Ο επιπολασμός της σεξουαλικής κακοποίησης μπορεί να είναι έως και τρεις φορές υψηλότερος για τις γυναίκες που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, σε σύγκριση με εκείνες που δεν ανήκουν, αναφέρει μια νέα μελέτη από τη Γαλλία. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έρευνα που διερευνά ειδικά την ευαλωτότητα των αυτιστικών γυναικών και τα αποτελέσματα θα βελτιώσουν τις στρατηγικές θεραπείας των θυμάτων, καθώς και τα προγράμματα πρόληψης παγκοσμίως.

Έως και εννέα στις 10 αυτιστικές γυναίκες στη Γαλλία αναφέρουν ότι έχουν υποστεί σεξουαλική βία, δείχνει μια νέα μελέτη στο Frontiers in Behavioral Neuroscience. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες μελέτες που έχουν επικεντρωθεί μέχρι σήμερα ειδικά σε αυτόν τον πληθυσμό. Αντίθετα, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό σεξουαλικής επιθετικότητας κατά των μη αυτιστικών γυναικών είναι ένα στις τρεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι δράστες έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να βάλουν στο στόχαστρο αυτιστικές γυναίκες. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν επίσης ότι τα περισσότερα θύματα είχαν δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις, ειδικά όταν ήταν νέες και ότι σπάνια μπορούσαν να καταγγείλουν την κακοποίηση ή να λάβουν φροντίδα. Τα ευρήματα αυτά θα καθοδηγήσουν στην καλύτερη πρόληψη και τα θεραπευτικά προγράμματα.

Αυτό το ερευνητικό πρόγραμμα ξεκίνησε από τους συν-συγγραφείς της μελέτης, οι οποίοι παρατήρησαν στην πρακτική τους ότι οι αυτιστικές γυναίκες και τα μη δυαδικά άτομα ήταν συχνότερα θύματα σεξουαλικής βίας από ό,τι άλλες κατηγορίες ασθενών. Αυτό είναι σημαντικό επειδή τα συμπτώματα σεξουαλικού τραύματος μπορεί να αγνοούνται σε άτομα με αυτιστικά χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να μην λαμβάνουν τη φροντίδα που χρειάζονται. Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα θα βοηθήσει τα αυτιστικά άτομα που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας να κατανοηθούν καλύτερα και να λάβουν καλύτερη φροντίδα.

Στην έρευνα χρησιμοποίησαν ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο για να ερευνήσουν τις εμπειρίες 225 αυτιστικών γυναικών που προσφέρθηκαν εθελοντικά να συμμετάσχουν (όλων των ηλικιών άνω των 14 ετών). Η μελέτη αυτή δρομολογήθηκε και ολοκληρώθηκε σε συνεργασία με την τοπική αυτιστική κοινότητα, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στην προσέλκυση του σχετικά υψηλού αριθμού συμμετεχόντων.

Με δεδομένο ότι η ύπαρξη στην κατάσταση του φάσματος του αυτισμού χαρακτηρίζεται από την εμπειρία δυσκολιών στην κοινωνική επικοινωνία, όπως η αποκωδικοποίηση των κρυφών προθέσεων και συναισθημάτων των άλλων, η κατανόηση της σιωπηρής επικοινωνίας και των στοιχείων του πλαισίου, αναμένεται ότι οι γυναίκες στο φάσμα μπορεί να διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο σεξουαλικής θυματοποίησης, υπόθεση που επιβεβαιώνεται από όλες τις δημοσιευμένες μελέτες για το θέμα αυτό.

Μέσω του ερωτηματολογίου, η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι το 75% των συμμετεχόντων είχε δεχθεί επίθεση πολλές φορές. Από τα θύματα, τα δύο τρίτα κακοποιήθηκαν για πρώτη φορά όταν ήταν 18 ετών ή μικρότερα, και αυτό συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής μετατραυματικού στρες. Μόνο το ένα τρίτο των θυμάτων κατήγγειλε τις επιθέσεις και, από αυτά, δεν υπήρξε καμία συνέχεια ως απάντηση στο 75% αυτών των καταγγελιών (είτε με τη μορφή θεραπείας είτε με τη μορφή δίωξης).

Όσον αφορά τις συστάσεις για την προστασία των αυτιστικών γυναικών και κοριτσιών από τη σεξουαλική επίθεση, η εκπαίδευση σχετικά με τη συναίνεση δεν λύνει το ζήτημα – καθώς η πλειονότητα των θυμάτων ήταν ανήλικα. Αναλογιζόμενοι το γεγονός αυτό, οι συγγραφείς δήλωσαν: “Η προσδοκία ότι οι ανήλικοι με αναπηρία θα προστατεύσουν τον εαυτό τους χάρη στην εκπαίδευση μπορεί να εξομοιωθεί με μια άλλη μορφή κατηγορίας θυμάτων“.

Έτσι, ενώ η σεξουαλική αγωγή είναι το κλειδί, δεν αποτελεί βιώσιμη λύση από μόνη της.

Τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι ενώ η πρόληψη είναι ζωτικής σημασίας για την πραγματική προστασία από τις επιθέσεις, αυτή έρχεται μέσα από βαθιές πολιτισμικές αλλαγές. Τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας όσο και το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών λένε ότι η ίδια η ρίζα της σεξουαλικής βίας είναι στην πραγματικότητα η ανισότητα των φύλων.

Η έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αποδεικνύει, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, ότι η σεξουαλική βία είναι συστημική και ότι τα ευάλωτα άτομα στοχοποιούνται σκόπιμα από τους δράστες. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτής της μετα-μελέτης, θα ήταν “λάθος” να υποθέσουμε ότι ο αυτισμός είναι κυρίως ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες γίνονται στόχος των σεξουαλικών παραβατών.

Στην πραγματικότητα, η έρευνα λέει ότι ο λόγος της σεξουαλικής βίας κατά των αυτιστικών γυναικών είναι η γυναικεία τους φύση. Προτείνουν επίσης ότι είναι επομένως λογικό να θεωρήσουμε ότι ο αυτισμός δεν είναι η αιτία της σεξουαλικής θυματοποίησης στις αυτιστικές γυναίκες, αλλά απλώς ένας παράγοντας που αυξάνει την ευπάθειά τους.