Συστήματα ρουτίνας και κινήτρων για να πετύχουν τα παιδιά στο διάβασμα του σχολείου

Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές στις οποίες μπορούν να βασιστούν οι γονείς για να μειώσουν τις δυσκολίες της εργασίας στο σπίτι. Η πρώτη είναι να καθιερώσουν σαφείς ρουτίνες γύρω από την εργασία για το σπίτι, όπως πότε και πού γίνεται η εργασία για το σπίτι και να συντάξουν καθημερινά προγράμματα για την εργασία για το σπίτι. Η δεύτερη είναι η ενσωμάτωση ανταμοιβών ή κινήτρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τα παιδιά για τα οποία οι “καλοί βαθμοί” δεν είναι επαρκής ανταμοιβή για την εκπόνηση των εργασιών στο σπίτι.

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να διαβάζει καλύτερα στο σπίτι;

Ρουτίνες για την εργασία στο σπίτι

Οι εργασίες επιτυγχάνονται ευκολότερα όταν συνδέονται με συγκεκριμένες ρουτίνες. Με την καθιέρωση καθημερινών ρουτινών για την ολοκλήρωση των εργασιών στο σπίτι, όχι μόνο θα κάνετε τις εργασίες στο σπίτι να κυλούν πιο ομαλά, αλλά θα καλλιεργήσετε επίσης μια αίσθηση τάξης που το παιδί σας μπορεί να εφαρμόσει στη μετέπειτα ζωή του, συμπεριλαμβανομένου του πανεπιστημίου και της εργασίας.

Βήμα 1. Βρείτε μια θέση στο σπίτι όπου θα γίνεται η εργασία. Η σωστή τοποθεσία θα εξαρτηθεί από το παιδί σας και την κουλτούρα της οικογένειάς σας. Ορισμένα παιδιά τα καταφέρνουν καλύτερα σε ένα γραφείο στο υπνοδωμάτιό τους. Πρόκειται για μια ήσυχη τοποθεσία, μακριά από τον θόρυβο της οικογένειας. Άλλα παιδιά αποσπούν υπερβολικά την προσοχή τους από τα πράγματα που κρατούν στο υπνοδωμάτιό τους και τα καταφέρνουν καλύτερα σε ένα μέρος μακριά από αυτούς τους περισπασμούς, όπως το τραπέζι της κουζίνας. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται να εργάζονται μόνα τους. Άλλα χρειάζονται να έχουν τους γονείς κοντά τους για να τα βοηθήσουν να παραμείνουν στο έργο τους και να απαντούν σε ερωτήσεις όταν προκύπτουν προβλήματα. Ρωτήστε το παιδί σας πού είναι το καλύτερο μέρος για να εργαστεί. Τόσο εσείς όσο και το παιδί σας πρέπει να συζητήσετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφόρων τοποθεσιών για να καταλήξετε σε μια τοποθεσία που θα συμφωνηθεί από κοινού
Βήμα 2. Δημιουργήστε ένα κέντρο εργασίας για το σπίτι. Αφού εσείς και το παιδί σας έχετε εντοπίσει μια τοποθεσία, φτιάξτε την ως γραφείο στο σπίτι/κέντρο εργασίας. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει ένας σαφής χώρος εργασίας αρκετά μεγάλος για να τοποθετήσετε όλα τα υλικά που είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση των εργασιών. Εξοπλίστε το κέντρο εργασιών με τα είδη των υλικών που το παιδί σας είναι πιθανότερο να χρειαστεί, όπως μολύβια, στυλό, χρωματιστούς μαρκαδόρους, χάρακες, ψαλίδια και λεξικό, χαρτί για γραφήματα, χαρτί κατασκευών, κόλλα και σελοτέιπ, χαρτί με γραμμές, αριθμομηχανή και, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού σας, έναν υπολογιστή ή φορητό υπολογιστή. Αν το κέντρο για τις εργασίες στο σπίτι είναι ένας χώρος που θα χρησιμοποιείται και για άλλα πράγματα (όπως το τραπέζι της τραπεζαρίας), τότε το παιδί σας μπορεί να φυλάξει τις προμήθειες σε ένα τρόλεϊ. Εάν είναι δυνατόν, το κέντρο εργασιών για το σπίτι θα πρέπει να περιλαμβάνει έναν πίνακα ανακοινώσεων που μπορεί να φιλοξενήσει ένα μηνιαίο ημερολόγιο στο οποίο το παιδί σας θα μπορεί να παρακολουθεί τις μακροπρόθεσμες εργασίες. Το να αφήνετε στα παιδιά κάποια ελευθερία κινήσεων στη διακόσμηση του κέντρου εργασιών μπορεί να τα βοηθήσει να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους εκεί, αλλά θα πρέπει να προσέχετε να μην είναι πολύ γεμάτο με υλικά που αποσπούν την προσοχή
Βήμα 3. Καθορίστε μια ώρα εργασίας για το σπίτι. Το παιδί σας θα πρέπει να συνηθίσει να κάνει τις εργασίες του στο σπίτι την ίδια ώρα κάθε μέρα. Η ώρα μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το κάθε παιδί. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα αμέσως μετά το σχολείο για να φάνε ένα σνακ. Άλλα χρειάζονται να ξεκινήσουν την εργασία για το σπίτι όσο βρίσκονται ακόμα στο σχολείο ή αμέσως μετά το σχολείο. Σε γενικές γραμμές, ίσως είναι καλύτερο να γίνει η εργασία στο σπίτι είτε πριν από το δείπνο είτε όσο πιο νωρίς το βράδυ μπορεί να το ανεχτεί το παιδί. Όσο πιο αργά γίνεται, τόσο πιο κουρασμένο γίνεται το παιδί και τόσο πιο αργά γίνεται η εργασία
Βήμα 4. Καθορίστε ένα καθημερινό πρόγραμμα εργασιών για το σπίτι. Σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον μέχρι το γυμνάσιο, η εργασία για το σπίτι θα πρέπει να ξεκινά με το να καθίσετε μαζί με το παιδί σας και να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα εργασιών για το σπίτι. Θα πρέπει να επανεξετάσετε όλες τις εργασίες και να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τις έχει κατανοήσει και ότι έχει όλα τα απαραίτητα υλικά. Ζητήστε από το παιδί σας να εκτιμήσει πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να ολοκληρώσει κάθε εργασία. Στη συνέχεια, ρωτήστε πότε θα ξεκινήσει η κάθε εργασία. Εάν το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια σε κάποια εργασία, τότε αυτό θα πρέπει να καθοριστεί από την αρχή, ώστε οι ώρες έναρξης να λαμβάνουν υπόψη τη διαθεσιμότητα των γονέων

Συστήματα κινήτρων

Πολλά παιδιά που δεν παρακινούνται από την ευχαρίστηση της εργασίας στο σπίτι παρακινούνται από τον υψηλό βαθμό που ελπίζουν να κερδίσουν ως αποτέλεσμα της ποιοτικής εργασίας. Έτσι, ο βαθμός αποτελεί κίνητρο, παρακινώντας το παιδί να κάνει την εργασία του στο σπίτι με προσοχή και έγκαιρα. Για τα παιδιά που δεν παρακινούνται από τους βαθμούς, οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν άλλες ανταμοιβές για να τα βοηθήσουν να φέρουν εις πέρας τις βραδινές τους εργασίες. Τα συστήματα κινήτρων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

Απλά συστήματα κινήτρων. Το απλούστερο σύστημα κινήτρων είναι η υπενθύμιση στο παιδί μιας διασκεδαστικής δραστηριότητας που θα κάνει όταν τελειώσει τα μαθήματά του. Μπορεί να είναι μια αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή, μια ευκαιρία να περάσει λίγο χρόνο με ένα βιντεοπαιχνίδι ή ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, να μιλήσει στο τηλέφωνο ή να στείλει άμεσα μηνύματα ή να παίξει ένα παιχνίδι με έναν γονέα. Αυτό το σύστημα παρακράτησης διασκεδαστικών πραγμάτων μέχρι να τελειώσει η αγγαρεία ονομάζεται μερικές φορές νόμος της γιαγιάς, επειδή οι γιαγιάδες συχνά το χρησιμοποιούν αρκετά αποτελεσματικά (“Πρώτα μάζεψε το δωμάτιο σου, μετά μπορείς να φας μπισκότα σοκολάτας”). Το να έχετε κάτι να περιμένετε με ανυπομονησία μπορεί να αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για να κάνετε τη σκληρή δουλειά. Όταν οι γονείς υπενθυμίζουν αυτό στα παιδιά καθώς κάθονται στα γραφεία τους, μπορεί να είναι σε θέση να πυροδοτήσουν τη μηχανή που οδηγεί το παιδί να επιμείνει στη δουλειά μέχρι να την ολοκληρώσει
Περίτεχνα συστήματα κινήτρων. Αυτά προϋποθέτουν περισσότερο σχεδιασμό και περισσότερη δουλειά από την πλευρά των γονέων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση πιο σημαντικών προβλημάτων στην εργασία στο σπίτι. Τα πιο σύνθετα συστήματα κινήτρων θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια δομή για την απόκτηση πόντων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την “αγορά” προνομίων ή ανταμοιβών ή ένα σύστημα που παρέχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για την ολοκλήρωση πιο δύσκολων εργασιών για το σπίτι. Αυτά τα συστήματα λειτουργούν καλύτερα όταν οι γονείς και τα παιδιά τα αναπτύσσουν από κοινού. Η παροχή συμβολής στα παιδιά τους δίνει την αίσθηση του ελέγχου και της ιδιοκτησίας, καθιστώντας το σύστημα πιο πιθανό να πετύχει. Έχουμε διαπιστώσει ότι τα παιδιά είναι γενικά ρεαλιστικά στον καθορισμό στόχων και στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις ανταμοιβές και τις ποινές όταν συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων
Δημιουργία διαλειμμάτων. Αυτά είναι καλά για το παιδί που δεν μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος χωρίς μια μικρή ανταμοιβή στη διαδρομή. Κατά τη δημιουργία του ημερήσιου προγράμματος εργασιών για το σπίτι, μπορεί να είναι χρήσιμο με αυτά τα παιδιά να προσδιορίσετε πότε θα κάνουν τα διαλείμματά τους. Ορισμένα παιδιά προτιμούν να κάνουν διαλείμματα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (κάθε 15 λεπτά), ενώ άλλα τα καταφέρνουν καλύτερα όταν τα διαλείμματα γίνονται μετά το τέλος μιας δραστηριότητας. Αν χρησιμοποιείτε αυτή την προσέγγιση, θα πρέπει να συζητήσετε με το παιδί σας πόσο θα διαρκούν τα διαλείμματα και τι θα γίνεται κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων (να πάρετε ένα σνακ, να τηλεφωνήσετε σε έναν φίλο, να παίξετε ένα επίπεδο σε ένα βιντεοπαιχνίδι)
Δημιουργία επιλογών. Αυτή μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γονείς με τα παιδιά που αντιστέκονται στην εργασία στο σπίτι. Η επιλογή μπορεί να ενσωματωθεί τόσο στη σειρά με την οποία το παιδί συμφωνεί να ολοκληρώσει τις εργασίες όσο και στο χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθήσει για να ολοκληρώσει τη δουλειά. Η ενσωμάτωση επιλογών όχι μόνο βοηθά στην παρακίνηση των παιδιών αλλά μπορεί επίσης να μειώσει τους αγώνες εξουσίας μεταξύ γονέων και παιδιών

Ανάπτυξη συστημάτων κινήτρων

Βήμα 1. Περιγράψτε τις προβληματικές συμπεριφορές. Οι γονείς και τα παιδιά αποφασίζουν ποιες συμπεριφορές προκαλούν προβλήματα κατά την ώρα της κατ’ οίκον εργασίας. Για ορισμένα παιδιά το πρόβλημα είναι η αναβολή της εργασίας για το σπίτι μέχρι την τελευταία στιγμή– για άλλα, είναι η αφηρημάδα για τα απαραίτητα υλικά ή η αμέλεια να γράψουν τις εργασίες. Άλλα πάλι βιάζονται να κάνουν τις εργασίες τους και κάνουν απρόσεκτα λάθη, ενώ άλλα χρονοτριβούν στις εργασίες, κάνοντας ώρες για να ολοκληρώσουν κάτι που θα έπρεπε να διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Είναι σημαντικό να είστε όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένοι όταν περιγράφετε τις προβληματικές συμπεριφορές. Η προβληματική συμπεριφορά θα πρέπει να περιγράφεται ως συμπεριφορές που μπορούν να φανούν ή να ακουστούν- για παράδειγμα, το να παραπονιέται για τις εργασίες ή να βιάζεται να τελειώσει τις εργασίες, κάνοντας πολλά λάθη είναι καλύτεροι χαρακτηρισμοί από το να έχει κακή συμπεριφορά ή να είναι τεμπέλης
Βήμα 2. Θέστε έναν στόχο. Συνήθως ο στόχος σχετίζεται άμεσα με την προβληματική συμπεριφορά. Για παράδειγμα, αν το πρόβλημα είναι ότι δεν γράφει τις εργασίες, ο στόχος μπορεί να είναι: “Ο Γιάννης θα γράφει τις εργασίες του στο τετράδιο εργασιών του για κάθε μάθημα”
Βήμα 3. Αποφασίστε τις πιθανές ανταμοιβές και ποινές. Τα συστήματα παροχής κινήτρων για την εργασία στο σπίτι λειτουργούν καλύτερα όταν τα παιδιά έχουν ένα κατάλογο ανταμοιβών για να επιλέξουν, καθώς καμία μεμονωμένη ανταμοιβή δεν θα είναι ελκυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνιστούμε ένα σύστημα πόντων στο οποίο μπορούν να κερδίζονται πόντοι για τις συμπεριφορές-στόχους και να ανταλλάσσονται με την ανταμοιβή που θέλει να κερδίσει το παιδί. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή, τόσο περισσότερους πόντους θα χρειαστεί το παιδί για να την κερδίσει. Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο μεγαλύτερες, πιο ακριβές ανταμοιβές που μπορεί να χρειαστούν μια εβδομάδα ή ένα μήνα για να κερδηθούν όσο και μικρότερες, φθηνές ανταμοιβές που μπορούν να κερδηθούν καθημερινά. Μπορεί επίσης να είναι απαραίτητο να ενσωματωθούν στο σύστημα ποινές. Αυτή είναι συνήθως η απώλεια ενός προνομίου (όπως η ευκαιρία να παρακολουθήσετε μια αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή ή η ευκαιρία να μιλήσετε στο τηλέφωνο με έναν φίλο). Μόλις το σύστημα τεθεί σε λειτουργία και αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας κερδίζει περισσότερες ποινές από ό,τι ανταμοιβές, τότε το πρόγραμμα πρέπει να αναθεωρηθεί, ώστε το παιδί σας να είναι πιο επιτυχημένο. Συνήθως όταν αυτό το είδος συστήματος αποτυγχάνει, το θεωρείται ως αποτυχία του σχεδιασμού και όχι ως αποτυχία του παιδιού να ανταποκριθεί στις ανταμοιβές. Μπορεί να είναι καλή ιδέα, αν δυσκολεύεστε να σχεδιάσετε ένα σύστημα που να λειτουργεί, να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, όπως έναν σχολικό ψυχολόγο ή σύμβουλο, για βοήθεια
Βήμα 4. Γράψτε ένα συμβόλαιο για την εργασία στο σπίτι. Το συμβόλαιο θα πρέπει να αναφέρει ακριβώς τι συμφωνεί να κάνει το παιδί και ποιοι ακριβώς θα είναι οι ρόλοι και οι ευθύνες των γονέων. Όταν το συμβόλαιο είναι σε ισχύ, θα πρέπει να μειώσει μέρος της έντασης που συχνά βιώνουν γονείς και παιδιά γύρω από την εργασία στο σπίτι. Για παράδειγμα, εάν μέρος του συμβολαίου είναι ότι το παιδί θα κερδίζει έναν πόντο για να μην παραπονιέται για την εργασία στο σπίτι, τότε εάν το παιδί παραπονιέται, αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί αιτία για μάχη μεταξύ γονέα και παιδιού: το παιδί απλώς δεν κερδίζει αυτόν τον πόντο. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να φροντίζουν να επαινούν τα παιδιά τους για την τήρηση του συμβολαίου. Θα είναι σημαντικό για τους γονείς να συμφωνήσουν σε ένα συμβόλαιο με το οποίο μπορούν να ζήσουν- δηλαδή να αποφύγουν τις ποινές που είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να επιβάλουν (π.χ., αν και οι δύο γονείς εργάζονται και δεν είναι στο σπίτι, δεν μπορούν να παρακολουθήσουν αν το παιδί αρχίζει τις εργασίες στο σπίτι αμέσως μετά το σχολείο, οπότε ίσως χρειαστεί να γραφτεί ένα εναλλακτικό συμβόλαιο) .Έχει διαπιστωθεί ότι είναι ένα σπάνιο σύστημα κινήτρων που λειτουργεί με την πρώτη φορά. Οι γονείς θα πρέπει να περιμένουν να το δοκιμάσουν και να το επανασχεδιάσουν για να βρουν τα προβλήματα. Τελικά, μόλις το παιδί συνηθίσει να κάνει τις συμπεριφορές που ορίζονται στο συμβόλαιο, το συμβόλαιο μπορεί να ξαναγραφτεί για να εργαστεί σε μια άλλη προβληματική συμπεριφορά. Το παιδί σας με την πάροδο του χρόνου μπορεί να είναι πρόθυμο να εγκαταλείψει εντελώς τη χρήση ενός συστήματος κινήτρων. Ωστόσο, αυτός είναι συχνά ένας μακροπρόθεσμος στόχος και θα πρέπει να είστε έτοιμοι να γράψετε ένα νέο συμβόλαιο αν το παιδί σας επιστρέψει στις κακές συνήθειες μόλις εγκαταλείψει ένα σύστημα