Πώς να αξιολογήσετε την σχέση με τον σύζυγό σας

Το πώς αισθάνεστε για το γάμο σας εξαρτάται από το πώς εσείς και ο σύντροφός σας σχετίζεστε μεταξύ σας – τη διαπροσωπική σας σχέση. Η διαπροσωπική σχέση μεταξύ των ερωτικών συντρόφων έχει να κάνει με το:

• πώς ζητάτε αυτό που θέλετε
• πώς επιλύετε τις διαφορές σας
• πώς αποφεύγετε τις συγκρούσεις
• πώς εκφράζετε τα συναισθήματά σας ο ένας προς τον άλλον
• πώς μιλάτε για μια ανησυχία ή ένα παράπονο

Κάθε αλληλεπίδραση μεταξύ εταίρων έχει δύο χαρακτηριστικά: ένα χαρακτηριστικό περιεχομένου και ένα χαρακτηριστικό διαδικασίας. Το περιεχόμενο αναφέρεται στο συγκεκριμένο ζήτημα που υπάρχει -θέλετε σεξ, βοήθεια με τα πιάτα, μια βραδινή έξοδο με τα παιδιά κ.λπ. Η διαδικασία αναφέρεται στο τι συμβαίνει μεταξύ σας διαπροσωπικά καθώς μιλάτε για αυτό που θέλετε – πώς σχετίζεστε μεταξύ σας. Αυτή η διάκριση είναι σημαντική, διότι ο τρόπος με τον οποίο σχετίζεστε μεταξύ σας περισσότερο από τις λεπτομέρειες του τι θέλετε καθορίζει το πώς αισθάνεστε για τη σχέση σας – και πώς αισθάνεστε για τον σύντροφό σας.

Πώς να αξιολογήσετε τη συζυγική σας σχέση;

Υπάρχουν τρεις γενικοί τρόποι με τους οποίους τα ζευγάρια σχετίζονται μεταξύ τους:

• ορίζοντας το φύλο
• η συναλλαγή
• η συνεργατική διαπραγμάτευση.

Είναι πιθανό να αλληλεπιδράτε με όλους αυτούς τους τρόπους κάποια στιγμή. Ωστόσο, ένα είδος τείνει να κυριαρχεί στις σχέσεις. Το πώς αισθάνεστε για τη σχέση σας θα επηρεαστεί από τον συνήθη τρόπο με τον οποίο σχετίζεστε μεταξύ σας. Ακολουθεί ένας οδηγός για να αξιολογήσετε τον τρόπο με τον οποίο σχετίζεστε στο γάμο σας και το πώς αισθάνεστε για τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδράτε.

• Ορίζοντας το φύλο

Οι ρόλοι “του” και “της”

Το να σχετίζεστε μεταξύ σας στις παραδοσιακές σχέσεις του γάμου είναι σαν να παίζετε τις βαθιά ριζωμένες απόψεις σας για τον ανδρισμό και τη θηλυκότητα. Μπορεί να “ορίζετε το φύλο” στο γάμο σας χωρίς καν να το γνωρίζετε. Σε έναν ετεροφυλόφιλο γάμο, το παραδοσιακό πρότυπο είναι κάθε σύζυγος και σύζυγος να συμμορφώνονται με τους κοινωνικά καθορισμένους ρόλους του αρσενικού-συζύγου και της θηλυκής-συζύγου. Σε αυτό το είδος σχέσης, το τι θέλουν οι άνδρες και οι γυναίκες και πώς θα το αποκτήσουν υπαγορεύεται από το φύλο. Το να μη συμμορφώνεται κανείς με αυτές τις προσδοκίες και τους ρόλους των δύο φύλων σημαίνει ότι είναι “λιγότερο αρσενικός” και “λιγότερο θηλυκός”.

Για παράδειγμα φανταστείτε έναν σύζυγο που είχε μια δύσκολη μέρα στη δουλειά και αισθάνεται αγχωμένος. “Εκτελεί” τις προσδοκίες του φύλου του, πέφτοντας στην πολυθρόνα του για να δείξει ότι είναι εξαντλημένος από τη δουλειά και χρειάζεται προσοχή. Η σύζυγός του, βλέποντάς το αυτό, καταλαβαίνει διαισθητικά ότι αυτή είναι η προσφορά του προς εκείνη για να δείξει τη “γυναικεία” της φροντίδα. Το πώς θα αντιδράσει εξαρτάται από τον ορισμό της για το πώς είναι θηλυκή και τη δική του αίσθηση του ανδρισμού. Μπορεί να ανταποκριθεί με το να καθίσει μαζί του για λίγα λεπτά ή με το να του φέρει κάτι να φάει ή να πιει. Μπορεί να μη θέλει να μιλήσει για τη μέρα του. Η μη παροχή φροντίδας θα είχε πιθανότατα ως αποτέλεσμα να νιώσει ότι στερείται αυτό που του αναλογεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμόρφωση με αυτούς τους ρόλους των δύο φύλων δεν θεωρείται απαραίτητα ως αξιέπαινη – είναι αυτό που πρέπει να γίνεται.

Αξιολογώντας τη σχέση σας

Η συμμόρφωση με τους προκαθορισμένους ρόλους σε έναν γάμο περιορίζει την ατομική δημιουργικότητα. Μπορεί επίσης να ενισχύσει την αδικία στο γάμο λόγω της διαφοράς δύναμης που ενυπάρχει στο φύλο. Μερικές ερωτήσεις μπορούν να ξεκινήσουν την αξιολόγησή σας σχετικά με τη σχέση ανά φύλο και το πόσο ικανοποιητική είναι:

1. Αισθάνεστε εγκλωβισμένοι στο να είστε “καλή σύζυγος”; -να είστε καλοί, να αισθάνεστε ένοχοι όταν τα μέλη της οικογένειας δεν τα πάνε καλά, να θυσιάζετε πράγματα που θέλετε να κάνετε, να αισθάνεστε εγκλωβισμένοι από τη δρομολόγηση των οικιακών καθηκόντων κ.λπ.
2. Αισθάνεστε εγκλωβισμένοι στο να είστε ένας “καλός σύζυγος”; – αισθάνεστε καταβεβλημένοι από την ανάγκη να συντηρείτε την οικογένειά σας, δεν εκτιμάται η συνεισφορά σας, θυσιάζετε πράγματα που θέλετε να κάνετε, κ.λπ.
3. Εγκλωβιστήκατε στο μοτίβο αλληλεπίδρασης “απαίτηση-απόσυρση”; Ως σύζυγος, εσείς πιέζετε για αλλαγές και ο σύζυγός σας αποσυνδέεται.

• Συναλλαγές-Το επιχειρηματικό μοντέλο

Οι νέοι άνθρωποι που αναζητούν νεότερους τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ τους στράφηκαν στους επαγγελματίες (π.χ. ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, σύμβουλους γάμου) για να βρουν έναν νέο τρόπο να σχετιστούν που θα καθοδηγείται λιγότερο από το φύλο. Οι αρχές αυτές προτείνουν την ιδέα της συναλλαγής, η οποία προέρχεται από τον κόσμο των επιχειρήσεων. Εφαρμοσμένη στο γάμο σημαίνει ότι οι σύντροφοι κάνουν πράγματα ο ένας για τον άλλον με την προσδοκία της ανταπόδοσης.

Καθώς τα ζευγάρια προσπαθούν να αποφύγουν μια σχέση που καθορίζεται από το φύλο, τους έχει προταθεί να επισημοποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο σχετίζονται μεταξύ τους με ένα συμβόλαιο. Τέτοια συμβόλαια περιγράφουν πώς και πότε θα κάνουν ωραία πράγματα ο ένας για τον άλλον και πώς θα μοιράζονται δίκαια τα καθήκοντα του νοικοκυριού και της ανατροφής των παιδιών. Αυτά τα συμβόλαια μπορούν να διευκρινίζουν τα πάντα –ερωτική πράξη, δουλειές, οικονομικά κ.λπ. και να ορίζουν ποιος είναι υπεύθυνος για τι. Η ιδέα πίσω από τέτοια συμβόλαια είναι η ιδέα της αμοιβαιότητας. Εάν εκπληρώσω το δικό μου μέρος του συμβολαίου, θα εκπληρώσετε και εσείς το δικό σας. Μπορείτε να βρείτε εκατοντάδες τρόπους με τους οποίους μπορείτε να δημιουργήσετε αυτού του είδους τα συμβόλαια στο διαδίκτυο.

“Δικές του” και “δικές της” ανάγκες

Οι συναλλακτικές σχέσεις βασίζονται επίσης στην αντίληψη ότι αυτό που θέλουμε ο ένας από τον άλλον εκφράζεται ως “έχω ανάγκη”. Ο γάμος είναι ο τρόπος με τον οποίο ικανοποιούμε τις δικές μας, ατομικές ανάγκες. Η βασική ιδέα είναι “εσύ ικανοποιείς τις ανάγκες μου, εγώ ικανοποιώ τις δικές σου”. Αυτή η προσέγγιση παντρεύει τη συναλλακτική/αμοιβαία φύση της σχέσης με την ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα παρακινούνται κυρίως, αν όχι εξ ολοκλήρου, από το προσωπικό τους συμφέρον.

Αξιολόγηση της σχέσης σας

Οι ερευνητές και οι κλινικοί που εργάζονται με ζευγάρια έχουν διαπιστώσει ότι οι γάμοι που προσανατολίζονται στην αμοιβαιότητα είναι λιγότερο επιτυχημένοι. Οι συμφωνίες, τα συμβόλαια και οι ρυθμίσεις με ανταλλάγματα προκαλούν αναπόφευκτα τα ζευγάρια να “κρατούν λογαριασμό” για το πόσα κάνει ο καθένας σε σύγκριση με τον/την σύζυγό του/της. Βρίσκετε τον εαυτό σας να αισθάνεται ότι “δικαιούται” ορισμένες απαντήσεις από τον/την σύζυγό σας; Για παράδειγμα:

1. “Αν δεν έχετε το δικαίωμα να κάνετε κάτι τέτοιο, θα πρέπει να το κάνετε…”
2. Είπα αρκετές φορές “σ’ αγαπώ”, ενώ εσύ δεν το είπες ούτε μία φορά.
3. Τις περισσότερες φορές συμφωνώ με ό,τι θέλεις, τώρα θέλω να κάνεις …..

Η “Εκπλήρωση των αναγκών του άλλου” είναι μια δημοφιλής ιδέα που έχει γίνει συζυγικό δόγμα. Ωστόσο, οι συναλλαγές που ορίζονται με όρους “αναγκών” έχουν τοξικές συνέπειες σε μια σχέση:

1. Οι ανάγκες γίνονται απαιτήσεις που νιώθουμε ότι δικαιούμαστε να εκπληρώσουμε.
2. Οι ανάγκες απαιτούν αμοιβαίες διευθετήσεις (“Θα πλύνω τα πιάτα αν μου αφιερώνεις περισσότερο χρόνο”).
3. Η μη εκπλήρωση των αναγκών αποτελεί δικαιολογία για απιστία και διαζύγιο.
4. Δεν έχουν τέλος τα πράγματα που μπορείτε να προσδιορίσετε ως ανάγκες σας.

• Συνεργατική αλληλεπίδραση

Διαπραγμάτευση σε συνεργασία

Η διαπραγμάτευση των πραγμάτων είναι σημαντική για κάθε σύντροφο για να ευδοκιμήσει στη ζωή του -θεμελιώδεις επιθυμίες και προτιμήσεις (σε αντίθεση με τις “ανάγκες”)- με συνεργατικό τρόπο. Αυτή η προσέγγιση απαιτεί από τους συντρόφους σε μια σχέση να διατηρούν μια ταυτόχρονη προοπτική του εαυτού τους τόσο ως άτομα όσο και ως ζευγάρι- πρέπει να έχουν την αίσθηση ότι “είμαστε μαζί σε αυτό“, ενώ παράλληλα έχουν ατομικά σχέδια ζωής. Οι επιθυμίες και οι πόθοι που απορρέουν από τα ατομικά σχέδια ζωής δεν είναι “δικαιώματα” που πρέπει να εκπληρωθούν. Οι επιθυμίες ή οι προτιμήσεις είναι πράγματα που εκτιμάτε αλλά είστε πρόθυμοι να διαπραγματευτείτε, με καλή πίστη, με τον σύζυγο ή τον σύντροφό σας.

Η συνεργατική διαπραγμάτευση δεν είναι το είδος της διαπραγμάτευσης “tit for tat” που βλέπει κανείς στις επιχειρήσεις, κατά την οποία κάθε εταίρος δίνει στον άλλο με την προσδοκία ανταπόδοσης – δεν είναι συναλλαγή. Συνεργατική διαπραγμάτευση σημαίνει ότι κάθε σύντροφος εκτιμά τον άλλον με τον ίδιο τρόπο που εκτιμά τον εαυτό του- κανένας από τους δύο δεν επιδιώκει να έχει το “προνόμιο” τις επιθυμίες του έναντι των επιθυμιών του άλλου (π.χ. λόγω φύλου ή ανώτερου μισθού)- κάθε σύντροφος έχει επίγνωση του αντίκτυπου των πράξεων του στον άλλο- και το ζευγάρι αναπτύσσει μια στρατηγική για τη διαπραγμάτευση των επιθυμιών και των προτιμήσεων που τιμά τον κάθε σύντροφο δημιουργώντας προσεγγίσεις που είναι αμοιβαία επωφελείς για τις επιμέρους επιθυμίες, ζητήματα, ανησυχίες και παράπονα.

Το να είσαι συνεργάσιμος στη συνεργατική διαπραγμάτευση σημαίνει να γνωρίζεις ότι:

1. Οι συνεργάτες είναι ίσοι – η συνεργασία απαιτεί τον καταμερισμό της εξουσίας, την ανάληψη ευθύνης και τη διαπραγμάτευση με καλή πίστη.
2. Η συνεργασία δεν είναι συνθηκολόγηση – η αληθινή συνεργασία προστατεύει την ατομική αυτονομία.
3. Συμβιβασμός μπορεί επίσης να είναι το να κάνεις στην άκρη ενώ ο/η σύντροφός σου κάνει αυτό που θέλει.

Αξιολογώντας τη σχέση σας

Αυτού του είδους η προσοχή στη διατήρηση μιας συνεργατικής σχέσης στην οποία διαπραγματεύεστε τα θέματα με καλή πίστη απαιτεί πολλή δουλειά, μεγάλο μέρος της οποίας είναι η αυτοκριτική ,γνωρίζοντας πού βρίσκεστε συναισθηματικά και ψυχολογικά προκειμένου να παραμείνετε προσηλωμένοι σε αυτό το είδος σχέσης. Και, πρέπει να αναπτύξετε και να εξασκηθείτε σε τρόπους διαπραγμάτευσης λύσεων που να είναι αμοιβαία επωφελείς. Μερικά παραδείγματα για το τι μπορεί να νιώθετε καθώς γίνεστε πρόθυμοι να γίνετε συνεργατικοί διαπραγματευτές είναι τα εξής:

1. Αυτό αποτελεί πάρα πολύ δουλειά!
2. Αρκετά με την “αυτογνωσία”, φτάνει!
3. Πρέπει να “διαπραγματευόμαστε” τα πάντα;

Ένας αφοσιωμένος γάμος είναι μια ισόβια συνεργασία που συνδέει δύο ανθρώπους γύρω από τις πιο θεμελιώδεις επιθυμίες και ανάγκες τους. Ένας καλός τρόπος για να αξιολογήσετε πώς τα πάτε στη σχέση σας είναι να εξετάσετε πώς εσείς και ο σύντροφός σας αλληλεπιδράτε μεταξύ σας. Οι αλληλεπιδράσεις σας υποστηρίζουν και τους δύο ως άτομα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν τη σχέση σας;

Τα ζευγάρια πρέπει να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σκόπιμα και με προσοχή. Κάποια πράγματα απλά δεν μπορούν να επιβληθούν, ούτε καν από το συμβόλαιο ούτε από το φύλο. Μπορείτε σκόπιμα και προσεκτικά να διαπραγματευτείτε συνεργατικά ο ένας με τον άλλον.