Ασθένειες ανοσοποιητικού συστήματος

AIDS: Η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος από τον ιό HIV

Τι είναι ο HIV;

Ο HIV είναι ένας ιός που προκαλεί βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα. Ανοσοποιητικό είναι το σύστημα που βοηθά το σώμα να καταπολεμήσει τις μολύνσεις. Μία μόλυνση από HIV που αφήνεται δίχως θεραπεία επιτίθεται και καταστρέφει τα CD4 κύτταρα, τα οποία αποτελούν ένα τύπο Τ λεμφοκυττάρων. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς ο HIV καταστρέφει συνεχώς περισσότερα CD4 κύτταρα, το σώμα γίνεται πιο επιρρεπές σε διάφορους τύπους μολύνσεων και καρκίνους.

Ο HIV μεταδίδεται μέσω των κάτωθι σωματικών υγρών:

  • Σπέρμα
  • Κολπικά και πρωκτικά υγρά
  • Αίμα
  • Μητρικό γάλα

Ο ιός δεν μεταδίδεται στον αέρα ή το νερό ούτε επίσης με την τυπική σωματική επαφή (π.χ. χειραψίες).

Ο HIV είναι μια μακροχρόνια νόσος και προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία, παρόλο που γίνεται εκτεταμένη έρευνα σε αυτόν τον τομέα. Όμως, είναι δυνατόν με την κατάλληλη ιατρική φροντίδα που ονομάζεται αντιρετροϊκή θεραπεία, η ασθένεια να καταστεί διαχειρίσιμη και να ζήσετε με τον ιό για πολλά χρόνια.

Χωρίς θεραπεία, ένα άτομο με HIV είναι πιθανό να αναπτύξει μια πολύ σοβαρή πάθηση που ονομάζεται AIDS. Σε αυτό το σημείο, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι τόσο εξασθενημένο, ώστε δεν μπορεί να καταπολεμήσει οποιεσδήποτε άλλες νόσους και μολύνσεις. Δίχως θεραπεία, το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με AIDS είναι περίπου 3 χρόνια. Με αντιρετροϊκή θεραπεία, ο HIV μπορεί να ελεγχθεί και το προσδόκιμο ζωής να πλησιάζει αυτό κάποιου που δεν έχει προσβληθεί από τον ιό.

Εκτιμάται ότι 1,1 εκατομμύριο Αμερικανοί ζουν αυτή τη στιγμή με HIV. Από αυτούς, 1 στους 5 δεν γνωρίζει καν πως φέρει τον ιό.

Τι είναι το AIDS;

Το AIDS είναι μια πάθηση που μπορεί να αναπτυχθεί σε άτομα με HIV. Ουσιαστικά είναι το πλέον προχωρημένο στάδιο του HIV. Όμως, αν ένα άτομο έχει HIV, δεν είναι απαραίτητο ότι θα εμφανίσει AIDS.

Ο HIV καταστρέφει τα CD4 κύτταρα. Οι υγιείς ενήλικες έχουν περίπου 500-1500 CD4 κύτταρα ανά 0,001 ml αίματος. Ένα άτομο με HIV του οποίου τα CD4 είναι λιγότερα από 200 ανά 0,001 ml διαγιγνώσκεται με AIDS.

Ένα άτομο μπορεί επίσης να διαγνωστεί με AIDS αν έχει HIV και αναπτύξει μια ευκαιριακή λοίμωξη ή καρκίνο που είναι σπάνιος σε άτομα χωρίς HIV. Μία ευκαιριακή λοίμωξη, όπως η πνευμονία, είναι αυτή η οποία εκμεταλλεύεται μοναδικές συγκυρίες, όπως ο HIV.

Αν δεν αντιμετωπιστεί, ο HIV μπορεί να εξελιχθεί σε AIDS μέσα σε μια δεκαετία. Δεν υπάρχει θεραπεία για το AIDS και, χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση, το προσδόκιμο ζωής μετά τη διάγνωση είναι περίπου 3 χρόνια. Ωστόσο, αυτό το διάστημα μπορεί να βραχυνθεί αν το άτομο αναπτύξει μια σοβαρή ευκαιριακή λοίμωξη. Η αντιμετώπιση με αντιρετροϊκά φάρμακα μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη του AIDS.

Αν, όμως, το AIDS πράγματι αναπτυχθεί, αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα έχει υποστεί πολύ σοβαρή βλάβη. Έχει εξασθενήσει τόσο πολύ που πλέον δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις περισσότερες ασθένειες και μολύνσεις. Αυτό καθιστά το άτομο ευάλωτο σε μια πληθώρα νόσων, όπως:

  • Φυματίωση
  • Κυτταρομεγαλοϊό (CMV), ένα τύπο ερπητοϊού
  • Πνευμονία
  • Καρκίνο, συμπεριλαμβανομένου του σαρκώματος Kaposi και του λεμφώματος
  • Μυκητώδη στοματίτιδα, μία μυκητιασική μόλυνση του στόματος και του λαιμού
  • Τοξοπλάσμωση, μια μόλυνση του εγκεφάλου που προκαλείται από ένα παράσιτο
  • Κρυπτοκοκκική μηνιγγίτιδα, μία μυκητιασική μόλυνση του εγκεφάλου
  • Κρυπτοσποριδίωση, μια λοίμωξη που προκαλείται από ένα εντερικό παράσιτο

Το μικρό προσδόκιμο ζωής που συνδέεται με το AIDS που αφήνεται χωρίς θεραπεία δεν είναι απόρροια του ίδιου του συνδρόμου. Αντιθέτως, είναι αποτέλεσμα των νόσων και των επιπλοκών τους που εμφανίζονται εξαιτίας του εξασθενημένου από το AIDS ανοσοποιητικού συστήματος.

HIV και AIDS: Ποια η σύνδεση μεταξύ των δύο;

Για να εμφανίσει ένα άτομο AIDS, θα πρέπει να έχει μολυνθεί με τον ιό HIV. Αλλά η μόλυνση με HIV δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος θα αναπτύξει AIDS.

O HIV περνά από τρία στάδια:

  • Στάδιο 1: οξύ στάδιο, οι πρώτες εβδομάδες μετά τη μόλυνση
  • Στάδιο 2: λανθάνουσα περίοδος ή χρόνιο στάδιο
  • Στάδιο 3: AIDS

Καθώς ο HIV ελαττώνει τον πληθυσμό των CD4 κυττάρων, το ανοσοποιητικό σύστημα αποδυναμώνεται. Ένας τυπικός υγιής ενήλικας έχει περίπου 500-1500 CD4 κύτταρα ανά 0,001 ml. Ένα άτομο με HIV του οποίου τα CD4 είναι λιγότερα από 200 ανά 0,001 ml διαγιγνώσκεται με AIDS.

Το πόσο γρήγορα ο HIV εξελίσσεται μέσω του χρόνιου σταδίου διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο. Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να χρειαστεί και μια δεκαετία έως ότου η νόσος εξελιχθεί σε AIDS. Με την κατάλληλη θεραπεία, το χρόνιο στάδιο μπορεί να διαρκέσει για πάντα.

Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά υπάρχει αντιμετώπιση για τον HIV. Άτομα που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία συχνά έχουν ένα φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής. Με την ίδια λογική, δεν υπάρχει θεραπεία ούτε για το AIDS. Ωστόσο, η κατάλληλη αντιμετώπιση μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των CD4 κυττάρων σε τέτοιο βαθμό που το άτομο δεν θα θεωρείται πλέον πως έχει AIDS (περισσότερα από 200 ανά 0,001 ml). Επιπλέον η θεραπεία βοηθά και στη διαχείριση των ευκαιριακών λοιμώξεων.

Μετάδοση του HIV: Μιλώντας με γεγονότα

Ο οποιοσδήποτε μπορεί να μολυνθεί από HIV. Ο ιός μεταδίδεται μέσω των παρακάτω σωματικών υγρών:

  • Σπέρμα
  • Κολπικά και πρωκτικά υγρά
  • Αίμα
  • Μητρικό γάλα

Μερικοί τρόποι με τους οποίος ο HIV μεταδίδεται από άτομο σε άτομο περιλαμβάνουν τους εξής:

  • Μέσω κολπικού ή πρωκτικού σεξ: ο πλέον κοινός τρόπος μετάδοσης, ιδιαίτερα μεταξύ ομοφυλόφιλων ανδρών
  • Μέσω κοινής χρήσης συρίγγων, βελόνων ή άλλων αντικειμένων για την ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων ή ναρκωτικών
  • Κατά το θηλασμό
  • Μέσω της έκθεσης σε μολυσμένο αίμα
  • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού από τη μητέρα στο μωρό
  • Με τη χρήση μη αποστειρωμένου εξοπλισμού τατουάζ
  • Με τη μάσηση της τροφής ενός μωρού πριν το ταΐσετε

Ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω μιας μετάγγισης αίματος ή μεταμόσχευσης ιστού ή οργάνου. Όμως, οι αυστηροί έλεγχοι για HIV πριν από τις μεταγγίσεις ή τις μεταμοσχεύσεις έχει καταστήσει αυτόν τον τρόπο μετάδοσης πολύ σπάνιο.

Είναι θεωρητικά δυνατό, αλλά εξαιρετικά σπάνιο, να μεταδοθεί ο ιός μέσω:

  • Στοματικού σεξ (μόνο αν υπάρχουν ανοιχτές πληγές ή ούλα που αιμορραγούν στο στόμα του ατόμου)
  • Επαφής με ανοιχτές πληγές, βλεννογόνους και αίμα ενός ατόμου που πάσχει από HIV
  • Δαγκώματος από άτομο που πάσχει από HIV (μόνο αν το σάλιο περιέχει αίμα ή υπάρχουν ανοιχτές πληγές στο στόμα του ατόμου)

Ο HIV ΔΕΝ μεταδίδεται μέσω:

  • του αέρα ή του νερού
  • της δερματικής επαφής
  • του σάλιου, του ιδρώτα ή των δακρύων (εκτός αν περιέχουν και αίμα από το προσβεβλημένο άτομο)
  • της κοινής χρήσης φαγητών και ποτών
  • της αγκαλιάς, των φιλιών, της χειραψίας
  • των κουνουπιών ή άλλων εντόμων
  • της κοινής χρήσης τουαλέτας και πετσετών
  • του ύπνου στο ίδιο κρεβάτι

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί πως αν ένα άτομο λαμβάνει θεραπεία για HIV και ο ιός δεν ανιχνεύεται διαρκώς στο αίμα του, είναι πρακτικά αδύνατο να τον μεταδώσει σε κάποιο άλλο άτομο.

Αίτια Συμπτώματα Διάγνωση Θεραπεία Πρόληψη Εμβόλιο Έκβαση Στατιστικά

Αίτια

Ποια είναι τα αίτια του HIV; Πώς προέκυψε η νόσος;

O HIV είναι μια παραλλαγή ενός ιού που προσβάλλει τους Αφρικανικούς χιμπατζήδες. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι ο ιός ανοσοανεπάρκειας του πιθήκου (SIV) μεταφέρθηκε από του χιμπατζήδες στους ανθρώπους ύστερα από κατανάλωση μολυσμένου κρέατος χιμπατζή. Όταν βρέθηκε μέσα στον ανθρώπινο πληθυσμό, ο ιός μεταλλάχθηκε σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως HIV. Αυτό εκτιμάται ότι συνέβη περίπου το 1920.

Ο HIV μεταδιδόταν από άτομο σε άτομο σε ολόκληρη την Αφρική για αρκετές δεκαετίες. Κάποια στιγμή «μετανάστευσε» και στα υπόλοιπα μέρη του κόσμου. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τον HIV σε δείγμα ανθρώπινου αίματος για πρώτη φορά το 1959.

Πιστεύεται πως ο HIV υπάρχει στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1970, αλλά έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό γύρω στο 1980.

Ποια είναι τα αίτια του AIDS;

Το AIDS προκαλείται από τον HIV. Ένα άτομο δεν μπορεί να αναπτύξει AIDS αν δεν έχει μολυνθεί από τον HIV.

Οι υγιείς ενήλικες έχουν 500-1500 CD4 κύτταρα ανά 0,001 ml αίματος. Χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση, ο HIV συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται και να καταστρέφει τα CD4 κύτταρα. Αν ο αριθμός τους πέσει κάτω από 200 ανά 0,001 ml, το άτομο θεωρείται πως έχει AIDS.

Επίσης, αν ένα άτομο με HIV αναπτύξει μια ευκαιριακή λοίμωξη που σχετίζεται με τον ιό, και πάλι διαγιγνώσκεται με AIDS, ακόμη κι αν έχει περισσότερα από 200 CD4.

Συμπτώματα

Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα του HIV;

Οι πρώτες εβδομάδες μετά τη μόλυνση ενός ατόμου από τον ιό ονομάζονται στάδιο οξείας λοίμωξης. Σε αυτήν την περίοδο, ο ιός πολλαπλασιάζεται ταχέως και το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται παράγοντας αντισώματα, πρωτεΐνες που καταπολεμούν τη μόλυνση.

Στο στάδιο της οξείας λοίμωξης, κάποια άτομα αρχικά είναι ασυμπτωματικά. Ωστόσο, πολλοί βιώνουν συμπτώματα ένα με δύο μήνες μετά τη μόλυνση, αλλά συχνά δεν συνειδητοποιούν ότι προκαλούνται από τον HIV. Αυτό συμβαίνει επειδή ομοιάζουν κατά πολύ με αυτά της γρίπης ή άλλων εποχιακών ιικών ασθενειών. Μπορεί να είναι ήπια ως μέτρια, να έρχονται και να φεύγουν και να διαρκέσουν από λίγες μέρες ως μερικές εβδομάδες.

Τα πρώιμα συμπτώματα του HIV περιλαμβάνουν:

  • Πονοκέφαλο
  • Πυρετό
  • Δερματικά εξανθήματα
  • Πονόλαιμο
  • Ρίγη
  • Ναυτία
  • Ανακατεμένο στομάχι
  • Γενικευμένο πόνο
  • Πρησμένους λεμφαδένες

Επειδή τα παραπάνω συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης, το άτομο που τα εμφανίζει μπορεί να μην κρίνει απαραίτητο πως πρέπει να επισκεφθεί έναν γιατρό. Όμως, ακόμα κι αν πάει στο γιατρό, εκείνος πιθανώς να υποπτευθεί γρίπη ή μονοπυρήνωση και να μην σκεφτεί καν την πιθανότητα HIV.

Ανεξάρτητα από το αν ένα άτομο εμφανίζει συμπτώματα ή όχι, κατά τη διάρκεια του σταδίου της οξείας λοίμωξης το ιικό φορτίο είναι πολύ υψηλό. Ιικό φορτίο είναι η ποσότητα του ιού που ανιχνεύεται στο αίμα. Υψηλό ιικό φορτίο σημαίνει ότι ο ιός μπορεί πολύ εύκολα να μεταδοθεί.

Τα πρώιμα HIV συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγους μήνες, καθώς το άτομο εισέρχεται στο χρόνιο στάδιο ή αλλιώς στη λανθάνουσα περίοδο. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει χρόνια ή δεκαετίες με την κατάλληλη θεραπεία.

Ποια είναι η κυρίως συμπτωματολογία του HIV;

Μετά από τον πρώτο περίπου μήνα, ο HIV εισέρχεται στη λανθάνουσα περίοδο. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει από λίγα χρόνια ως λίγες δεκαετίες. Κάποια άτομα είναι εντελώς ασυμπτωματικά σε αυτό το στάδιο, ενώ άλλα μπορεί να εμφανίσουν ελάχιστα ή μη ειδικά συμπτώματα. Μη ειδικό είναι το σύμπτωμα που δεν υποδηλώνει κάποια συγκεκριμένη πάθηση.

Αυτά τα μη ειδικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Κόπωση
  • Πονοκεφάλους ή άλλους πόνους
  • Ναυτία
  • Εμετούς
  • Δερματικά εξανθήματα
  • Πρησμένους λεμφαδένες
  • Εφίδρωση τη νύχτα
  • Επαναλαμβανόμενες στοματικές ή κολπικές μυκητιασικές μολύνσεις
  • Διάρροια
  • Απώλεια βάρους
  • Πνευμονία
  • Έρπητα

Όπως και στο στάδιο της οξείας λοίμωξης, έτσι και στο χρόνιο στάδιο ο HIV εξακολουθεί να είναι μολυσματικός ακόμη και χωρίς συμπτώματα και μπορεί να μεταδοθεί σε άλλα άτομα. Ωστόσο, ένα άτομο δεν μπορεί να γνωρίζει ότι πάσχει από HIV παρά μόνο αν εξεταστεί. Αν κάποιος φέρει αυτά τα συμπτώματα και πιστεύει ότι μπορεί να έχει εκτεθεί στον ιό, οφείλει να εξεταστεί.

Τα συμπτώματα σε αυτό το στάδιο μπορεί να έρχονται και να φεύγουν ή μπορεί να εξελίσσονται ραγδαία. Αυτή η εξέλιξη μπορεί να επιβραδυνθεί σημαντικά με θεραπεία. Με συστηματική χρήση της αντιρετροϊκής θεραπείας, το χρόνιο στάδιο του HIV μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες και να μην εξελιχθεί σε AIDS, αν η θεραπεία ξεκινήσει έγκαιρα.

Είναι τα εξανθήματα σύμπτωμα του HIV;

Περίπου το 90% των ατόμων με HIV βιώνουν αλλαγές στο δέρμα τους, με τα εξανθήματα να είναι μία από τις πρώτες ενδείξεις της μόλυνσης. Γενικά ένα εξάνθημα που προκαλείται από τον HIV εμφανίζεται ως πολλές μικρές κόκκινες κηλίδες που είναι επίπεδες και ελαφρώς ανυψωμένες.

Εξάνθημα που σχετίζεται με τον HIV

Ο HIV καθιστά τα άτομα πιο επιρρεπή σε δερματοπάθειες, επειδή καταστρέφει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που καταπολεμούν τις μολύνσεις. Μολύνσεις (πέραν του HIV) που μπορούν να προκαλέσουν εξανθήματα είναι:

  • Ο απλός έρπης
  • Ο έρπης ζωστήρας
  • Η μολυσματική τέρμινθος

Η εμφάνιση, η διάρκεια και η θεραπεία του εξανθήματος εξαρτώνται από την αιτία.

Εξάνθημα που σχετίζεται με φάρμακα

Ένα εξάνθημα μπορεί να προκληθεί και εξαιτίας κάποιου φαρμάκου, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του HIV ή άλλων μολύνσεων. Ένα τέτοιο εξάνθημα εμφανίζεται συνήθως μέσα σε μία με δύο εβδομάδες από την έναρξη ενός νέου φαρμάκου. Σε ορισμένες περιπτώσεις υποχωρεί μόνο του, ενώ άλλοτε είναι απαραίτητη η λήψη κάποιου φαρμάκου.

Ένα εξάνθημα εξαιτίας αλλεργικής αντίδρασης σε φάρμακο μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Έτερα συμπτώματα μιας αλλεργικής αντίδρασης περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή ή την κατάποση, ζάλη και πυρετό.

Το σύνδρομο Stevens-Johnson είναι μια σπάνια αλλεργική αντίδραση σε φάρμακο για τον HIV. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό και πρήξιμο του προσώπου και της γλώσσας. Ένα εξάνθημα με φυσαλίδες, το οποίο επηρεάζει το δέρμα και τους βλεννογόνους, εμφανίζεται και εξαπλώνεται ταχέως. Όταν έχει εξαπλωθεί στο 30% του δέρματος, ονομάζεται τοξική επιδερμική νεκρόλυση και είναι μία απειλητική για τη ζωή κατάσταση που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Μπορεί, βέβαια, τα εξανθήματα να σχετίζονται με τον HIV ή με τα φάρμακα για αυτόν, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένα πολύ κοινό σύμπτωμα με πολυάριθμες αιτίες.

Η συμπτωματολογία του HIV στους άνδρες: Υπάρχει κάποια διαφορά;

Τα συμπτώματα του HIV ποικίλουν από άτομο σε άτομο, αλλά είναι παρόμοια μεταξύ ανδρών και γυναικών. Μπορεί να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται κατά περιόδους ή να επιδεινώνονται σταδιακά.

Αν ένα άτομο έχει εκτεθεί στον HIV, μπορεί να έχει εκτεθεί και σε άλλα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ), όπως χλαμύδια, γονόρροια, σύφιλη και τριχομονάδα. Οι άνδρες είναι πιο πιθανό από τις γυναίκες να παρατηρήσουν συμπτώματα των ΣΜΝ, όπως πληγές στα γεννητικά όργανα. Όμως, οι άνδρες δεν αναζητούν ιατρική φροντίδα τόσο συχνά όσο οι γυναίκες.

Η συμπτωματολογία του HIV στις γυναίκες: Υπάρχει κάποια διαφορά;

Τα συμπτώματα είναι, ως επί το πλείστον, παρόμοια σε άνδρες και γυναίκες. Ωστόσο, στο σύνολό τους, τα συμπτώματα που βιώνουν οι άνδρες και οι γυναίκες μπορεί να διαφέρουν εξαιτίας των διαφορετικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν αν έχουν HIV.

Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες με HIV βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο ΣΜΝ. Όμως, οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να παρατηρήσουν μικρά σπυράκια ή άλλες αλλαγές στα γεννητικά τους όργανα.

Επιπρόσθετα, οι γυναίκες βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για:

  • Επαναλαμβανόμενες κολπικές μυκητιασικές μολύνσεις
  • Άλλες κολπικές λοιμώξεις, όπως βακτηριακή κολπίτιδα
  • Αλλαγές του έμμηνου κύκλου
  • Φλεγμονώδη νόσο της πυέλου
  • Ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), ο οποίος προκαλεί κονδυλώματα και μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας

Ένας επιπλέον κίνδυνος για τις γυναίκες (παρόλο που δεν σχετίζεται με τα συμπτώματα) είναι πως ο ιός μπορεί να μεταφερθεί στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη. Όμως, η αντιρετροϊκή θεραπεία θεωρείται ασφαλής για την εγκυμοσύνη και ελαττώνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού στο έμβρυο, τόσο κατά την κύηση όσο και κατά τον τοκετό.

Επιπλέον, ο ιός μπορεί να περάσει στο μωρό μέσω του μητρικού γάλακτος. Στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου όπου το βρεφικό γάλα του εμπορίου είναι οικονομικό και ασφαλές, συνιστάται στις γυναίκες με HIV να μην θηλάζουν τα μωρά τους. Πέρα από το γάλα σε σκόνη, υπάρχει και η επιλογή του παστεριωμένου γάλακτος από Τράπεζες Μητρικού Γάλακτος.

Ποια είναι τα συμπτώματα του AIDS;

AIDS είναι το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας. Σε αυτήν την πάθηση το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί εξαιτίας του HIV που παραμένει δίχως θεραπεία για πολλά χρόνια. Αν ο HIV εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα, τότε το άτομο δεν θα αναπτύξει AIDS.

Άτομα με HIV μπορούν να αναπτύξουν AIDS αν ο HIV διαγνωστεί πολύ αργά ή αν δεν λαμβάνουν συστηματικά την αντιρετροϊκή τους θεραπεία. Επίσης, μπορεί να αναπτύξουν AIDS αν έχουν ένα τύπο HIV ο οποίος είναι ανθεκτικός στη θεραπεία.

Χωρίς κατάλληλη και συστηματική θεραπεία, τα άτομα με HIV θα εμφανίσουν AIDS συντομότερα. Μέχρι τότε, το ανοσοποιητικό έχει εξασθενήσει σημαντικά και δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει άλλες ασθένειες και λοιμώξεις. Με τη χρήση αντιρετροϊκής θεραπείας, το άτομο μπορεί να διατηρήσει το χρόνιο στάδιο του HIV χωρίς να αναπτύξει AIDS για δεκαετίες.

Τα συμπτώματα του AIDS περιλαμβάνουν:

  • Χρόνια κόπωση
  • Γρήγορη απώλεια βάρους
  • Αγωνία και κατάθλιψη
  • Νευρολογικά προβλήματα, όπως διαταραχές στη συγκέντρωση, απώλεια μνήμης και σύγχυση
  • Εφίδρωση τη νύχτα
  • Επαναλαμβανόμενο πυρετό
  • Επαναλαμβανόμενη ή χρόνια διάρροια
  • Χρόνιους πρησμένους λεμφαδένες, κυρίως στις μασχάλες, στο λαιμό και στη βουβωνική χώρα
  • Οιδήματα, πληγές ή εξανθήματα στο δέρμα
  • Πληγές ή σπυράκια στο στόμα και τη γλώσσα, τα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό
  • Σκούρες κηλίδες κάτω από το δέρμα ή μέσα στο στόμα, τη μύτη ή τα βλέφαρα

Η αντιρετροϊκή θεραπεία ελέγχει τον ιό και συνήθως προλαμβάνει την εξέλιξή του σε AIDS. Περαιτέρω επιπλοκές και μολύνσεις του AIDS μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν, αλλά πάντοτε η θεραπεία προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

Διάγνωση

Ποια τεστ χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση του HIV;

Τεστ αντισώματος/αντιγόνου

Τα τεστ αντισώματος/αντιγόνου είναι τα πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενα τεστ. Μπορούν να δείξουν θετικά αποτελέσματα μέσα σε 18-45 ημέρες από την αρχική μόλυνση.

Τα εν λόγω τεστ ελέγχουν το αίμα για την ύπαρξη αντισωμάτων και αντιγόνων. Ένα αντίσωμα είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που παράγεται από το σώμα για να αντιμετωπίσει μια μόλυνση. Ένα αντιγόνο, από την άλλη πλευρά, είναι ένα τμήμα του ιού που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα.

Εξετάσεις αντισωμάτων

Αυτές οι εξετάσεις ελέγχουν το αίμα αποκλειστικά για αντισώματα. Μεταξύ 23 και 90 ημερών μετά τη μόλυνση, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν ανιχνεύσιμα αντισώματα έναντι του HIV στο αίμα ή το σάλιο.

Αυτές οι εξετάσεις πραγματοποιούνται είτε με λήψη αίματος είτε με λήψη στοματικού επιχρίσματος με μπατονέτα και δεν απαιτείται καμία προετοιμασία. Κάποια από τα εν λόγω τεστ παρέχουν αποτελέσματα μέσα σε 30 λεπτά ή λιγότερο και μπορούν να πραγματοποιηθούν στο γραφείο του γιατρού σας ή σε μια κλινική.

Υπάρχουν τεστ αντισωμάτων που μπορούν να πραγματοποιηθούν στο σπίτι:

  • OraQuick HIV Test: Η λήψη στοματικού επιχρίσματος με μια μπατονέτα δίνει αποτελέσματα σε 20 λεπτά.
  • Home Access HIV-1 Test System: Αφού το άτομο τρυπήσει το δάχτυλό του, στέλνει ένα δείγμα αίματος σε ένα πιστοποιημένο εργαστήριο. Μπορεί να διατηρήσει την ανωνυμία του και να καλέσει για τα αποτελέσματα την επόμενη εργάσιμη ημέρα.

Αν κάποιος υποπτεύεται ότι έχει μολυνθεί από τον ιό, αλλά εξετάζεται αρνητικά σε ένα κατ’ οίκον τεστ, θα πρέπει να το επαναλάβει σε 3 μήνες. Αν τα αποτελέσματα είναι θετικά, θα πρέπει να επισκεφθεί το γιατρό του για την επιβεβαίωση.

Τεστ νουκλεϊκού οξέος

Αυτή η ακριβή εξέταση δεν χρησιμοποιείται για γενικό έλεγχο. Χρησιμοποιείται σε άτομα με πρώιμα συμπτώματα του HIV ή σε όσους έχουν κάποιο γνωστό παράγοντα κινδύνου για τη νόσο. Το τεστ νουκλεϊκού οξέος δεν αναζητά αντισώματα, αλλά τον ίδιο τον ιό. Χρειάζονται από 5 ως 21 ημέρες έως ότου ο HIV γίνει ανιχνεύσιμος στο αίμα. Αυτό το τεστ συνήθως συνοδεύεται ή επιβεβαιώνεται από ένα τεστ αντισωμάτων.

Ποια είναι η περίοδος παραθύρου για τον HIV;

Αμέσως μόλις ο ιός μολύνει ένα άτομο, θα αρχίσει να πολλαπλασιάζεται εντός του σώματός του. Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στα αντιγόνα (τμήματα του ιού) παράγοντας αντισώματα (πρωτεΐνες που καταπολεμούν τον ιό).

Ο χρόνος μεταξύ της έκθεσης στον ιό και της στιγμής που αυτός θα γίνει ανιχνεύσιμος στο αίμα ονομάζεται περίοδος παραθύρου του ιού. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανιχνεύσιμα αντισώματα έναντι του HIV μέσα σε 23 με 90 ημέρες από τη μόλυνση.

Αν ένα άτομο εξεταστεί για HIV κατά την διάρκεια της περιόδου παραθύρου, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει αρνητικά αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, μπορεί να μεταδώσει τον ιό στους άλλους σε αυτό το χρονικό διάστημα. Αν κάποιος πιστεύει πως έχει εκτεθεί στον ιό αλλά έχει αρνητικά αποτελέσματα στις εξετάσεις του σε αυτήν την περίοδο, θα πρέπει να επαναλάβει το τεστ σε λίγους μήνες για επιβεβαίωση. Επίσης, σε αυτό το διάστημα αναμονής, θα πρέπει να χρησιμοποιεί προφυλακτικό για να αποτρέψει πιθανή μετάδοση του HIV.

Κάποιος που έχει αρνητικά αποτελέσματα κατά την περίοδο παραθύρου μπορεί να επωφεληθεί από την προφύλαξη μετά την έκθεση (PEP), ένα φάρμακο που λαμβάνεται μετά την έκθεση στον ιό για να αποτρέψει την ανάπτυξη της νόσου. Το φάρμακο αυτό θα πρέπει να ληφθεί όσο το δυνατόν συντομότερα μετά την έκθεση. Ιδανικά θα πρέπει να λαμβάνεται εντός 72 ωρών.

Ένας άλλος τρόπος πρόληψης του HIV είναι η προφύλαξη πριν την έκθεση (PrEP). Η προφύλαξη πριν την έκθεση είναι ένας συνδυασμός φαρμάκων κατά του HIV και πρέπει να λαμβάνεται πριν την πιθανή έκθεση στον ιό. Μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης ή μόλυνσης από τον ιό όταν λαμβάνεται συστηματικά.

Θεραπεία

Θεραπευτικές επιλογές για τον HIV

Η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινά όσο τον δυνατόν συντομότερα μετά τη διάγνωση του HIV, ανεξάρτητα από το ιικό φορτίο. Η κύριος τρόπος αντιμετώπισης είναι η αντιρετροϊκή θεραπεία, ένας συνδυασμός καθημερινών φαρμάκων που στοχεύουν στον τερματισμό του πολλαπλασιασμού του ιού. Αυτό συνεισφέρει στην προστασία των CD4 κυττάρων, διατηρώντας το ανοσοποιητικό σύστημα αρκετά δυνατό για να καταπολεμήσει τη νόσο.

Η αντιρετροϊκή θεραπεία βοηθά ώστε ο HIV να μην εξελιχθεί σε AIDS και μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσής του στους άλλους.

Όταν η θεραπεία είναι αποτελεσματική, το ιικό φορτίο θα είναι μη ανιχνεύσιμο. Το άτομο εξακολουθεί να έχει HIV, αλλά ο ιός δεν είναι πια εμφανής στις εξετάσεις. Ο ιός παραμένει μέσα στο σώμα. Για αυτό, αν το άτομο σταματήσει την αντιρετροϊκή θεραπεία, το ιικό φορτίο θα αυξηθεί ξανά και ο HIV θα επιτεθεί εκ νέου στα CD4 κύτταρα.

Φαρμακευτική αγωγή για τον HIV

Περισσότερες από 25 αντιρετροϊκές θεραπείες έχουν εγκριθεί για την αντιμετώπιση του HIV. Ο τρόπος λειτουργίας τους είναι να αποτρέπουν την αναπαραγωγή του ιού και την επακόλουθη καταστροφή των CD4 κυττάρων. Προστατεύοντας αυτά τα Τ λεμφοκύτταρα, προστατεύεται και το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο μπορεί να καταπολεμήσει τη μόλυνση. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών και εξάπλωσης του ιού.

Τα αντιρετροϊκά φάρμακα κατηγοριοποιούνται σε έξι ομάδες:

  • Αναστολείς πρωτεασών
  • Νουκλεοτιδικοί αναστολείς της αντίστροφης μεταγραφάσης (NRTIs)
  • Μη νουκλεοτιδικοί αναστολείς της αντίστροφης μεταγραφάσης (ΝNRTIs)
  • Αναστολείς σύντηξης
  • CCR5 ανταγωνιστές
  • Αναστολείς της ιντεγκράσης

Θεραπευτική αγωγή

Το τμήμα Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ γενικώς προτείνει η έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής να γίνεται με τρία φάρμακα κατά του HIV από τουλάχιστον δύο διαφορετικές κατηγορίες φαρμάκων. Ο συνδυασμός αυτών αποτρέπει την ανάπτυξη ανθεκτικότητας του ιού στα φάρμακα. (Ανθεκτικότητα σημαίνει πως το φάρμακο δεν δρα πλέον κατά του ιού).

Πολλά αντιρετροϊκά φάρμακα συνδυάζονται με άλλα, ώστε ένα άτομο με HIV να παίρνει ένα με δύο χάπια την ημέρα.

Ο ιατρός θα βοηθήσει τον ασθενή να επιλέξει την καταλληλότερη για αυτόν φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με την γενικότερη υγεία του και τις προσωπικές επιλογές. Τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται κάθε μέρα και πάντοτε σύμφωνα με τις οδηγίες. Αν δεν λαμβάνονται με τον κατάλληλο τρόπο, ο ιός μπορεί να αναπτύξει ανθεκτικότητα και να χρειαστεί καινούρια αγωγή.

Οι εξετάσεις αίματος θα καθορίσουν αν η αγωγή λειτουργεί, ώστε να διατηρεί το ιικό φορτίο χαμηλό και τον αριθμό των CD4 υψηλό. Αν η θεραπεία είναι αναποτελεσματική, ο γιατρός θα την αλλάξει.

Παρενέργειες και κόστη

Οι παρενέργειες της αντιρετροϊκής θεραπείας ποικίλουν και μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, πονοκεφάλους και ζαλάδα. Τα συμπτώματα αυτά, όμως, είναι προσωρινά και υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου. Στις σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ανήκουν το πρήξιμο του στόματος και της γλώσσας και η ηπατική ή νεφρική βλάβη. Αν οι εν λόγω παρενέργειες εμφανιστούν, ο γιατρός θα προσαρμόσει την αγωγή για να τις ελαχιστοποιήσει.

Το κόστος της αντιρετροϊκής θεραπείας ποικίλει ανάλογα με την χώρα και τον τύπο της ασφαλιστικής κάλυψης. Ορισμένες φαρμακευτικές εταιρίες έχουν προγράμματα για την ελάφρυνση του κόστους.

Πρόληψη

Πρόληψη του HIV

Παρόλο που γίνεται εκτεταμένη έρευνα, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει εμβόλιο που να αποτρέπει τη μετάδοση του HIV. Ωστόσο, ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα μπορείτε να αποτρέψετε την εξάπλωσή του.

Σεξ με προφυλάξεις

Ο πλέον κοινός τρόπος μετάδοσης του HIV είναι μέσω του κολπικού ή πρωκτικού σεξ χωρίς προφυλακτικό. Ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού εξαλείφεται πλήρως μόνο με την πλήρη αποχή από το σεξ. Παρόλα αυτά, οι πιθανότητες μετάδοσης μειώνονται σημαντικά με τη χρήση προφυλάξεων. Αν ένα άτομο ανησυχεί για τυχόν μόλυνση από τον HIV θα πρέπει:

  • Να εξετάζεται για HIV. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει κάποιος τόσο τη δική του κατάσταση όσο και αυτή του/της συντρόφου του.
  • Να εξετάζεται για άλλα ΣΜΝ. Αν κάποιος βρεθεί θετικός σε ένα ΣΜΝ, θα πρέπει να το αντιμετωπίσει έγκαιρα, καθώς η ύπαρξη ενός τέτοιου νοσήματος αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης από HIV.
  • Να χρησιμοποιεί προφυλακτικό. Θα πρέπει να χρησιμοποιεί ορθά το προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική συνεύρεση, είτε πρόκειται για κολπικό είτε για πρωκτικό σεξ. Είναι σημαντικό να θυμάστε πως τα προσπερματικά υγρά (που βγαίνουν πριν την εκσπερμάτωση) μπορεί να περιέχουν τον HIV.
  • Να ελαχιστοποιήσει τους σεξουαλικούς συντρόφους. Θα πρέπει να έχει ένα/μία σεξουαλικό σύντροφο με τον/την οποίο/α θα συνάψει αποκλειστική σεξουαλική σχέση.
  • Να λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή σύμφωνα με τις οδηγίες αν έχει HIV. Αυτό ελαττώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού στο σεξουαλικό σύντροφο.

Άλλες μέθοδοι πρόληψης

Άλλοι μέθοδοι πρόληψης του HIV περιλαμβάνουν:

  • Αποφυγή κοινής χρήσης βελόνων ή άλλων εργαλείων για την ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων. Ο HIV μεταδίδεται μέσω υλικών που περιέχουν μολυσμένο αίμα.
  • Προφύλαξη μετά την έκθεση. Ένα άτομο που έχει εκτεθεί στον HIV θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γιατρό του για να λάβει προφύλαξη μετά την έκθεση, η οποία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό. Αποτελείται από τρία αντιρετροϊκά φάρμακα που δίδονται για 28 ημέρες. Η προφύλαξη μετά την έκθεση θα πρέπει να ληφθεί όσο το δυνατόν συντομότερα, αλλά πριν περάσουν 36 ως 72 ώρες από την έκθεση.
  • Προφύλαξη πριν την έκθεση. Ένα άτομο που βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό θα πρέπει να επικοινωνήσει με το γιατρό του για την προφύλαξη πριν την έκθεση. Αν λαμβάνεται συστηματικά, μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Η προφύλαξη πριν την έκθεση είναι ένας συνδυασμός δύο φαρμακευτικών ουσιών που διατίθενται σε μορφή χαπιού.

Εμβόλιο

Υπάρχει εμβόλιο για τον HIV;

Προς το παρόν, δεν υπάρχουν εμβόλια για την πρόληψη ή την θεραπεία του HIV. Η έρευνα και οι δοκιμές σε πειραματικά εμβόλια συνεχίζονται, αλλά κανένα δεν είναι κοντά σε έγκριση για χρήση στο γενικό πληθυσμό.

Ο HIV είναι ένας περίπλοκος ιός. Μεταλλάσσεται (αλλάζει) τάχιστα και μπορεί συχνά να παρακάμπτει την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος. Μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός ατόμων με HIV αναπτύσσουν ευρέως εξουδετερωτικά αντισώματα, ένα τύπο αντισωμάτων που μπορεί να καταπολεμά ποικίλα στελέχη του ιού.

Η πρώτη μελέτη αποτελεσματικότητας εμβολίου έναντι του HIV σε επτά χρόνια είναι αυτή τη στιγμή υπό εξέλιξη στη Νότια Αφρική. Το πειραματικό εμβόλιο είναι μια ανανεωμένη εκδοχή ενός που χρησιμοποιήθηκε σε μία έρευνα του 2009 στην Ταϋλάνδη. Η παρακολούθηση των συμμετεχόντων στη συγκεκριμένη έρευνα μετά από 3,5 χρόνια έδειξε ότι το εμβόλιο είχε 31,2% επιτυχία στην πρόληψη της μόλυνσης από HIV. Αυτό είναι μέχρι στιγμής το πιο επιτυχημένο εμβόλιο έναντι του ιού.

Η τρέχουσα μελέτη περιλαμβάνει 5400 άνδρες και γυναίκες από τη Νότια Αφρική. Το 2016, σε αυτό το μέρος 270.000 άνθρωποι μολύνθηκαν από τον HIV. Τα αποτελέσματα της μελέτης αναμένονται το 2021.

Παρόλο που δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη του HIV, οι φορείς του ιού μπορούν να επωφεληθούν από άλλα εμβόλια, ώστε να προλάβουν ασθένειες που σχετίζονται με τον HIV, όπως:

  • Μηνιγγίτιδα
  • Πνευμονία
  • Έρπητα ζωστήρα
  • Ηπατίτιδα Α και Β
  • Γρίπη

Έκβαση

Ζώντας με τον HIV: Συμβουλές και μακροπρόθεσμη έκβαση

Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι στις ΗΠΑ ζουν με τον HIV. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική, αλλά με την κατάλληλη θεραπεία, η πλειονότητα των ασθενών μπορεί να ζήσει μια μεγάλη και παραγωγική ζωή.

Το σημείο-κλειδί είναι η έναρξη της αντιρετροϊκής θεραπείας όσο το δυνατόν συντομότερα. Η λήψη φαρμακευτικής αγωγής ακριβώς σύμφωνα με τις οδηγίες βοηθά τα άτομα με HIV να διατηρούν το ιικό φορτίο χαμηλό και το ανοσοποιητικό τους σύστημα δυνατό. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να επισκέπτονται το γιατρό τους τακτικά.

Άλλοι τρόποι με τους οποίους τα άτομα με HIV μπορούν να βελτιώσουν την υγεία τους περιλαμβάνουν:

  • Να κάνουν την υγεία τους προτεραιότητα μέσω:
    • Τακτικής άσκησης
    • Υγιεινής διατροφής
    • Ξεκούρασης
    • Αποφυγής τσιγάρου και οποιωνδήποτε παράνομων ουσιών
    • Άμεσης αναφοράς στο γιατρό κάθε νέου συμπτώματος.
  • Να εστιάσουν στην ψυχική τους υγεία. Μία πολύ καλή επιλογή είναι οι τακτικές συνεδρίες με ένα ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή εξειδικευμένο στα άτομα με HIV.
  • Να χρησιμοποιούν προφυλάξεις στο σεξ. Θα πρέπει να μιλούν ανοιχτά με τον/την σύντροφό τους, να εξετάζονται για ΣΜΝ και να χρησιμοποιούν προφυλακτικό κάθε φορά που πραγματοποιούν πρωκτικό ή κολπικό σεξ.
  • Να συμβουλευτούν το γιατρό τους για την προφύλαξη πριν και μετά την έκθεση. Όταν χρησιμοποιείται συστηματικά, η προφύλαξη τόσο πριν όσο και μετά την έκθεση, μπορεί να ελαττώσει τις πιθανότητες μετάδοσης. Η προφύλαξη πριν την έκθεση συνιστάται συνήθως σε άτομα χωρίς HIV που βρίσκονται σε σχέση με άτομα με HIV.
  • Να βρίσκονται κοντά στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Όταν ξεκινήσουν να λένε στους γύρω τους ότι έχουν διαγνωσθεί με HIV, καλό θα ήταν να το εκμυστηρευτούν πρώτα σε άτομα εμπιστοσύνης, σε κάποιον που δεν θα τους κρίνει, αλλά θα τους δώσει δύναμη και κουράγιο.
  • Να λάβουν υποστήριξη. Μπορούν να ενταχθούν σε ομάδες υποστήριξης για άτομα με HIV και να έλθουν σε επαφή με άτομα που αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες. Ο γιατρός γνωρίζει και μπορεί να προτείνει τέτοιες ομάδες.

Το προσδόκιμο ζωής με HIV: Τι λένε τα στοιχεία;

Στη δεκαετία του 1990, ένα 20χρονο άτομο με HIV είχε ένα προσδόκιμο ζωής 19 ετών. Έως το 2011, το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε στα 53 χρόνια.

Είναι μια αλματώδης βελτίωση, η οποία οφείλεται ως επί το πλείστον στην αντιρετροϊκή θεραπεία. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση, πολλοί πάσχοντες από HIV μπορούν να έχουν ένα φυσιολογικό ή σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.

Σαφώς πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου με HIV, όπως:

  • Η ηλικία
  • Το ιικό φορτίο
  • Ο αριθμός των CD4 κυττάρων
  • Η χρήση φαρμάκων ή παράνομων ουσιών
  • Άλλες ιατρικές παθήσεις
  • Το κάπνισμα
  • Η πρόσβαση, η συνέπεια και η ανταπόκριση στη θεραπεία

Το μέρος όπου διαβιεί το άτομο επίσης παίζει ρόλο. Οι άνθρωποι στις ανεπτυγμένες χώρες είναι πιο πιθανό να έχουν πρόσβαση στην αντιρετροϊκή θεραπεία. Η συστηματική χρήση αυτών των φαρμάκων βοηθά στην πρόληψη της εξέλιξης του HIV σε AIDS. Όταν ο HIV εξελιχθεί σε AIDS, το προσδόκιμο ζωής χωρίς θεραπεία είναι περίπου 3 χρόνια. Το 2017, γύρω στα 20,9 εκατομμύρια πάσχοντες από HIV έκαναν χρήση της αντιρετροϊκής θεραπείας.

Τα στατιστικά του προσδόκιμου ζωής είναι απλώς γενικές κατευθυντήριες γραμμές. Τα άτομα με HIV θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους ώστε να βελτιώσουν το προσδόκιμο ζωής τους.

Στατιστικά

Στατιστικά για τον HIV

Ο HIV με νούμερα:

  • Το 2016, περίπου 36,7 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με HIV. Από αυτούς, τα 2,1 εκατομμύρια ήταν παιδιά κάτω των 15 ετών.
  • Το 2017, μόνο 20,9 εκατομμύρια άνθρωποι με HIV χρησιμοποιούσαν αντιρετροϊκή θεραπεία.
  • Από την έναρξη της πανδημίας, 76,1 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί με HIV, ενώ οι επιπλοκές που σχετίζονται με το AIDS έχουν κοστίσει τη ζωή σε 35 εκατομμύρια ζωές.
  • Το 2016, 1 εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες σχετιζόμενες με το AIDS. Αυτός ο αριθμός είναι μειωμένος σχετικά με τα 1,9 εκατομμύρια το 2005.
  • Οι αριθμοί εκτινάσσονται στην ανατολική και νότια Αφρική. Το 2016, 19,4 εκατομμύρια άνθρωποι σε αυτές τις περιοχές ζούσαν με HIV και προέκυψαν 790.000 νέα περιστατικά μόλυνσης από τον ιό. Η εν λόγω περιοχή έχει περισσότερους από τους μισούς φορείς του HIV παγκοσμίως.
  • Κάθε 9,5 λεπτά κάποιος μολύνεται με τον ιό στις ΗΠΑ. Αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερα από 56.000 νέα περιστατικά το χρόνο. Εκτιμάται ότι 1,1 εκατομμύριο Αμερικανοί ζουν αυτή τη στιγμή με HIV και 1 στους 5 δεν το γνωρίζει καν.
  • Περίπου 180.000 Αμερικανίδες ζουν με HIV. Στις ΗΠΑ, σχεδόν τα μισά νέα κρούσματα συμβαίνουν σε Αφρο-Αμερικανίδες.
  • Δίχως θεραπεία, μία γυναίκα με HIV έχει 25% πιθανότητα να μεταδώσει τον ιό στο παιδί της κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό. Με την λήψη αντιρετροϊκής θεραπείας κατά την κύηση και την αποφυγή του θηλασμού, ο κίνδυνος μειώνεται κάτω από 2%.
  • Στη δεκαετία του 1990, ένα 20χρονο άτομο με HIV είχε ένα προσδόκιμο ζωής 19 ετών. Έως το 2011, το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε στα 53 χρόνια. Σήμερα, το προσδόκιμο είναι σχεδόν φυσιολογικό αν η αντιρετροϊκή θεραπεία ξεκινήσει έγκαιρα μετά τη μόλυνση.

+ 30 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

1. 10 ways STDs impact women differently from men [Fact sheet]. (2011). cdc.gov/std/health-disparities/stds-women-042011.pdf

2. About HIV/AIDS. (2018). cdc.gov/hiv/basics/whatishiv.html

3. The Antiretroviral Therapy Cohort Collaboration. (2017). Survival of HIV-positive patients starting antiretroviral therapy between 1996 and 2013: a collaborative analysis of cohort studies. DOI: 10.1016/S2352-3018(17)30066-8

4. The basics of HIV prevention. (2017). aidsinfo.nih.gov/education-materials/fact-sheets/20/48/the-basics-of-hiv-prevention

5. Cairns G. (2016). Life expectancy in HIV-positive people in the US still lags 13 years behind HIV-negative people. aidsmap.com/Life-expectancy-in-HIV-positive-people-in-the-US-still-lags-13-years-behind-HIV-negative-people/page/3040314/

6. CD4 count (or T-cell count). (n.d.). hiv.va.gov/patient/diagnosis/labs-CD4-count.asp

7. Deshpande AK, et al. (2011). Possible transmission of HIV Infection due to human bite. DOI: 10.1186/1742-6405-8-16

8. Facts about HIV/AIDS. (n.d.). idph.state.il.us/about/womenshealth/factsheets/aid.htm

9. Fonner VA, et al. (2016). Effectiveness and safety of oral HIV preexposure prophylaxis for all populations. DOI: 10.1097/QAD.0000000000001145

10. Guidelines for the use of antiretroviral agents in HIV-1-infected adults and adolescents. (2017). aidsinfo.nih.gov/guidelines/html/1/adult-and-adolescent-arv-guidelines/459/cost-considerations-and-antiretroviral-therapy

11. HIV and rash. (2017). aidsinfo.nih.gov/education-materials/fact-sheets/22/60/hiv-and-rash

12. HIV basics: Testing. (2018). cdc.gov/hiv/basics/testing.html

13. HIV Treatment: The basics. (2018). aidsinfo.nih.gov/education-materials/fact-sheets/21/51/hiv-treatment--the-basics

14. HIV Vaccine Awareness Day 2015. (2015). niaid.nih.gov/news-events/hiv-vaccine-awareness-day-2015

15. HIV-related skin and complexion conditions. (n.d.). health.ucsd.edu/specialties/hiv/hiv-health/Pages/skin.aspx

16. How is HIV transmitted? (2017). aids.gov/hiv-aids-basics/hiv-aids-101/how-you-get-hiv-aids/

17. Hughson G. (2017). Prognosis and life expectancy with HIV [Fact sheet]. aidsmap.com/Prognosis/page/1044536/

18. Human immunodeficiency virus (HIV). (2016). hhs.gov/opa/reproductive-health/sexually-transmitted-infections/hiv/index.html

19. Human Milk Banking Association of North America. (n.d.). hmbana.org/

20. HVTN 702. (n.d.). Ivy W, et al. (2012). Premastication as a route of pediatric HIV transmission: case-control and cross-sectional investigations. DOI: avac.org/trial/hvtn-70210.1097/QAI.0b013e31823b4554

21. Ivy W, et al. (2012). Premastication as a route of pediatric HIV transmission: case-control and cross-sectional investigations. DOI: 10.1097/QAI.0b013e31823b4554

22. Mayo Clinic Staff. (2018). HIV/AIDS: Complications. mayoclinic.org/diseases-conditions/hiv-aids/basics/complications/con-20013732

23. Mayo Clinic Staff. (2018). HIV/AIDS: Symptoms. mayoclinic.org/diseases-conditions/hiv-aids/basics/symptoms/con-20013732

24. NIH/National Institute of Allery and Infectious Diseases. (2016). First new HIV vaccine efficacy study in 7 years has begun [Press release]. eurekalert.org/pub_releases/2016-11/nioa-fnh112316.php

25. HIV treatment overview. (2017). aids.gov/hiv-aids-basics/just-diagnosed-with-hiv-aids/treatment-options/overview-of-hiv-treatments/

26. Sharp PM, et al. (2010). The evolution of HIV-1 and the origin of AIDS. DOI: 10.1098/rstb.2010.0031

27. South Africa. (n.d.). Statistics: Worldwide. (2017). unaids.org/en/regionscountries/countries/southafricahttp://www.amfar.org/worldwide-aids-stats/

28. Symptoms of HIV. (2017). aids.gov/hiv-aids-basics/hiv-aids-101/signs-and-symptoms/

29. Underhill K, et al. (2007). Abstinence‐only programs for HIV infection prevention in high‐income countries. DOI: 10.1002/14651858.CD005421.pub2

30. Where did HIV come from? (n.d.). theaidsinstitute.org/node/259