Είναι ευρέως γνωστό ότι η επαφή του ανθρώπου με την φύση προσφέρει πολλαπλά οφέλη στην ψυχική και σωματική υγεία του. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τον μηχανισμό πίσω από την τόσο μεγάλη ικανοποίηση που λαμβάνουμε βρισκόμενοι σε ένα φυσικό περιβάλλον, αλλά μία κυρίαρχη υπόθεση είναι αυτή της Βίοφιλιας (biophilia hypothesis). Με βάση την Βιοφιλία, οι άνθρωποι αναζητούν την επαφή με την φύση, καθώς ζούσαμε στο παρελθόν σε απολύτως φυσικά περιβάλλοντα. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι παλαιότερα, μοναστήρια που φιλοξενούσαν ψυχικά ασθενείς ή τα νοσοκομεία για ψυχικές νόσους, περιβάλλονταν από εκτάσεις με δάση.

Τα παιδιά μπορούν να περάσουν εξίσου ποιοτικό χρόνο στην φύση με μια σειρά δραστηριοτήτων που θα τα ωθήσει να αξιοποιήσουν όλες τους τις αισθήσεις. Η τελευταία έρευνα της Αμερικανίδας νευροεπιστήμονα, Lisa Genova, που αφορούσε την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ και την αύξηση της μνημονικής ικανότητας, περιείχε κάποιες ασκήσεις οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν και στα παιδιά.

Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά μας εξυπνότερα και να τους δημιουργήσουμε θετικές αναμνήσεις;

Ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα, μπορούμε κυριολεκτικά να αυξήσουμε τον αριθμό των εγκεφαλικών συνάψεων και παράλληλα να δημιουργήσουμε θετικές αναμνήσεις με τα παιδιά.

1. Οργανώστε το σακίδιο του παιδιού.

Φροντίστε να έχετε μαζί σας φαγητό, νερό ή/και χυμό, μίνι φιγούρες παιχνιδιών που θα χρησιμοποιηθούν σε αφηγήσεις ιστοριών, και καλλιτεχνικά εργαλεία, όπως νερομπογιές, κιμωλίες, χαρτί ή λαδόκολλα.

2. Κάντε log out.

Κλείστε τις ηλεκτρονικές συσκευές σας ή κρατήστε τες στην σίγαση. Μια βόλτα στο πάρκο βοηθάει τον εγκέφαλο να ηρεμήσει από τα συνεχή ερεθίσματα της καθημερινότητάς μας.

3. Αφήστε τα παιδιά να χαρτογραφήσουν το πάρκο νοητικά.

Μια πρώτη άσκηση προσοχής και παρατηρητικότητας είναι να χρησιμοποιήσουν τις αισθήσεις τους για να βρουν τρόπο να θυμούνται το πάρκο: σημαδεύοντας με κιμωλία τα μονοπάτια ή ζωγραφίζοντας σε αυτά, απομνημόνευση χαρακτηριστικών δέντρων ή της βλάστησης γενικότερα. Παράλληλα, μπορούν να αρχίσουν να συλλέγουν βιοαντικείμενα, όπως πεσμένα φύλλα δέντρων, πεσμένα πέταλα ή λουλούδια, πέτρες, κομμάτια ξύλου, γενικότερα οτιδήποτε θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αργότερα στην ιστορία τους.

4. Αφήστε τα παιδιά να εκτονώσουν την ενέργειά τους.

Αν το πάρκο που επισκεφθήκατε έχει παιδική χαρά ή άλλες εγκαταστάσεις για παιδιά, αφήστε τα να εκτονωθούν παίζοντας όσες ώρες θέλουν, προκειμένου να κουραστούν και να μπορέσετε να προχωρήσετε στο επόμενο στάδιο της δημιουργικής απασχόλησης.

5. Μετά το παιχνίδι, κάνουμε παρατήρηση.

Αφού πέσουν τα επίπεδα ενέργειάς τους, ζητήστε από τα παιδιά να καθίσουν μαζί σας στο έδαφος, και ξεκινήστε απλή παρατήρηση του περιβάλλοντα χώρου αρχικά με κλειστά μάτια για 1-2’ (για να ακούσουν τους οργανισμούς γύρω τους) και στην συνέχεια, παρατηρώντας τα διάφορα έντομα και πτηνά του πάρκου, νιώθοντας την υφή κορμών δέντρων, μυρίζοντας λουλούδια και φύλλα, ουσιαστικά ενεργοποιώντας το εγκεφαλικό τμήμα που αφορά τις αισθήσεις.

6. Storytelling: τα παιδιά γίνονται αφηγητές

Ήρθε η ώρα να βγάλετε τις μίνι παιδικές φιγούρες, και ζητήστε από τα παιδιά να αφηγηθούν μια ιστορία από την καθημερινότητα τους, φυσικά εισάγοντας και φανταστικά στοιχεία. Πολύ συχνά, οι αρνητικές εμπειρίες των παιδιών καταχωρούνται στο υποσυνείδητο και δεν επανεξετάζονται, αλλά εκδηλώνονται με προβληματικές συμπεριφορές στην μετέπειτα ζωή τους. Μην επικεντρωθείτε στις αρνητικές ιστορίες μόνο, αλλά ξεκινήστε με ευχάριστα γεγονότα. Αυτή η διαδικασία θα φέρει στην επιφάνεια θετικά συναισθήματα, βοηθώντας τα παιδιά να δημιουργήσουν μια γερή βάση πίστης στον εαυτό τους, την οποία μπορούν να επικαλεστούν σε δύσκολες καταστάσεις.

Σήμερα όλο και περισσότερα αυτοάνοσα νοσήματα φαίνονται να σχετίζονται με χρόνια, αυξημένα επίπεδα άγχους. Μια ανακαλυπτική τύπου βόλτα στο πάρκο όπως περιγράψαμε παραπάνω, αποδεδειγμένα βοηθάει στην μείωση των επιπέδων στρες, άγχους και κατάθλιψης στα παιδιά. Η δημιουργική απασχόληση στην φύση, με την φύση, ωθεί την ανάπτυξη υψηλότερης συναισθηματικής νοημοσύνης στα παιδιά.