Το πόσο γρήγορα ή αργά περπατά ένας άνθρωπος, μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες για την υγεία του, από την αρτηριακή του πίεση, μέχρι και τον καρδιακό του ρυθμό.

Τώρα, μια νέα έρευνα υποστηρίζει ότι μπορεί να δώσει μια ακόμη ένδειξη, σημειώνοντας ότι η επιβράδυνση του βαδίσματος ή του ρυθμού του περπατήματος, θα μπορούσε να αποτελεί πρώιμο σημάδι γνωστικής μείωσης ή άνοιας. (Άνοια: Τα υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών μειώνουν τον κίνδυνο!)

Ο ρυθμός του βαδίσματος συνδέεται με την άνοια;

Αυστραλοί ερευνητές, μελέτησαν σχεδόν 17.000 σχετικά υγιείς ενήλικες άνω των 65 ετών που ζούσαν στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, από το 2010 έως το 2017, τα άτομα που περπατούσαν κατά 5% πιο αργά ή περισσότερο, τον χρόνο και εμφάνιζαν σημάδια βραδύτερης νοητικής επεξεργασίας/γνωστικής λειτουργίας, είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια. Μάλιστα, ο κίνδυνος άνοιας, ήταν μεγαλύτερος στα άτομα που παρουσίαζαν διπλή επιβράδυνση, τόσο στο βάδισμά τους, όσο και στη μνήμη τους. (Αρχικά στάδια της άνοιας: Η κοινωνικοποίηση βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία)

Σύμφωνα με την Michele Callisaya, PhD, συγγραφέα της μελέτης, φυσιοθεραπεύτρια στο Πανεπιστήμιο Monash και συνεργάτης του NHMRC Boosting Dementia Leadership, τα πιο πάνω αποτελέσματα υπογραμμίζουν τη σημασία της συμπερίληψης της ταχύτητας της βάδισης στην αξιολόγηση του κινδύνου της άνοιας και υποδηλώνουν ότι η διπλή επιβράδυνση (της ταχύτητας της βάδισης και της μνήμης), είναι ο καλύτερος συνδυαστικός τρόπος αξιολόγησης του εν λόγω κινδύνου. (Άνοια: Βοηθάει ο διακρανιακός ηλεκτρικός νευρικός ερεθισμός τους ασθενείς;)

Τα άτομα με μειωμένη γνωστική λειτουργία και μειωμένο ρυθμό βαδίσματος διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο άνοιας!

Η Callisaya και οι συνεργάτες της, παρακολούθησαν μια ομάδα Αυστραλών άνω των 70 ετών και Αμερικανών άνω των 65 ετών, για σχεδόν επτά χρόνια. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν γνωστικά τεστ που υπολόγιζαν τη συνολική γνωστική μείωση, την ταχύτητα επεξεργασίας, τη μνήμη και τη λεκτική ευχέρεια, κάθε δύο χρόνια. Επιπρόσθετα, τους δόθηκε η οδηγία να μετρούν την ικανότητα τους να περπατούν 3 μέτρα, δύο φορές τον χρόνο. Ακολούθως, οι ερευνητές πήραν τα αποτελέσματα και τα υπολόγισαν κατά μέσο όρο, για να καθορίσουν την τυπική ταχύτητα του περπατήματος των συμμετεχόντων. (Ποιος βιοδείκτης μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ;)

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με διπλή επιβράδυνση (τα άτομα που παρουσίασαν μείωση, τόσο στη γνωστική τους λειτουργία, όσο και στην ταχύτητα του βαδίσματός τους κατά τη διάρκεια της μελέτης), διέτρεχαν τον υψηλότερο κίνδυνο άνοιας.

Σύμφωνα με την Callisaya, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα άτομα που παρουσιάζουν μείωση στη γνωστική τους λειτουργία, διατρέχουν κίνδυνο άνοιας, αλλά η μελέτη δείχνει ότι η ταχύτητα της βάδισης, έρχεται να προσθέσει σε αυτόν τον κίνδυνο. Όπως εξήγησε, τα άτομα με διπλή επιβράδυνση, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο άνοιας, διότι η ταχύτητα του βαδίσματος, υποδηλώνει κάποια δυσλειτουργία σε άλλο γνωστικό τομέα του εγκεφάλου, πέραν από τη μνήμη, όπως είναι οι εκτελεστικές λειτουργίες. (Οι περιπτώσεις άνοιας αναμένεται να τριπλασιαστούν έως το 2050)

Γιατί ο πιο αργός ρυθμός βαδίσματος δείχνει αυξημένο κίνδυνο άνοιας;

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ο πιο αργός ρυθμός βαδίσματος, με την πάροδο του χρόνου, θα μπορούσε να αποτελεί πρώιμο σημάδι άνοιας, όπως:

• Ο αργός ρυθμός βαδίσματος, μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, παχυσαρκία ή διαβήτη, που αποτελούν παράγοντες κινδύνου για άνοια.
• Το περπάτημα είναι αντανάκλαση του τι συμβαίνει στον εγκέφαλο. Αν αναπτύσσεται παθολογία στον εγκέφαλο λόγω Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον ή άνοιας, θα μπορούσε να εκδηλωθεί, όχι μόνο μέσω γνωστικών λειτουργιών, όπως η κακή μνήμη και η έλλειψη προσοχής, αλλά και μέσω σωματικών λειτουργιών, όπως το βάδισμα.