Σκληρίτιδα

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκληρίτιδας;

Κάθε τύπος σκληρίτιδας έχει παρόμοια συμπτώματα και μπορεί να επιδεινωθεί αν η πάθηση δεν αντιμετωπιστεί. Ο έντονος πόνος στο μάτι που δεν ανταποκρίνεται σε παυσίπονα είναι το κύριο σύμπτωμα σκληρίτιδας. Οι κινήσεις των οφθαλμών είναι πιθανό ότι επιδεινώνουν τον πόνο. Ο πόνος μπορεί να εξαπλώνεται σε ολόκληρο το πρόσωπο, ιδιαίτερα στην περιοχή όπου βρίσκεται το πάσχον μάτι.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Υπερβολική δακρύρροια
• Μειωμένη όραση
• Θολή όραση
• Φωτοευαισθησία, ή φωτοφοβία
• Ερυθρότητα του σκληρού χιτώνα, του λευκού τμήματος του οφθαλμού

Τα συμπτώματα της οπίσθιας σκληρίτιδας δεν είναι τόσο εμφανή, επειδή η πάθηση δεν προκαλεί έντονο πόνο, όπως οι άλλοι τύποι. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Έντονους πονοκεφάλους
• Πόνο που προκαλείται από κινήσεις των οφθαλμών
• Ερεθισμό στο μάτι
• Θολή όραση

Κάποια άτομα μπορεί να μην βιώνουν καθόλου πόνο από τη σκληρίτιδα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στα εξής:

• Είναι μία ήπια περίπτωση της πάθησης
• Έχουν διάτρηση σκληρομαλακίας, μία σπάνια επιπλοκή προχωρημένης ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• Έχουν ιστορικό χρήσης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων πριν την έναρξη των συμπτωμάτων

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες της σκληρίτιδας;

Υπάρχουν θεωρίες ότι τα Τ-λεμφοκύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλούν σκληρίτιδα. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα δίκτυο οργάνων, ιστών και κυττάρων που συνεργάζονται για την καταπολέμηση βακτηρίων, ιών και άλλων παθογόνων που προκαλούν ασθένειες. Τα Τ-λεμφοκύτταρα καταστρέφουν τα εισερχόμενα παθογόνα. Στη σκληρίτιδα, θεωρείται πως τα κύτταρα αυτά επιτίθενται στα κύτταρα του σκληρού χιτώνα του οφθαλμού. Οι γιατροί δεν έχουν καταλήξει γιατί αυτό συμβαίνει.

Ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες της σκληρίτιδας;

Η σκληρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν την πάθηση από ό, τι οι άνδρες. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φυλή ή περιοχή του κόσμου όπου η σκληρίτιδα είναι περισσότερο κοινή.

Έχετε αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης σκληρίτιδας εάν έχετε:

• Νόσο Wegener (ή κοκκιωμάτωση Wegener), μία σπάνια διαταραχή που περιλαμβάνει φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων
• Ρευματοειδή αρθρίτιδα, μία αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων
• Φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, η οποία προκαλεί πεπτικά προβλήματα λόγω της φλεγμονής του παχέος εντέρου
• Σύνδρομο Sjogren, μία αυτοάνοση διαταραχή που είναι γνωστό ότι προκαλεί ξηροφθαλμία και ξηροστομία
• Λύκο, μία αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί φλεγμονή του δέρματος
• Λοιμώξεις των οφθαλμών (μπορεί να σχετίζονται ή όχι με αυτοάνοσες νόσους)
• Βλάβη στον οφθαλμικό ιστό από ατύχημα

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται η σκληρίτιδα;

Ο γιατρός θα λάβει το πλήρες ιατρικό ιστορικό σας και θα πραγματοποιήσει κλινική εξέταση και εργαστηριακές αναλύσεις για τη διάγνωση της σκληρίτιδας.

Θα σας κάνει ερωτήσεις αναφορικά με ιστορικό συστηματικών παθήσεων, όπως αν έχετε ρευματοειδή αρθρίτιδα, κοκκιωμάτωση Wegener ή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Επίσης, θα σας ρωτήσει αν έχετε ιστορικό τραυματισμού ή χειρουργικής επέμβασης στο μάτι.

Άλλες παθήσεις που προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της σκληρίτιδας περιλαμβάνουν:

• Επισκληρίτιδα, φλεγμονή των επιφανειακών αγγείων του εξωτερικού στρώματος του οφθαλμού
• Βλεφαρίτιδα, φλεγμονή του εξωτερικού βλεφάρου
• Ιική επιπεφυκίτιδα, φλεγμονή του ματιού που προκαλείται από ιό
• Βακτηριακή επιπεφυκίτιδα, φλεγμονή του οφθαλμού που προκαλείται από βακτήριο

Οι παρακάτω εξετάσεις θα βοηθήσουν το γιατρό να πραγματοποιήσει τη διάγνωση:

• Οφθαλμικό υπερηχογράφημα, για τον έλεγχο αλλαγών μέσα και γύρω από το σκληρό χιτώνα
• Πλήρες αιμοδιάγραμμα, για την αναζήτηση ενδείξεων λοίμωξης και τον έλεγχο της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος
• Βιοψία του σκληρού χιτώνα, η οποία περιλαμβάνει την απομάκρυνση ιστού του σκληρού χιτώνα, ώστε να εξεταστεί κάτω από ένα μικροσκόπιο

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η σκληρίτιδα;

Η θεραπεία της σκληρίτιδας εστιάζει στην καταπολέμηση της φλεγμονής προτού προκαλέσει μόνιμη βλάβη. Ο πόνος της σκληρίτιδας επίσης σχετίζεται με τη φλεγμονή, επομένως η μείωση του οιδήματος θα μειώσει τα συμπτώματα.

Η θεραπεία ακολουθεί την εξής προσέγγιση: εάν το πρώτο βήμα στη φαρμακευτική αγωγή αποτύχει, χρησιμοποιείται το δεύτερο.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της σκληρίτιδας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για την οζώδη πρόσθια σκληρίτιδα. Η μείωση της φλεγμονής βοηθά στην ανακούφιση του πόνου.
• Τα δισκία κορτικοστεροειδών (όπως η πρεδνιζόνη) μπορεί να χρησιμοποιηθούν αν τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη δεν μειώσουν τη φλεγμονή.
• Τα από του στόματος χορηγούμενα γλυκοκορτικοειδή προτιμούνται για την οπίσθια σκληρίτιδα.
• Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα σε συνδυασμό με από του στόματος χορηγούμενα γλυκοκορτικοειδή συνιστώνται για πιο επικίνδυνες μορφές, όπως η νεκρωτική σκληρίτιδα.
• Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση λοιμώξεων του σκληρού χιτώνα.
• Τα αντιμυκητιασικά φάρμακα συχνά χρησιμοποιούνται σε λοιμώξεις που προκαλούνται από το σύνδρομο S

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να κριθεί απαραίτητη σε σοβαρές μορφές σκληρίτιδας. Η διαδικασία περιλαμβάνει την αποκατάσταση των ιστών στο σκληρό χιτώνα για τη βελτίωση της μυϊκής λειτουργίας και την πρόληψη απώλειας όρασης.

Η ίαση του σκληρού χιτώνα μπορεί να εξαρτάται από την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας. Για παράδειγμα, αν έχετε μία αυτοάνοση διαταραχή, η αποτελεσματική αντιμετώπισή της θα βοηθήσει στην πρόληψη επανεμφάνισης της σκληρίτιδας.

Έκβαση

Ποια είναι η έκβαση για τα άτομα με σκληρίτιδα;

Η σκληρίτιδα μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη των οφθαλμών, συμπεριλαμβανομένης της μερικής ως πλήρους απώλειας της όρασης. Όταν η απώλεια όρασης συμβεί, είναι συνήθως το αποτέλεσμα νεκρωτικής σκληρίτιδας. Υπάρχει κίνδυνος ότι η σκληρίτιδα μπορεί να επανεμφανιστεί παρά τη θεραπεία.

Η σκληρίτιδα είναι μία σοβαρή οφθαλμολογική πάθηση που χρήζει άμεσης θεραπείας αμέσως μόλις παρατηρηθούν τα συμπτώματα. Ακόμη και αν τα συμπτώματά σας βελτιωθούν, είναι σημαντικό να επισκέπτεστε τον οφθαλμίατρό σας σε τακτική βάση ώστε να βεβαιωθείτε ότι η πάθηση δεν θα επανεμφανιστεί. Η αντιμετώπιση των υποκειμένων αυτοάνοσων παθήσεων που μπορεί να προκαλέσουν σκληρίτιδα είναι εξίσου σημαντική στην πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων στο σκληρό χιτώνα.