Στο παρόν άρθρο θα εστιάσουμε στις φλεγμονές και την ευαισθησία των αρθρώσεων, που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε με τον όρο αρθρίτιδα.

Τα κυριότερα συμπτώματα που τη χαρακτηρίζουν είναι η δυσκαμψία και ο πόνος των αρθρώσεων, φαινόμενο που εντείνεται όσο μεγαλώνουμε. Οι δύο τύποι αρθρίτιδας που συναντώνται συχνότερα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι υπαίτια για τη  διάσπαση του χόνδρου (του σκληρού, ολισθηρού ιστού που καλύπτει τα άκρα των οστών όπου σχηματίζουν μια άρθρωση), ενώ η  ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στις αρθρώσεις, ξεκινώντας από την επένδυση των αρθρώσεων.

Πέρα όμως από αυτές τις 2 μορφές αρθρίτιδας, οι  κρύσταλλοι ουρικού οξέος, που δημιουργούνται όταν υπάρχει πολύ ουρικό οξύ στο αίμα σας, μπορεί να προκαλέσουν ουρική αρθρίτιδα, ενώ διάφορες λοιμώξεις ή υποκείμενες ασθένειες, όπως η ψωρίαση ή ο λύκος, μπορεί να αποτελούν αίτια εμφάνισης και άλλων τύπων  αρθρίτιδας (πχ ψωριασική αρθρίτιδα).

Ποια είναι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας;

Τα πιο κοινά  συμπτώματα της αρθρίτιδας επηρεαζούν άμεσα τις αρθρώσεις και ανάλογα με τον τύπο της αρθρίτιδας  μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνο
• Πρήξιμο
• Ακαμψία
• Ερυθρότητα
• Μειωμένο εύρος κίνησης

Παρακάτω θα δούμε τους λόγους για τους οποίους μπορεί να εμφανιστούν οι 2 κυριότεροι τύποι αρθρίτιδας.

Οστεοαρθρίτιδα

Ο πιο κοινός τύπος αρθρίτιδας, η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί φθορά του χόνδρου της άρθρωσης Ο χόνδρος μαλακώνει τα άκρα των οστών και επιτρέπει την κίνηση της άρθρωσης σχεδόν χωρίς τριβή, αλλά εάν υπάρξει αρκετή ζημιά μπορεί να λειανθούν  απευθείας τα οστά, προκαλώντας έτσι  πόνο ή/και περιορισμένη κίνηση. Αυτή η φθορά μπορεί είτε να γίνει σταδιακά μέσα στη διάρκεια αρκετών χρόνων είτε μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού ή μόλυνσης της άρθρωσης. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει  επιδείνωση των συνδετικών ιστών που συνδέουν τους μύες στο οστό και συγκρατούν την άρθρωση ενωμένη. Εάν ο χόνδρος σε μια άρθρωση έχει υποστεί σοβαρή βλάβη, η επένδυση της  μπορεί να εμφανίσει φλεγμονή και να διογκωθεί.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στην επένδυση της άρθρωσης, την  σκληρή μεμβράνη που περικλείει όλα τα μέρη της άρθρωσης. Αυτή η επένδυση , που ονομάζεται αρθρικός υμένας εμφανίζει φλεγμονή  και διογκώνεται. Στην εξέλιξη της, η νόσος  μπορεί μέχρι και  να καταστρέψει τον χόνδρο και τα οστά μέσα στην άρθρωση.

Παράγοντες κινδύνου

Όπως ισχύει στις περισσότερες ασθένεις , υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου  που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αρθρίτιδας :

• Ηλικία: Ο κίνδυνος εμφάνισης κάποιου τύπου αρθρίτιδας  αυξάνεται με την ηλικία.
• Οικογενειακό ιστορικό: Έαν τυχόν κάποιο μέλος της οικογένειας σας πάσχει από κάποιον τύπο αρθρίτιδας, έχετε περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης.
• Το φύλο: Οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα από τους άνδρες ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ τα περισσότερα άσθενεις με ουρική αρθρίτιδα  είναι άνδρες.
• Παχυσαρκία: Η ύπαρξη περιττών κιλών ασκεί παραπάνω  πίεση στις αρθρώσεις, ειδικά σε γόνατα, σπονδυλική στήλη και γοφούς. Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν αρθρίτιδα
• Ιστορικό τραυματισμών άρθρωσης: Τα άτομα που έχουν τραυματίσει μια άρθρωση, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν στη συγκεκριμένη άρθρωση αρθρίτιδα.

Επιπλοκές

Η σοβαρή αρθρίτιδα μπορεί να σας δυσκολέψει να κάνετε καθημερινές εργασίες,  να σας εμποδίσει να περπατάτε άνετα  ή να κάθεστε σε όρθια θέση . Υπάρχουν μάλιστα και  περιπτώσεις, όπου  οι αρθρώσεις μπορεί να χάσουν σταδιακά την ευθυγράμμιση και το σχήμα τους.

Πώς θεραπεύεται η αρθρίτιδα;

Η θεραπεία της αρθρίτιδας επικεντρώνεται  περισσότερο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, οι ασθενείς να δοκιμάζουν   διαφορετικές θεραπείες ή συνδυασμούς θεραπειών, μέχρι να βρουν την θεραπεία που λειτουργεί καλύτερα για αυτούς.

• Φάρμακα: Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της αρθρίτιδας. Συνήθως χρησιμοποιούνται  μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα , τα οποία ανακουφίζουν  από τον πόνο και μειώνουν τη φλεγμονή. Επίσης συχνά δίνονται κορτικοστεροειδή φάρμακα (είτε σε μορφή ένεσης είτε σε χάπι), που μειώνουν τη φλεγμονή και τον πόνο και επιβραδύνουν τη βλάβη των αρθρώσεων. Στη περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας προτείνονται και αντιρρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο. Τα συγκεκριμένα μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη της  και να σώσουν τις αρθρώσεις και άλλους ιστούς από μόνιμη βλάβη. Τέλος, υπάρχουν  στο εμπόριο και τοπικές κρέμες και αλοιφές με μενθόλη ή καψαϊκίνη, που ανακουφίζουν  από τον πόνο.
• Φυσικοθεραπεία: Η φυσικοθεραπεία μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη για ορισμένους τύπους αρθρίτιδας, καθώς οι ασκήσεις βελτιώνουν το εύρος της κίνησης και  ενισχύσουν τους μύες γύρω  τις αρθρώσεις
• Χειρουργική επέμβαση: Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν μπορεί να βοηθήσει, υπάρχουν και ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις που μπορεί να συστήσει ο γιατρός σας, όπως η αντικατάσταση άρθωσης,η επισκευή των αρμών και η σύντηξη άρθρωσης.

Η αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια, που στις διάφορες μορφές της, ταλαιπωρεί πολύ μεγαλή μερίδα του πληθυσμού . Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρξει περισσότερη πληροφόρηση γύρω από αυτήν. Μιλήστε με τον θεράποντα ιατρό σας για να σας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από την ασθένειά σας.