Ερευνητές της Michigan Medicine, διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 3% των ασφαλισμένων ενηλίκων των ΗΠΑ κάτω των 65 ετών λαμβάνουν φάρμακα που εξασθενούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αυτό καθιστά τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης με COVID-19 και το ενδεχόμενο νοσηλείας μεγαλύτερο. Μάλιστα, όπως αναφέρουν, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι τα εν λόγω φάρμακα μειώνουν και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Ποια φάρμακα καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα;

Ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Beth Wallace, ρευματολόγος στο Michigan Medicine, δήλωσε ότι τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία καταστάσεων υγείας που προκαλούν ένα ακατάλληλο είδος ανοσοαπόκρισης, το οποίο βλάπτει υγιείς ιστούς του σώματος. Τέτοιες καταστάσεις είναι οι αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα αντιλαμβάνεται ως απειλή υγιή μέρη του σώματος, όπως οι αρθρώσεις και τους επιτίθεται.

Μια άλλη περίπτωση στην οποία χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα είναι μετά την λήψη ενός μοσχεύματος, για να αποτραπεί το ανοσοποιητικό σύστημα από το να αντιληφθεί ως απειλή το μόσχευμα και να το απορρίψει.

Τέλος, ορισμένοι τύποι χημειοθεραπείας που χρησιμοποιούνται για τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων μπορεί να έχουν ως παρενέργεια την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Πώς μειώνουν την αποτελεσματικότητα των εμβολίων τα ανοσοκατασταλτικά;

Τα εμβόλια, στην πραγματικότητα διδάσκουν το ανοσοποιητικό σύστημα το πώς θα αναγνωρίζει μια συγκεκριμένη απειλή, για να μπορεί να την αντιμετωπίζει αποτελεσματικά όταν έρχεται σε επαφή μαζί της.

Σύμφωνα όμως με τον Δρ. Wallace, τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα λειτουργούν μειώνοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αναγνωρίζει και να καταπολεμά τις απειλές, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η ικανότητα του να ανταποκριθεί στο εμβόλιο και να παράξει αποτελεσματικά αντισώματα.

Τα άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και εμβολιάζονται έχουν κατά συνέπεια μια πιο αργή και ασθενέστερη ανοσοαπόκριση.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να μετριάσουμε αυτό το πρόβλημα;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν μερικές στρατηγικές που μπορούν να μετριάσουν το πρόβλημα που προκύπτει από την ανοσοκαταστολή σε σχέση με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου.

Ο Δρ. Wallace προτείνει την διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής για μερικές ημέρες πριν τον εμβολιασμό, ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα να έχει τον χρόνο να ανακάμψει και να ανταποκριθεί κανονικά στο εμβόλιο. Ο επιδημιολόγος Meghan Baker, διευκρινίζει ότι αυτή η διακοπή πρέπει να γίνει για τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν τον εμβολιασμό και μόνο με την έγκριση του γιατρού, γιατί είναι πολύ διαφορετικό να διακόψει κάποιος την φαρμακευτική του αγωγή όταν έχει χρόνια ρευματοειδή αρθρίτιδα και διαφορετικό να διακόψει την χημειοθεραπεία του όταν έχει ενεργό καρκίνο. Ως εκ τούτου, η πιο πάνω επιλογή δεν είναι εφαρμόσιμη σε όλους τους ασθενείς.

Εκτός από τις αλλαγές στο χρονοδιάγραμμα των φαρμάκων, ο Δρ. Wallace σημείωσε ότι υπάρχουν μερικές μελέτες που εξετάζουν το ενδεχόμενο χορήγησης μιας τρίτης αναμνηστικής δόσης του εμβολίου στα ανοσοκατεσταλμένα άτομα, η οποία μπορεί να χορηγηθεί λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση των δύο πρώτων δόσεων, για περεταίρω ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

Τα άτομα που χρησιμοποιούν ανοσοκατασταλτικά πρέπει να εμβολιάζονται;

Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι τα άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, πρέπει να εμβολιαστούν οπωσδήποτε. Ο εμβολιασμός θα τους προσφέρει κάποια προστασία, η οποία μπορεί μεν να μην φτάσει στο 100%, αλλά σίγουρα θα μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης και σοβαρής νόσησης.

Μάλιστα, επειδή η αποτελεσματικότητα του εμβολίου μπορεί να είναι μειωμένη σε αυτούς τους ασθενείς, συνιστάται ακόμη και μετά τον πλήρη εμβολιασμό τους να συνεχίσουν να ακολουθούν τα μέτρα προστασίας, όπως η χρήση μάσκας, το πλύσιμο των χεριών και η τήρηση των κοινωνικών αποστάσεων.