Πεμφιγοειδές

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες και οι προδιαθεσικοί παράγοντες του πεμφιγοειδούς;

Το πεμφιγοειδές είναι μια αυτοάνοση νόσος. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα λανθασμένα επιτίθεται στους υγιείς ιστούς και συγκεκριμένα στον ιστό που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την εξωτερική στιβάδα του δέρματος. Αυτό προκαλεί το διαχωρισμό των στιβάδων του δέρματος και οδηγεί σε επώδυνες φουσκάλες. Δεν είναι πλήρως κατανοητό γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει συγκεκριμένο έναυσμα για το πεμφιγοειδές. Ορισμένες φορές, όμως, μπορεί να προκαλείται από:   

• Ακτινοθεραπεία
• Συγκεκριμένα φάρμακα
• Θεραπεία υπεριώδους φωτός

Τα άτομα με άλλες αυτοάνοσες διαταραχές έχει βρεθεί ότι είναι σε υψηλότερο κίνδυνο για την ανάπτυξη πεμφιγοειδούς. Η νόσος είναι επίσης πιο κοινή στους ηλικιωμένους και τείνει να εμφανίζεται περισσότερο στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα του πεμφιγοειδούς;

Τα πιο κοινά συμπτώματα του πεμφιγοειδούς είναι οι φουσκάλες που εμφανίζονται σε χέρια, πόδια, θώρακα και βλεννογόνους. Εξανθήματα και κνησμός είναι επίσης κοινά. Οι φουσκάλες έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ανεξάρτητα με το πού εμφανίζονται:

• Οι φουσκάλες έχουν πάχος και δεν σπάνε εύκολα.
• Ένα κόκκινο εξάνθημα εμφανίζεται πριν τις φουσκάλες.
• Οι φουσκάλες είναι γεμάτες με υγρό το οποίο είναι συνήθως διάφανο, αλλά μπορεί να περιέχει και αίμα.
• Το δέρμα γύρω από τις φουσκάλες μπορεί να εμφανίζεται φυσιολογικό ή ελαφρώς ερυθρό ή σκούρο.
• Οι φουσκάλες που σκάνε είναι ευαίσθητες και επώδυνες.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται το πεμφιγοειδές;

Ο δερματολόγος είναι σε θέση να διαγνώσει το πεμφιγοειδές εξετάζοντας απλώς τις φουσκάλες. Περαιτέρω εξετάσεις θα χρειαστούν για τη συνταγογράφηση της κατάλληλης αγωγής.

Μπορεί να χρειαστεί να πραγματοποιηθεί μία βιοψία δέρματος, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση μικρών δειγμάτων δέρματος από τις πάσχουσες περιοχές. Αυτά τα δείγματα θα εξεταστούν για την ανίχνευση αντισωμάτων χαρακτηριστικών του πεμφιγοειδούς. Τα εν λόγω αντισώματα μπορούν επίσης να ανιχνευτούν στο αίμα, οπότε θα χρειαστεί να δώσετε και ένα μικρό δείγμα αίματος.

Θεραπεία

Ποιες είναι οι επιλογές αντιμετώπισης του πεμφιγοειδούς;

Το πεμφιγοειδές δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά υπάρχουν ποικίλες επιλογές αντιμετώπισης αποτελεσματικές στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τα κορτικοστεροειδή, είτε σε μορφή δισκίου είτε σε τοπική μορφή, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η πρώτη συνταγογραφούμενη αγωγή. Τα συγκεκριμένα φάρμακα μειώνουν τη φλεγμονή και συνεισφέρουν στην επούλωση των φουσκαλών και στην ανακούφιση της φαγούρας. Ωστόσο, μπορεί να έχουν σημαντικές παρενέργειες, ειδικά μετά από μακροχρόνια χρήση. Για αυτό, ο γιατρός θα σας προτείνει τη διακοπή των κορτικοστεροειδών όταν οι φουσκάλες εξαφανιστούν.

Μία ακόμη θεραπευτική επιλογή είναι η λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, συχνά σε συνδυασμό με κορτικοστεροειδή. Τα ανοσοκατασταλτικά βοηθούν μεν, αλλά σας θέτουν σε κίνδυνο για άλλες μολύνσεις. Συγκεκριμένα αντιβιοτικά, όπως οι τετρακυκλίνες, μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν για τη μείωση της φλεγμονής.

Έκβαση

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη έκβαση του πεμφιγοειδούς;

Με εντατική θεραπεία, η έκβαση του πεμφιγοειδούς είναι ευοίωνη. Οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρίνονται θετικά στη φαρμακευτική αγωγή. Η νόσος συνήθως εξαφανίζεται μετά από κάποια χρόνια θεραπείας. Παρόλα αυτά, το πεμφιγοειδές μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή, ακόμα και με την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Αν αναπτύξετε οποιαδήποτε ανεξήγητη φουσκάλα, μιλήστε με το γιατρό σας. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία θα βοηθήσουν στη διαχείριση της νόσου ταχύτερα.