Τι είναι η Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία;

Ο καρκίνος ξεκινά όταν τα κύτταρα αρχίζουν να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. Κύτταρα σε σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματος μπορούν να μετατραπούν σε καρκινικά και να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος. Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ) είναι η πιο συχνή λευχαιμία στους ενήλικες. Είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά από τα λεμφοκύτταρα στο μυελό των οστών. Τα καρκινικά κύτταρα (λευχαιμικά) ξεκινούν από το μυελό των οστών αλλά στη συνέχεια μεταβαίνουν στο αίμα. Στην χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, τα κύτταρα της λευχαιμίας συχνά αναπτύσσονται αργά. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν κανένα σύμπτωμα για τουλάχιστον μερικά χρόνια. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, τα κύτταρα αναπτύσσονται και εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων, του ήπατος και του σπλήνα.

Τι νέο υπάρχει στην έρευνα για την επιβίωση  με  χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμια;

Τα αυξημένα επίπεδα άσκησης θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση της ευπάθειας των ασθενών με την πιο κοινή μορφή λευχαιμίας, τη χρόνια λεμφοκυτταρική (ΧΛΛ), σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Surrey. Η ανακάλυψη της σχέσης μεταξύ της ευθραυστότητας και της “καλής χοληστερόλης” (λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL)) θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό των ατόμων που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Στην πρώτη μελέτη του είδους της, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Surrey και το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Duke διαπίστωσαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα της HDL συνδέονται άμεσα με την καλύτερη φυσική κατάσταση των ασθενών, μειώνοντας τον κίνδυνο ευθραυστότητας. Γνωστοί παράγοντες που αυξάνουν τα επίπεδα της HDL είναι η υγιεινή διατροφή και η αυξημένη σωματική δραστηριότητα και άσκηση. Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι ένας τύπος καρκίνου που συνδέεται με την έκπτωση σημαντικών σωματικών συστημάτων, γεγονός που μειώνει τα ποσοστά επιβίωσης λόγω των κινδύνων μόλυνσης, νοσηλείας και δευτερογενών κακοηθειών. Οι κίνδυνοι αυτοί αυξάνονται από τη χαμηλή φυσιολογική κατάσταση που προδιαθέτει τους ασθενείς σε υψηλότερους κινδύνους ευπάθειας, η οποία με τη σειρά της είναι προγνωστικό στοιχείο για τα χαμηλά ποσοστά επιβίωσης σε όσους πάσχουν από χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.

Η σωματική έκπτωση είναι πιο συχνή σε όσους πάσχουν από χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλο καρκίνο του αίματος, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι η πιθανή αιτία αυτής της επιδείνωσης.

Η διακοπή ή έστω η επιβράδυνση αυτής της σωματικής παρακμής θα μειώσει τον κίνδυνο αδυναμίας του ασθενούς και θα βελτιώσει τις πιθανότητες επιβίωσής του. Είναι σημαντικό να εντοπίζουμε αυτούς που διατρέχουν κίνδυνο και να τους παρέχουμε την υποστήριξη που χρειάζονται- ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν είχαμε τρόπο να το γνωρίζουμε αυτό. Κ

ατά τη διάρκεια αυτής της μοναδικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος 106 ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία και αξιολόγησαν τη φυσική τους κατάσταση με τη διενέργεια ερωτηματολογίου και δοκιμασιών σωματικής απόδοσης (εξάλεπτη δοκιμασία βάδισης, ταχύτητα βάδισης, ορθοστασία σε καρέκλα, δύναμη λαβής και δοκιμασίες ισορροπίας). Διαπιστώθηκε επίσης ότι τα υψηλότερα επίπεδα κιτρικών αλάτων και τα χαμηλότερα επίπεδα αιμοσφαιρίνης στο αίμα ήταν πιο πιθανό να βρεθούν σε ασθενείς με κακή φυσική κατάσταση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που ζούσαν με τη νόσο για πολλά χρόνια και όσοι είχαν λάβει θεραπεία είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα χαμηλής αερόβιας ικανότητας και λειτουργίας, προδιαθέτοντάς τους σε αυξημένο κίνδυνο ευπάθειας.