Ένα προοδευτικό, εκτεταμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για τους επιζώντες του εγκεφαλικού επεισοδίου μπορεί να τους επιτρέψει να κάνουν μεγαλύτερα βήματα στην ανάκτηση της χαμένης κινητικότητας, ισορροπίας και αντοχής.

Νέα έρευνα δείχνει ότι μια πιο επιθετική προσέγγιση στην αποκατάσταση των εγκεφαλικών επεισοδίων μπορεί να επιταχύνει την αποκατάσταση και να μειώσει τον κίνδυνο περαιτέρω αναπηρίας μεταξύ των επιζώντων εγκεφαλικών επεισοδίων καλύτερα από τα βραχυπρόθεσμα προγράμματα.

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η κύρια αιτία αναπηρίας μεταξύ των ηλικιωμένων Αμερικανών και η συχνότερη αιτία χρήσης υπηρεσιών αποκατάστασης. Οι πτώσεις μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω απώλειας της ισορροπίας αποτελούν επίσης συχνή αιτία πρόσθετης αναπηρίας μεταξύ των επιζώντων από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ποιες ήταν οι αρχικές οδηγίες σε αντίθετη με τις καινούριες σχετικά με την αποκατάσταση ενός εγκεφαλικού επεισοδίου;

Παραδοσιακά, οι ειδικοί πίστευαν ότι οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο επιτυγχάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ανάρρωσής τους μέσα στις πρώτες 30 ημέρες μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο. Αλλά οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι ένα δομημένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας 12 εβδομάδων που στοχεύει στην αναδόμηση της δύναμης, της ισορροπίας, της κινητικότητας και της λειτουργίας του άνω μέρους του σώματος μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερα οφέλη.

“Αποδείξαμε ότι παρέχοντας ένα πρόγραμμα άσκησης στο σπίτι, το οποίο είναι πολύ πιο “επιθετικό” από αυτό που συνήθως συνταγογραφείται, οι επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητα βάδισης, την ισορροπία και την καρδιαγγειακή τους αντοχή”, λέει η ερευνήτρια Pamela W. Duncan, PhD, καθηγήτρια φυσικοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα στο Gainesville.

Πρέπει να συνεχίσω την αποκατάσταση για το εγκεφαλικό επεισόδιο και αφού γυρίσω σπίτι;

Οι ερευνητές λένε ότι η παραμονή στο νοσοκομείο μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια και ότι η ανάρρωση συχνά δεν είναι πλήρης κατά τη στιγμή του εξιτηρίου. Μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, οι επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο συνεχίζουν να βελτιώνονται, αλλά η διαθέσιμη θεραπεία είναι εξαιρετικά μεταβλητή. Η πρόσθετη θεραπεία συχνά διαρκεί μόνο λίγες εβδομάδες και στερείται εξέλιξης στην ένταση και την πολυπλοκότητα των εργασιών. Διερευνήθηκε η επίδραση της δομημένης, προοδευτικής παρέμβασης στην ανάρρωση.

Οι ερευνητές μελέτησαν 92 επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο, οι οποίοι ήταν κατά μέσο όρο 70 ετών, είχαν υποστεί ήπιο έως μέτριου βαθμού εγκεφαλικό επεισόδιο και είχαν ολοκληρώσει ενδονοσοκομειακή αποκατάσταση εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι άνδρες και οι γυναίκες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Η μία έλαβε ένα δομημένο, προοδευτικό πρόγραμμα άσκησης και η άλλη έλαβε “συνήθη φροντίδα”, η οποία κυμαινόταν από καθόλου πρόσθετη θεραπεία έως περιορισμένη φυσικοθεραπεία ή εργοθεραπεία, για 12 εβδομάδες.

Η ομάδα της εκτεταμένης φυσικοθεραπείας ολοκλήρωσε ασκήσεις που επικεντρώνονταν στην αποκατάσταση της δύναμης, της ισορροπίας, της αντοχής και στην ενθάρρυνση της χρήσης του πάσχοντος χεριού ή/και ποδιού κατά τη διάρκεια 36 συνεδριών υπό την επίβλεψη ενός φυσικοθεραπευτή ή εργοθεραπευτή.

Η ομάδα συνήθους φροντίδας έλαβε κατά μέσο όρο περίπου εννέα επισκέψεις φυσικοθεραπείας και κατά μέσο όρο 10 επισκέψεις εργοθεραπείας που περιελάμβαναν κυρίως ασκήσεις ισορροπίας και κινητικότητας.

Ποια μέθοδος αποκατάστασης εγκεφαλικού επεισοδίου έχει τελικά τα καλύτερα αποτελέσματα;

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι και οι δύο ομάδες παρουσίασαν βελτίωση μετά από τρεις μήνες αποκατάστασης από εγκεφαλικό επεισόδιο σε οποιοδήποτε πρόγραμμα, αλλά η “δομημένη” ομάδα παρουσίασε σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση σε διάφορους βασικούς τομείς, όπως:

• Υψηλότερες βαθμολογίες στις δοκιμασίες ισορροπίας
• Οι ασθενείς ήταν σε θέση να κάνουν ποδήλατο κατά μέσο όρο 1,4 λεπτά περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας κόπωσης σε σχέση με την έναρξη της μελέτης έναντι μέσης βελτίωσης στην ομάδα συνήθους φροντίδας.
• Περπάτησαν κατά μέσο όρο 200 μέτρα περισσότερο σε 6 λεπτά μετά τη θεραπεία σε σύγκριση με ένα μέσο όρο 110 επιπλέον μέτρων που πέτυχε η άλλη ομάδα.

Τα κέρδη στη δύναμη και τη λειτουργία των χεριών/ποδιών δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά μεταξύ εκείνων που ήταν ελαφρώς παράλυτοι, τα κέρδη στα άνω άκρα ήταν μεγαλύτερα μεταξύ της “δομημένης” ομάδας.

Αλλά οι ερευνητές λένε ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου εκτεταμένου προγράμματος αποκατάστασης για εγκεφαλικό επεισόδιο θα ήταν πρόκληση λόγω του πρόσθετου κόστους.

Πρόσθετες μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν αν αυτές οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας θα μπορούσαν να εκτελούνται στο σπίτι χωρίς την επίβλεψη θεραπευτή και αν τα οφέλη διατηρούνται μετά τις 12 εβδομάδες.