Κρυψορχία

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες της κρυψορχίας;

Η ακριβής αιτία της κρυψορχίας παραμένει άγνωστη. Όμως οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων διαδραματίζει ρόλο. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν γονίδια, την υγεία της μητέρας και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η έκθεση σε φυτοφάρμακα και το παθητικό κάπνισμα.

Οι γιατροί θεωρούν ότι ο πρόωρος τοκετός είναι ένας μείζων συνεισφέρων παράγοντας για την κρυψορχία. Περίπου το ένα τρίτο των πρόωρων αρσενικών βρεφών έχουν κρυψορχία, σύμφωνα με το Νοσοκομείο Παίδων Lucile Packard. Εκτιμάται ότι 3 με 5% των αρσενικών νεογνών εμφανίζουν την πάθηση.

Ο υπερβολικός ινώδης ή μυϊκός ιστό που δεν εκτείνεται στη βουβωνική χώρα του παιδιού μπορεί να προκαλέσει κρυψορχία. Μία χειρουργική επέμβαση επιδιορθώνει αυτά τα προβλήματα.

Επιπτώσεις

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κρυψορχίας;

Η κρυψορχία μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα του άνδρα αν δεν αντιμετωπιστεί. Η υψηλότερη θερμοκρασία εντός του σώματος μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των όρχεων και την παραγωγή του σπέρματος. Οι άνδρες με δύο μη κατελθόντες όρχεις είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα γονιμότητας από ό, τι οι άνδρες με έναν μη κατελθόντα όρχι.

Οι άντρες με κρυψορχία είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν βουβωνοκήλη. Σε αυτή την περίπτωση, εντερικός ιστός προβάλλει μέσω μιας εξασθενημένης περιοχής στο κοιλιακό τοίχωμα. Μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να επιδιορθώσει αυτή την επώδυνη πάθηση.

Η κρυψορχία αποτελεί επίσης προδιαθεσικό παράγοντα για καρκίνο των όρχεων, ακόμη και όταν επιδιορθωθεί. Αυτό ισχύει τόσο για τον κατελθόντα όσο και για τον μη κατελθόντα όρχι.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται η κρυψορχία;

Ο παιδίατρος είναι σε θέση να ψηλαφήσει τον μη κατελθόντα όρχι εντός της κοιλιακής χώρας του παιδιού. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου ο όρχις δεν μπορεί να ψηλαφηθεί. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απόν.

Μία ακτινογραφία ακτίνων-Χ ή ένα υπερηχογράφημα θα βοηθήσει τον παιδίατρο να διαγνώσει κρυψορχία. Απεικονιστικές τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης της μαγνητικής τομογραφίας με σκιαγραφικό υγρό, μπορούν να επιβεβαιώσουν την παρουσία ή απουσία του όρχι.

Υπάρχουν δύο παθήσεις που μιμούνται τα συμπτώματα της κρυψορχίας. Ο ανελκόμενος ή ανασπώμενος όρχις κινείται μπρος και πίσω μεταξύ της βουβωνικής χώρας και του οσχέου του παιδιού. Αυτή η πάθηση τυπικά υποχωρεί καθώς το παιδί μεγαλώνει. Ένας ανερχόμενος όρχις επιστρέφει στη βουβωνική χώρα και δεν είναι εύκολο να κατέβει ξανά εντός του οσχέου.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η κρυψορχία;

Η έκβαση για τα παιδιά με κρυψορχία είναι πολύ καλή. Ο μη κατελθών όρχις τυπικά θα κατέβει από μόνος του έως ότου το παιδί φτάσει έξι μηνών. Ο γιατρός σε αυτό το σημείο θα πραγματοποιήσει μία κλινική εξέταση και θα προτείνει επιπλέον εξετάσεις εάν ο όρχις δεν έχει κατέβει.

Ορμόνες που διεγείρουν την παραγωγή τεστοστερόνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να βοηθήσουν τον όρχι να κατέβει. Αυτό περιλαμβάνει την ένεση μιας ορμόνης που ονομάζεται ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (HCG). Σύμφωνα με μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Family Physician, αυτή η θεραπευτική μέθοδος έχει περίπου 20% πιθανότητες επιτυχίας. Δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο η χειρουργική επέμβαση και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πρόωρη εφηβεία.

Το παιδί μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση εάν ο όρχις δεν έχει κατέβει μέχρι την ηλικία του ενός έτους. Ο χειρουργός θα πραγματοποιήσει μία μικρή τομή στη βουβωνική χώρα του παιδιού για να επιτρέψει στον όρχι να κατέβει στη φυσιολογική του θέση. Η ανάρρωση χρειάζεται περίπου μία εβδομάδα.

Πλεονάζον ιστός μπορεί να μην επιτρέπει στον όρχι να κατέβει. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός θα απομακρύνει τον επιπλέον ιστό. Σε άλλες περιπτώσεις, το παιδί μπορεί να χρειαστεί επέμβαση για την έκταση του συνδέσμου που συγκρατεί τους όρχεις, έτσι ώστε αυτοί να κατέβουν στη φυσιολογική τους θέση.

Μερικές φορές, ο όρχις δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένος ή περιέχει μη φυσιολογικό ιστό ή ιστό που δεν είναι βιώσιμος. Εάν αυτό ισχύει, ο χειρουργός θα αφαιρέσει πλήρως τον όρχι.

Εάν το παιδί φτάσει στην ενήλικη ζωή χωρίς να αντιμετωπίσει την κρυψορχία και ύστερα επισκεφτεί ένα χειρουργό, ο χειρουργός κατά πάσα πιθανότητα θα του προτείνει αφαίρεση του όρχι. Σε αυτό το στάδιο ο όρχις είναι απίθανο να μπορεί να παράγει σπέρμα.