Οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο με ήπιες έως μέτριες βλάβες μπορούν να αποκομίσουν μακροχρόνια οφέλη από ένα πρόγραμμα εξειδικευμένης κινησιοθεραπείας διάρκειας δύο εβδομάδων, σύμφωνα με μελέτη που τους παρακολούθησε επί δύο χρόνια.

Η νέα μελέτη αποτέλεσε συνέχεια προηγούμενης έρευνας που έδειξε ότι οι ασθενείς διατήρησαν τη βελτίωσή τους στη λειτουργικότητα των άνω άκρων 12 μήνες μετά τη θεραπεία, η οποία ονομάζεται θεραπεία κίνησης που προκαλείται από περιορισμούς.

Η πιο πρόσφατη μελέτη μας παρέχει περισσότερα καλά νέα, σύμφωνα με τον ερευνητή Steven L. Wolf, PT, PhD, καθηγητή ιατρικής αποκατάστασης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory στην Ατλάντα. Δημοσιεύεται στο διαδίκτυο και στο τεύχος Ιανουαρίου του The Lancet Neurology. Δύο εβδομάδες κινησιοθεραπείας που προκαλείται από περιορισμούς και χορηγείται σε ασθενείς με ήπιο έως μέτριο εγκεφαλικό επεισόδιο έχει βιώσιμες βελτιώσεις που εξακολουθούν να παρατηρούνται δύο χρόνια αργότερα.

Πώς λειτουργεί η θεραπεία κίνησης που προκαλείται από περιορισμό;

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο λιγότερο επηρεασμένος καρπός και το χέρι του ασθενούς συγκρατούνται κατά τις περισσότερες ώρες που είναι ξύπνιοι. Ένας θεραπευτής τους καθοδηγεί στη χρήση του προσβεβλημένου άκρου για την εξάσκηση σε επαναλαμβανόμενες εργασίες που είναι λειτουργικά σχετικές, δουλεύοντας μαζί τους έως και έξι ώρες την ημέρα.

Η θεραπεία διαφέρει από τη λεγόμενη θεραπεία αναγκαστικής χρήσης, κατά την οποία ο ασθενής χρησιμοποιεί το εξασθενημένο άκρο ενώ το άλλο είναι συγκρατημένο, αλλά δεν λαμβάνει επίσημη εκπαίδευση.

Η νέα μελέτη αξιολογεί πόσο καλά οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο που συμμετείχαν στη δοκιμή EXCITE (Extremity constraint-induced movement therapy evaluation) διατήρησαν τη βελτίωση της κίνησης 24 μήνες μετά τη λήψη της εντατικής θεραπείας.

Στη δοκιμή, 106 από τους 222 συμμετέχοντες ανατέθηκαν τυχαία στη θεραπεία ή στη “συνήθη” φροντίδα, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει παραδοσιακή φυσικοθεραπεία ή άλλα μέτρα. Η θεραπεία ξεκίνησε τρεις έως εννέα μήνες μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο και συνεχίστηκε για δύο εβδομάδες. Δεν υπήρχε επίσημη εκπαίδευση μετά τις δύο εβδομάδες αλλά οι ασθενείς μπορεί να συνέχισαν να ασκούνται στο σπίτι.Κάθε τέσσερις μήνες, οι ασθενείς αξιολογούνταν για να δουν πόσο καλά βελτιωνόταν το εξασθενημένο άνω άκρο τους όσον αφορά την ικανότητα κίνησης, την ποιότητα ζωής και μέτρα όπως η προθυμία τους να συμμετέχουν κοινωνικά. Μετά από ένα χρόνο η ομάδα ελέγχου, έλαβε επίσης παρέμβαση.

Κατά τη διετή παρακολούθηση, η βελτίωση παρέμεινε, διαπιστεύτηκε στην έρευνα. Η δύναμη στη λαβή τους και η ικανότητά τους να σηκώνουν βάρος βελτιώθηκαν. Ήταν καλύτερη από ό,τι στο σημείο των 12 μηνών. Ακόμα, οι μετρήσεις της ποιότητας ζωής που σχετίζονται με την υγεία, όπως η κοινωνική συμμετοχή, βελτιώθηκαν σημαντικά.

Υποψήφιοι για θεραπεία κίνησης που προκαλείται από περιορισμούς

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη έπρεπε να είναι ικανοί για κάποια αρχική κίνηση στο άκρο που επηρεάστηκε από το εγκεφαλικό επεισόδιο. Με τον καρπό τους να κρέμεται πάνω από ένα τραπέζι, με την παλάμη προς τα κάτω, για παράδειγμα, ένας ασθενής με εγκεφαλικό επεισόδιο έπρεπε να είναι σε θέση να σηκώσει το χέρι του χωρίς να σηκώσει τον βραχίονα. Μέχρι και το 30% του πληθυσμού των εγκεφαλικών επεισοδίων, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή τη θεραπεία. Περίπου 700.000 Αμερικανοί παθαίνουν εγκεφαλικό επεισόδιο κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Εγκεφαλικών Επεισοδίων. Οι συμμετέχοντες στη δοκιμή που ανήκαν στην ομάδα της “καθυστερημένης θεραπείας” – η οποία έλαβε κινησιοθεραπεία ένα χρόνο αργότερα από τους υπόλοιπους – δεν συμπεριλήφθηκαν στη διετή παρακολούθηση. Κατά τη διετή ανάλυση, το 34% των ασθενών της “άμεσης θεραπείας” είχε εγκαταλείψει τη μελέτη. Η θεραπεία είναι ευρέως διαθέσιμη.

Δεύτερες γνώμες

Την κινησιοθεραπεία με περιορισμό αξίζει να τη δοκιμάσετε, σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία. Στις κατευθυντήριες γραμμές αποκατάστασης για το εγκεφαλικό επεισόδιο του 2005, η ένωση αναφέρει ότι η θεραπεία με περιορισμούς θα πρέπει να εξετάζεται για μια επιλεγμένη ομάδα ασθενών – εκείνους που έχουν επαρκή έκταση καρπού και δακτύλων και δεν παρουσιάζουν αισθητηριακές και γνωστικές βλάβες. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές, το μόνο αποδεδειγμένο όφελος αφορά εκείνους που λαμβάνουν έξι έως οκτώ ώρες καθημερινής προπόνησης για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Η Αμερικανική Ένωση Φυσικοθεραπείας δεν έχει πάρει θέση για καμία μέθοδο θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας που προκαλείται από περιορισμούς. Αλλά η εκπρόσωπος Τζένιφερ Ρόντον λέει ότι η ένωση υποστηρίζει την έρευνα σχετικά με τη θεραπεία.