Τενοντίτιδα. Μια λέξη που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει ή θα ακούσουμε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής μας από τα χείλη του ορθοπαιδικού. Ας μάθουμε σήμερα λίγες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη “μάστιγα”.

Τι ακριβώς είναι η τενοντίτιδα;

Ο όρος  τενοντίτιδα περιγράφει τη φλεγμονή ενός τένοντα, ενός παχύ ιστού που συνδέει ένα οστό σε έναν μυ και αποτελεί μια από τις κοινότερες αιτίες μυοσκελετικού πόνου στους μαλακούς ιστούς.

Τι προκαλεί την τενοντίτιδα;

Η τενοντίτιδα προκαλείται συνήθως από εντατική χρήση, ενώ και το υπερβολικό στρες που είναι χαρακτηριστικό της εποχής, παίζει σημαντικό ρόλο καθώς οι μύες βρίσκονται σε συνεχή ένταση και σύσπαση με αποτέλεσμα να μην ξεκουράζονται. Επιπλέον, όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις, για παράδειγμα από αθλητικές δραστηριότητες ή της συνεχούς ενασχόλησης με τις ηλεκτρονικές συσκευές , μπορεί να τραυματίσουν τον τένοντα στο σημείο που προσκολλάται στο οστό, προάγοντας μια φλεγμονώδη απόκριση από το σώμα. Επομένως αν και η τενοντίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συχνότερα εμφανίζεται  σε ενήλικες άνω των 40 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της τενοντίτιδας;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στο σημείο του τραυματισμένου τένοντα, ειδικά όταν χρησιμοποιείται. Ο πόνος μπορεί να είναι χρόνιος ή μπορεί ο ασθενής να νοιώσει ξαφνικά πολύ οξύ και έντονο πόνο. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρηθούν είναι το  οίδημα, η αίσθηση ζέστης στο σημείο,η ευαισθησία και η ερυθρότητα.

Η τενοντίτιδα πολλές φορές συγχέεται με τις απλές μυϊκές καταπονήσεις. Ο τρόπος που μπορείτε να τα ξεχωρίσετε είναι πως στη μυϊκή καταπόνηση ο πόνος γίνεται αισθητός στον ίδιο τον μυ, ενώ στην τενοντίτιδα, ο πόνος γίνεται αισθητός κοντά στο σημείο που ο μυς προσκολλάται στο οστό.

Η τενοντίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος όπου ένας τένοντας συνδέει ένα οστό με έναν μυ. Οι κοινές περιοχές για την πάθηση περιλαμβάνουν τον ώμο, τον καρπό, τον αγκώνα, τον αστράγαλο και το γόνατο.

Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να σας συνδέσουμε ονομασίες που ακούτε συχνά με το σημείο εκδήλωσης του στο ανθρώπινο σώμα:

• Ο ώμος του κολυμβητή περιλαμβάνει φλεγμονή σε έναν από τους τένοντες του στροφικού πετάλου, στο πάνω μέρος του ώμου.
• Ο αγκώνας του παίκτη γκολφ επηρεάζει την  εσωτερική πλευρά του αγκώνα.
• Ο αγκώνας του τενίστα αναφέρεται  στην πλάγια εξωτερική πλευρά του αγκώνα.
• Το σύνδρομο De Quervain είναι η τενοντίτιδα στο πίσω μέρος του καρπού.
• Η αχίλλειος τενοντίτιδα “χτυπάει” το πίσω μέρος του αστραγάλου και τη φτέρνα του ποδιού, ενώ τέλος το γόνατο του Jumper είναι τενοντίτιδα στο μπροστινό μέρος του γόνατος.

Αντιμετώπιση

Στη πρώτη γραμμή αντιμετώπισης βρίσκονται η ξεκούραση του σημείου, η τοποθέτηση πάγου, καθώς και η συμπίεση και ανύψωση του. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ξεκινήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αντιμετώπιση για να είναι εξίσου γρήγορη και η ολική επιστροφή στις  δραστηριότητές μας . Η τενοντίτιδα συνήθως δεν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

 Επιπλέον τρόποι αντιμετώπισης στις περιπτώσεις υποτροπιάζουσας τενοντίτιδας, αν και ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με το σημείο, είναι η φυσικοθεραπεία, η ακινητοποίηση με νάρθηκα, σφεντόνα ή πατερίτσες ή η επάλειψη με θερμαντικά βάλσαμα. Επιπλέον συχνά χορηγούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και  ενέσεις κορτικοστεροειδών, ενώ όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις η ορθοπεδική χειρουργική αποτελεί την μοναδική λύση. Συνιστάται επίσης η χρήση μαγνησίου, που είναι μυοχαλαρωτικό σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή.  Ακόμη, μια μέθοδος που όλο και αναπτύσσεται με την πάροδο των χρόνων, είναι η θεραπεία PRP, που αποτελεί μία σύγχρονη, βιολογική θεραπεία που ουσιαστικά γίνεται έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια στην περιοχή όπου υπάρχει η φλεγμονή. Η μέθοδος αυτή προτιμάται μιας και τα αιμοπετάλια είναι πλούσια σε αυξητικές ορμόνες και επιταχύνεται η διαδικασία της επούλωσης. 

Γνωρίζοντας πλέον αρκετά για την τενοντίτιδα, δε θα χρειαστεί να τρομάξεις στο άκουσμά της!