμαχία

Οι κινήσεις του άνω μέρους του σώματος στην πυγμαχία (όπως το χτύπημα, η προστασία του προσώπου, ο στόχος) βοηθούν στην αποκατάσταση της δύναμης, της αντοχής, της τοποθέτησης και της επίγνωσης του σώματος και του συντονισμού χεριού-ματιού. Οι κινήσεις του κάτω μέρους του σώματος (όπως το άλμα, η μετατόπιση του βάρους από το ένα πόδι στο άλλο) βοηθούν στη βελτίωση της δύναμης, της αντοχής και της ισορροπίας των ποδιών.

2. Ποδηλασία

Η επαναλαμβανόμενη κίνηση του πεντάλ του ποδηλάτου έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον τρόμο, βελτιώνει την ικανότητα βάδισης και τον έλεγχο των χεριών και των ποδιών, αυξάνει την αντοχή, τη δύναμη και την ισορροπία στο κάθισμα και βελτιώνει τη διάθεση.

3. Τάι τσι

Η αργή και ελεγχόμενη ροή της κίνησης του τάι τσι έχει βρεθεί ότι βοηθάει στο συντονισμό, τη θέση και την επίγνωση του σώματος και την ισορροπία στην όρθια θέση.

4. Χορός

Τα συνεχώς μεταβαλλόμενα μοτίβα κίνησης στο χορό βοηθούν στη βελτίωση του συντονισμού, της ευελιξίας, της τοποθέτησης και της επίγνωσης του σώματος, της ισορροπίας κατά την κίνηση και της διάθεσης. Η απλή ακρόαση μουσικής βοηθά μερικούς ανθρώπους να κινούνται καλύτερα, καθώς η μουσική φαίνεται να διεγείρει τα σήματα του εγκεφάλου στους μυς με διαφορετικό τρόπο. Έχει αποδειχθεί ότι πολλά είδη χορού είναι αποτελεσματικά, όπως το λάτιν, το βαλς, ο μοντέρνος χορός, το two-stepping και ο χορός line.

5. Καράτε

Η προπόνηση σε “κάτα” (καθορισμένη ακολουθία κινήσεων καράτε) και τεχνικές μάχης βελτιώνει την ισορροπία, τη διάθεση και την ικανότητα σκέψης.

6. Προπόνηση με βάρη

Η άρση βαρών (ή η εκτέλεση άλλων ειδών προπόνησης “αντίστασης”) βελτιώνει τη δύναμη, την αντοχή και την ισορροπία κατά την κίνηση. Η άρση βαρών μειώνει επίσης την κόπωση.

Η συμμετοχή σε οποιαδήποτε από αυτές τις δραστηριότητες για έως και 12 εβδομάδες έχει αποδειχθεί ότι έχει μακροχρόνιες ευεργετικές επιδράσεις. Συνεργαστείτε με τον φυσικοθεραπευτή σας για να επιλέξετε το πιο κατάλληλο άθλημα για εσάς.

Η άσκηση έχει χαρακτηριστεί ως μια νέα θεραπευτική παρέμβαση στην Πάρκινσον. Ωστόσο, όπως και με κάθε άλλη θεραπευτική παρέμβαση, η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από τον τρόπο συνταγογράφησης και εφαρμογής της. Για τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της άσκησης, απαιτείται καλύτερη κατανόηση των αρχών της αθλητικής επιστήμης και του τρόπου εφαρμογής τους στην Πάρκινσον. Προκειμένου να γίνουν συναινετικά αποδεκτά ως μέρος του οπλοστασίου της Πάρκινσον, τα προγράμματα ανάπτυξης της άσκησης θα πρέπει να ακολουθούν την ίδια μεθοδολογία με άλλα νέα φάρμακα. Για το σκοπό αυτό, συνιστάται επίσης διεπιστημονική συνεργασία.