4 τρόποι να βοηθήσετε το παιδί σας να κάνει φίλους

Κάθε γονιός γνωρίζει ότι οι φιλίες στην αυλή του σχολείου είναι σημαντικές. Οι φίλοι εμπλουτίζουν τη ζωή μας, ενισχύουν την αυτοεκτίμησή μας και παρέχουν την ηθική υποστήριξη που χρειαζόμαστε όταν αποστηθίζουμε τους πίνακες πολλαπλασιασμού. Από αναπτυξιακή άποψη, το να κάνετε φίλους στο σχολείο είναι εξίσου σημαντικό με το να παίρνετε άριστα. Το να μαθαίνουν πώς να δημιουργούν επιτυχημένες σχέσεις με συνομηλίκους είναι μια κρίσιμη δεξιότητα για τα παιδιά, την οποία θα χρησιμοποιούν -και θα βελτιώνουν- σε όλη τους τη ζωή.

Αλλά μερικά παιδιά δυσκολεύονται περισσότερο να ενταχθούν. Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της παιδικής αλληλεπίδρασης, όπως το να μοιράζονται ένα παιχνίδι ή να παίζουν παιχνίδια, μπορεί να τους διαφεύγουν. Αν και οι γονείς δεν μπορούν να κάνουν φίλους για τα παιδιά τους, μπορούν να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν και να εξασκήσουν βασικές κοινωνικές δεξιότητες. Αν βλέπετε το παιδί σας να αγωνίζεται να κάνει φίλους ή να απορρίπτεται από τα άλλα παιδιά, εδώ είναι μερικά βήματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε.

Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας να κάνουν φίλους;

1. Ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων

Οι κοινωνικές δεξιότητες δεν έρχονται φυσικά σε όλα τα παιδιά. Τα ενθουσιώδη και αυθόρμητα παιδιά συχνά λειτουργούν με τρόπους που εμποδίζουν την μεγάλη τους επιθυμία για φιλία. Συχνά δυσκολεύονται να παίρνουν σειρά και να ελέγχουν το θυμό τους όταν δεν γίνεται το δικό τους. Τα πιο απρόσεκτα παιδιά μπορεί να φέρονται φευγάτα ή να αιωρούνται στο περιθώριο των ομάδων παιχνιδιού, χωρίς να είναι σίγουρα για το πώς να διεκδικήσουν τον εαυτό τους.

Αν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται να αλληλεπιδράσει με τους συνομηλίκους του, δοκιμάστε κάποια καθοδήγηση στο σπίτι. Δώστε έμφαση στη διαδοχή και το μοίρασμα κατά τη διάρκεια του οικογενειακού παιχνιδιού και εξηγήστε ότι οι φίλοι περιμένουν την ίδια καλή συμπεριφορά. Τα παρορμητικά παιδιά θα ωφεληθούν επίσης από την εξάσκηση διαφορετικών στρατηγικών για τη διευθέτηση των συγκρούσεων με τους συνομηλίκους. Το παιχνίδι ρόλων μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο εδώ. Φυσικά, ως γονέας θα πρέπει επίσης να φροντίζετε να υποδεικνύετε και εσείς οι ίδιοι την καλή κοινωνική συμπεριφορά όταν μιλάτε με τα μέλη της οικογένειας και τους δικούς σας φίλους.

Για τα παιδιά που χρειάζονται πιο εντατική καθοδήγηση, οι ειδικοί προτείνουν τη χρήση “κοινωνικών ιστοριών” ή απλών καθημερινών συζητήσεων που τα παιδιά μπορούν να εξασκούν με τους γονείς τους. Μπορείτε να συνεργαστείτε με τον γιατρό ή τον θεραπευτή συμπεριφοράς του παιδιού σας για να επιλέξετε τα κατάλληλα σενάρια και να αναπτύξετε μια στρατηγική για την πρόβα και την εφαρμογή τους. Οι κοινωνικές ιστορίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τα παιδιά με αυτισμό που πρέπει να μάθουν σκόπιμα βασικές κοινωνικές δεξιότητες, όπως η δημιουργία οπτικής επαφής και η ανταπόκριση στις διαθέσεις των άλλων.

Τέλος, αν το παιδί σας δυσκολεύεται να κάνει φίλους, μπορείτε να κανονίσετε μια συνάντηση με τον δάσκαλό του. Συχνά τα παιδιά θα πουν “όλοι με μισούν“, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να περιγράψουν τι συμβαίνει. Οι δάσκαλοι μπορούν να δώσουν μια καλύτερη αίσθηση των αλληλεπιδράσεων του παιδιού σας με τους συνομηλίκους και να προτείνουν πιο θετικούς συμμαθητές για τα παιχνίδια μετά το σχολείο.

2. Εξάσκηση κατά τη διάρκεια των συναντήσεων παιχνιδιού

Τα επιβλεπόμενα ραντεβού για παιχνίδι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τα παιδιά να χτίσουν τους κοινωνικούς τους μύες. Αφιερώστε λίγο χρόνο πριν από τις συναντήσεις παιχνιδιού για να επανεξετάσουν τα κοινωνικά συνθήματα με τα παιδιά σας.

Ορισμένες δραστηριότητες για την προετοιμασία των συναντήσεων περιλαμβάνουν:

• Μιλήστε με το παιδί σας για το τι σημαίνει να είστε καλός οικοδεσπότης. Τι θα κάνει το παιδί σας για να κάνει τους καλεσμένους του να αισθάνονται άνετα;
• Βάλτε το παιδί σας να διαλέξει μερικά παιχνίδια εκ των προτέρων. Πώς θα ξέρει το παιδί σας πότε ήρθε η ώρα να προχωρήσει στο επόμενο παιχνίδι;
• Ρωτήστε το παιδί σας πώς θα καταλάβει αν οι καλεσμένοι περνούν καλά. Χαμογελούν; Γελούν;

Εφόσον τα παιδιά δεν παρεκκλίνουν σε παιχνίδια που είναι εντελώς επικίνδυνα, αφήστε το παιχνίδι να εξελιχθεί όπως μπορεί. Τα παιδιά μαθαίνουν από τις φυσικές συνέπειες των πράξεων τους, γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να τα αφήνετε να εξασκούνται στην κοινωνικοποίηση σε ένα ζεστό, υποστηρικτικό περιβάλλον.

Και όταν επανεξετάζετε πώς πήγε, επικεντρωθείτε στις καλές συμπεριφορές που θέλετε να ενισχύσετε. Τα παιδιά παρακινούνται περισσότερο από τον έπαινο παρά από την αποφυγή της κριτικής. Ο συγκεκριμένος έπαινος είναι πιο χρήσιμος. Αντί για “καλή δουλειά”, πείτε “μοιράστηκες πολύ καλά με τον φίλο σου”.

3. Βοηθώντας τα ντροπαλά παιδιά

Για ορισμένα παιδιά οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις συμβαίνουν αβίαστα και φυσικά, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εγκλιματιστούν σε νέες καταστάσεις. Μην ανησυχείτε αν το παιδί σας είναι λίγο πιο διστακτικό σε κοινωνικές καταστάσεις. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένετε από κάθε παιδί να μπει στο παιχνίδι και να γίνει ο αρχηγός της ομάδας, γι’ αυτό αποφύγετε να το πιέσετε πολύ. Ωστόσο, οι γονείς δεν θα πρέπει να κάνουν το λάθος να κρατήσουν τα πιο διστακτικά παιδιά στο σπίτι, επίσης. Υπάρχει διαφορά μεταξύ της προσαρμογής και της διευκόλυνσης. Για τα πιο ντροπαλά παιδιά πρέπει να τους δώσετε ευκαιρίες να γνωρίσουν νέα παιδιά, αλλά πρέπει να τα βοηθήσετε να γεφυρώσουν τη μετάβαση ώστε να μην αισθάνονται πολύ άβολα.

Προγραμματίσετε πρώτα συναντήσεις παιχνιδιού στο σπίτι σας, όπου το παιδί σας θα αισθάνεται πιο άνετα. Τα αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες είναι επίσης ένας καλός τρόπος για να κάνει φίλους, επειδή παρέχουν ενσωματωμένη δομή που βοηθά στην ελαχιστοποίηση του άγχους. Αν το παιδί σας είναι απρόθυμο να δοκιμάσει κάτι νέο, προτείνετε να προσκαλέσετε έναν φίλο με τον οποίο νιώθει ήδη άνετα να συμμετάσχει. Όπως και με κάθε κοινωνική δεξιότητα, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα ντροπαλά παιδιά να κάνουν πρόβες εκ των προτέρων για μια κατάσταση που τα αγχώνει, όπως το να πάνε σε ένα πάρτι γενεθλίων ή να γνωρίσουν μια νέα ομάδα ανθρώπων.

4. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό

Υπάρχει επίσης διαφορά μεταξύ των παιδιών που είναι ντροπαλά και των παιδιών που είναι απλώς πιο εσωστρεφή και προτιμούν να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους διαβάζοντας ή ζωγραφίζοντας μόνα τους. Κανένα παιδί δεν είναι ίδιο σε μια οικογένεια, επομένως μπορεί να έχουν διαφορετικά κοινωνικά όρια και βαθμούς άνεσης. Ένα παιδί που προτιμά τον ήσυχο χρόνο ή την παρουσία σε μικρές ομάδες δεν αποφεύγει απαραίτητα τα άλλα παιδιά. Αλλά είναι σημαντικό τα πιο εσωστρεφή παιδιά να εξακολουθούν να έχουν ευκαιρίες να κάνουν φίλους. Ως γονείς, πρέπει να γνωρίζετε πόσο μπορεί να αντέξει το παιδί σας και να θέτετε τις προσδοκίες αναλόγως. Σε ορισμένα παιδιά αρκεί να βρουν μόνο ένα πράγμα που τους αρέσει να κάνουν μία φορά την εβδομάδα.

Τέλος, είναι σημαντικό οι γονείς να μην θέτουν πολλές δικές τους κοινωνικές προσδοκίες στα παιδιά. Κρατήστε τα πράγματα σε μια προοπτική. Τα παιδιά χρειάζονται μόνο έναν ή δύο καλούς φίλους. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το αν θα είναι το πιο δημοφιλές παιδί στην τάξη τους.