Τα κυτταροτοξικά CD4 Τ-κύτταρα είναι το κλειδί της μακροζωίας;

Επιστήμονες του Κέντρου Ολιστικής Ιατρικής (IMS) και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Keio στην Ιαπωνία, αναλύοντας το μονοκυτταρικό RNA νεαρών και υπερήλικων ατόμων, διαπίστωσαν ότι οι υπεραιωνόβιοι άνθρωποι, δηλαδή τα άτομα άνω των 110 ετών, έχουν περίσσεια ενός τύπου ανοσοκυττάρων που ονομάζονται κυτταροτοξικά CD4 Τ-λεμφοκύτταρα, τα οποία ευθύνονται πιθανότητα για τη μακροζωία τους.

Τα κυτταροτοξικά Τ-κύτταρα CD4 είναι το κλειδί της μακροζωίας;

Οι υπεραιωνόβιοι άνθρωποι, αποτελούν κατά κάποιο τρόπο μια μοναδική ομάδα ανθρώπων, διότι είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις ανθρώπους που να ξεπερνούν τα 110 έτη ζωής. Για παράδειγμα, στην Ιαπωνία το 2015 βρέθηκαν πάνω από 61.000 άνθρωποι που είχαν ηλικία 100 ετών, αλλά μόλις 146 που ήταν άνω των 110 ετών.

Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, τα άτομα αυτά ήταν ανοσοποιημένα έναντι διαφόρων ασθενειών, όπως οι μολύνσεις και ο καρκίνος, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε στην υπόθεση ότι αυτό οφείλεται σε ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι, οι ερευνητές προσπάθησαν να κατανοήσουν και να εξηγήσουν το πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να έχουν τόσο δυνατό ανοσοποιητικό.

Οι ερευνητές, λοιπόν, για να βρουν μια απάντηση στο ερώτημα αυτό, εξέτασαν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος μιας ομάδας υπεραιωνόβιων ατόμων και μιας ομάδας που αποτελείτο από νεαρότερα άτομα. Συνολικά, συλλέγηκαν 41.208 κύτταρα από επτά υπερήλικες (κατά μέσο όρο 5.887 ανά άτομο) και 19.994 κύτταρα από πέντε άτομα ηλικίας 50-80 ετών (κατά μέσο όρο 3.999 ανά άτομο) που χρησιμοποιήθηκαν ως δείγμα ελέγχου.

Μετά την ανάλυση των εν λόγω κυττάρων, διαπιστώθηκε ότι ενώ ο αριθμός των Β-λεμφοκυττάρων ήταν χαμηλότερος στους υπεραιωνόβιους ανθρώπους, ο αριθμός των Τ-λεμφοκυττάρων τους ήταν περίπου ο ίδιος με τους νεαρούς. Μόνο ο αριθμός ενός υποσυνόλου Τ-λεμφοκυττάρων παρουσίαζε αύξηση στους υπεραιωνόβιους, που ονομάζονται κυτταροτοξικά, τα οποία μπορούν να σκοτώσουν άλλα κύτταρα. Σε μερικούς μάλιστα υπερήλικες, τα Τ-κυτταροτοξικά κάλυπταν το 80% όλων των Τ-λεμφοκυττάρων, σε σύγκριση με το δείγμα ελέγχου στο οποίο ανέρχονταν μόλις στο 10-20%.

Να σημειωθεί ότι κανονικά, τα Τ-κύτταρα CD8 είναι κυτταροτοξικά, ενώ τα CD4 δεν είναι, έτσι οι ερευνητές αρχικά θεώρησαν ότι στα δείγματα του αίματος που είχαν μπροστά τους, τα CD8 θα ήταν περισσότερα, αλλά στις αναλύσεις που ακολούθησαν διαπιστώθηκε ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, φαίνεται ότι τα CD4 των υπεραιωνόβιων συμμετεχόντων είχαν αποκτήσει την κυτταροτοξική τους ιδιότητα αργότερα και ήταν περισσότερα.

Όταν μάλιστα συγκρίθηκε το δείγμα αίματος των υπεραιωνόβιων με το δείγμα αίματος των νεαρών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεαροί είχαν σχετικά λίγα CD4 κυτταροτοξικά κύτταρα, πράγμα που αποδεικνύει ότι ο αυξημένος αριθμός των CD4 κύτταρων, είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των υπεραιωνόβιων. Ακολούθως, η ερευνητική ομάδα, για να βρει το πώς παράχθηκαν αυτά τα κύτταρα στους υπεραιωνόβιους, εξέτασε εκ νέου προσεκτικά τα κύτταρα δύο υπεραιωνόβιων, διαπιστώνοντας ότι τα εν λόγω κύτταρα είχαν προκύψει από μια διαδικασία κλωνοποίησης, πράγμα που σημαίνει ότι πολλά από αυτά τα κύτταρα ήταν απόγονοι ενός παλαιότερου κυττάρου. Έτσι, οι ερευνητές εικάζουν ότι η περίσσεια των κυτταροτοξικών CD4 Τ-λεμφοκυττάρων στο αίμα των υπεραιωνόβιων, παίζει σημαντικό ρόλο στο ισχυρό ανοσοποιητικό τους σύστημα και κατά συνέπεια στην μακροζωία τους.

Συμπερασματικά

Ήταν πολύ σημαντικό να μελετηθεί αυτή η ομάδα ατόμων, υπογραμμίζει ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Kosuke Hashimoto, καθώς αποτελούν ένα καλό μοντέλο υγιούς γήρανσης και μπορούν να δώσουν απαντήσεις που θα φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες για πληθυσμούς που μαστίζονται από την πρόωρη γήρανση.

Ο Δρ. Piero Carninci, αναπληρωτής διευθυντής του IMS και ένας από τους υπεύθυνους της ερευνητικής ομάδας, μιλώντας για τη σημαντικότητα αυτής της ανακάλυψης, σημείωσε ότι η συγκεκριμένη έρευνα δείχνει ότι η μεταγραφή ενός συγκεκριμένου κυττάρου μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να προσδιορίσουν εάν ένα άτομο είναι λιγότερο ή περισσότερο ευάλωτο στις ασθένειες. Εξήγησε μάλιστα ότι τα CD4 λεμφοκύτταρα, γενικά δρουν παράγοντας κυτταροκίνες, ενώ τα CD8 κύτταρα είναι κυτταροτοξικά, ωστόσο, ο συνδυασμός τους, επιτρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους να είναι ιδιαίτερα υγιείς. Τέλος, υπογράμμισε ότι  αυτός ο τύπος κυττάρων, ο οποίος είναι σχετικά ασυνήθιστος στα περισσότερα άτομα, μπορεί να φανεί ιδιαίτερα σημαντικός για την ανοσοβιολογική παρακολούθηση.