Παρά το γεγονός ότι όλοι θέλουμε το 2023 να είναι η χρονιά που θα αφήσουμε εντελώς πίσω μας την πανδημία και θα επιστρέψουμε στην κανονικότητά μας, εν τούτοις η COVID-19 είναι ακόμη μαζί μας, με νέες μεταλλάξεις να εμφανίζονται συνεχώς. Στη βάση αυτών των δεδομένων, οι υπεύθυνοι που λαμβάνουν αποφάσεις για τη δημόσια υγεία, αντιμετωπίζουν περαιτέρω προκλήσεις στο να αποφασίσουν ποιες πολιτικές θα εφαρμόσουν, και πότε, μπροστά σε ένα αβέβαιο μέλλον. (Γιατί κάποιοι ασθενείς με COVID-19 ανακτούν την όσφρησή τους και κάποιοι όχι;)

Στις πρώτες μέρες της πανδημίας, ήταν ευκολότερο από πολλές απόψεις να δοθούν οδηγίες, διότι το ζητούμενο ήταν να προστατευθούν όλοι από τη μόλυνση. Πλέον, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Η COVID-19 παραμένει μια σημαντική απειλή, αλλά είναι μόνο ένα από τα πολλά σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη δημόσια υγεία και την οικονομία, τα οποία συναγωνίζονται για την προσοχή των ειδικών.

Καθώς οι επιλογές για τη διαχείριση της COVID-19 αυξάνονται, είναι σημαντικό για τους ειδικούς να σκεφτούν ποιες παρεμβάσεις προσφέρουν καλύτερη χρήση των υπαρχόντων πόρων, είναι οικονομικά αποδοτικές και επιτρέπουν στην κοινωνία να λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο κανονικά. (COVID-19: Πιο επικίνδυνη μόλυνση σε παιδιά με ταυτόχρονη αναπνευστική λοίμωξη)

Τι μπορούμε να κάνουμε για να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά την COVID-19 το 2023;

Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο The Lancet Regional Health-Western Pacific, οι ερευνητές διαμόρφωσαν 104 πακέτα πολιτικών για την πανδημία, που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην πολιτεία της Βικτώριας έως τα τέλη του 2023. Αυτές οι πολιτικές καθόρισαν τα οφέλη για την υγεία, το κόστος και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας τόσο για την οικονομία, όσο και για την κοινωνία, από μέτρα όπως τα lockdown και η αυξημένη χρήση μάσκας και αξιολόγησαν διάφορα σενάρια εμβολιασμού, όπως ο εμβολιασμός με ενισχυτικά εμβόλια για όλους ή μόνο για τους ηλικιωμένους. (XBB.1.5: Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη μετάλλαξη «Kraken» της COVID-19;)

Για να υπολογιστούν οι αναμενόμενες λοιμώξεις, οι νοσηλείες, οι θάνατοι, ο αντίκτυπος της μακροχρόνιας COVID-19, η πίεση που ασκείται στα νοσοκομεία και το κόστος για το σύστημα της υγειονομικής περίθαλψης και την κοινωνία της Βικτώριας, για ένα διάστημα 12 μηνών (από Οκτώβριο 2022) για κάθε πολιτική, χρησιμοποιήθηκε υπολογιστικό μοντέλο προσομοίωσης.

Ακολούθως, οι πολιτικές, ταξινομήθηκαν για να διαπιστωθεί ποια είναι η καλύτερη:

• στην ελαχιστοποίηση των ασθενών και των θανάτων
• στην επιβάρυνση των νοσοκομείων
• στην ελαχιστοποίηση του κόστους της υγείας και της κοινωνίας

Μετά την ανάλυση των δεδομένων τους, οι ερευνητές βρήκαν ότι:

• Τα πιο αυστηρά μέτρα δημόσιας υγείας και κοινωνικής δικτύωσης, μείωσαν τις λοιμώξεις, τις νοσηλείες και τους θανάτους κατά περίπου 25% το καθένα και το βάρος της μακροχρόνιας COVID-19.
• Μια νέα σοβαρή μετάλλαξη του ιού, σε συνδυασμό με μειωμένα μέτρα δημόσιας υγείας κατέγραψε 14.000 θανάτους σε διάστημα 12 μηνών, σε σύγκριση με 8.600 θανάτους με πιο αυστηρά μέτρα δημόσιας υγείας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ενώ σώζονταν ζωές, η επιβολή περιορισμών -ειδικά τα lockdown- συνδέθηκε με μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό κόστος.
• Μια συνεχιζόμενη στρατηγική εμβολιασμού, μείωσε κατά σχεδόν 30% τα ποσοστά θανάτου, σε σύγκριση με τον μη περαιτέρω εμβολιασμό του πληθυσμού. Αυτό, σε συνδυασμό με μειωμένα μέτρα, είχε μικρότερο κόστος απέναντι στην κοινωνία και την οικονομία.

Τέλος, οι ερευνητές εξέτασαν το τι συμβαίνει όταν αυξάνεται το συνολικό ποσοστό των ατόμων που φορούν μάσκες ή χρησιμοποιούν μάσκες N95, μόνο κατά τη διάρκεια της έξαρσης κρουσμάτων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχουν σημαντικά οφέλη υγείας σε μια τέτοια περίπτωση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η μάσκα δεν είναι αποτελεσματική. Αντίθετα, σημαίνει ότι όταν ο κόσμος φορά μάσκα μόνο όταν τα κρούσματα είναι πολλά, δεν υπάρχει θετικός αντίκτυπος γιατί ήδη ο ιός έχει εξαπλωθεί στην κοινότητα. Σε άλλες πολιτικές, όπου η χρήση μάσκας ήταν συνεχόμενη -και όχι μόνο όταν υπήρχε έξαρση κρουσμάτων- διαπιστώθηκαν σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά μολύνσεων και θανάτων. (COVID-19: Επηρεάζει τον εγκέφαλο 6 μήνες μετά τα συμπτώματα)

Γενικότερα, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος, την ασθένεια, την πίεση του νοσοκομειακού συστήματος και τους θανάτους, τα χαμηλότερα όρια κλιμάκωσης των περιορισμών απέδιδαν σταθερά καλύτερα, σε συνδυασμό με στρατηγικές εμβολιασμού που στόχευαν όλα τα άτομα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, από τις πολιτικές και τα μοντέλα που εξετάστηκαν, δεν μπορεί κανένα να θεωρηθεί πρότυπο το οποίο αν ακολουθηθεί θα μας οδηγήσει σίγουρα σε έξοδο από την πανδημία. Αλλά, ένα τακτικά ενημερωμένο μοντέλο, που ενσωματώνει τα πιο πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία και αντικατοπτρίζει τις αξίες της κοινωνίας, μπορεί να λειτουργήσει ως ένα κρίσιμο κομμάτι του παζλ, που θα μας βοηθήσει να πλοηγηθούμε αποτελεσματικά σε αυτήν, και την επόμενη, πανδημία. (FDA: Εγκρίθηκαν δισθενή εμβόλια COVID-19 για παιδιά 6 μηνών και άνω)