Τα ρευματοειδή οζίδια είναι σταθερά ογκίδια που αναπτύσσονται κάτω από το δέρμα. Είναι αρκετά χαρακτηριστικά στη ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ) και συνήθως εμφανίζονται κοντά στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Η ΡΑ είναι μια μακροχρόνια προοδευτική αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και πόνο στις αρθρώσεις του ατόμου και γύρω από αυτές. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στους καρπούς, τα χέρια και τα πόδια. Περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων με ΡΑ αναπτύσσουν ρευματοειδή οζίδια. Δεν είναι μεταδοτικά ή επικίνδυνα και δεν αλλάζουν χρώμα ή αιμορραγούν. Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατόν να υπάρχει πόνος, οι όζοι συνήθως δεν είναι ευαίσθητοι. Τα άτομα που έχουν προχωρημένη ΡΑ ή δυσκολεύονται να ελέγξουν τη νόσο μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ρευματοειδή οζίδια. Ορισμένοι όζοι μπορεί να εξαφανιστούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά άλλοι θα μεγαλώσουν. Όσον αφορά το μέγεθός τους, μπορεί να είναι τόσο μικρά όσο ένα μπιζέλι ή τόσο μεγάλα όσο ένα λεμόνι. Είναι αδύνατο να προβλεφθεί πώς θα μεταβληθούν οι μεμονωμένοι ρευματοειδείς όζοι.
Οι ρευματοειδείς όζοι αναπτύσσονται συνήθως σε αρθρώσεις που υφίστανται επανειλημμένα τραύματα ή πιέσεις. Συνηθέστερα, προσβάλλουν:
Ωστόσο, οποιοδήποτε μέρος του σώματος που προσβάλλει η ΡΑ μπορεί να αναπτύξει ρευματοειδή οζίδια. Σπάνια, οζίδια μπορεί να αναπτυχθούν σε μέρη του σώματος που δεν είναι αρθρώσεις, συμπεριλαμβανομένων των:
Οι ρευματοειδείς όζοι συνήθως δεν προκαλούν πόνο. Ένας επώδυνος όζος μπορεί να αποτελεί ένδειξη πρόσκρουσης σε νεύρο, λοίμωξης, φλεγμονής ή έλκους.
Η ΡΑ είναι η κύρια αιτία των ρευματοειδών οζιδίων, αλλά ορισμένα άτομα με τη νόσο είναι πιο επιρρεπή από άλλα, σε οζίδια. Οι ρευματοειδείς όζοι είναι επίσης σημάδι φλεγμονής και αυξημένης δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι γιατροί εξακολουθούν να μην κατανοούν πλήρως γιατί αναπτύσσονται ρευματοειδή οζίδια, οπότε δεν μπορούν να προβλέψουν ποιος θα τα αναπτύξει και ποιος όχι. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου.
Υπάρχει σύνδεση μεταξύ των ρευματοειδών όζων και του ρευματοειδούς παράγοντα (RF), μιας πρωτεΐνης που πολλοί άνθρωποι με ΡΑ έχουν στο αίμα τους. Παλαιότερες έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 20-25% των ατόμων που έχουν κάνει θετική εξέταση αίματος για RF θα εμφανίσουν ρευματοειδή οζίδια. Τα αντικιτρουλλινικά αντισώματα (ACPA), τα οποία είναι αντισώματα κατά των ίδιων πρωτεϊνών ενός ατόμου, μπορεί επίσης να παίζουν κάποιο ρόλο. Τα ακόλουθα μπορεί επίσης να αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ρευματοειδών όζων:
Εάν οι ρευματοειδείς όζοι δεν προκαλούν πόνο ή άλλα συμπτώματα, συνήθως δεν χρειάζονται θεραπεία. Ο στόχος της θεραπείας θα πρέπει να είναι η διαχείριση των συμπτωμάτων της υποκείμενης νόσου. Διατίθενται πολυάριθμες θεραπείες για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της ΡΑ, όπως:
Το άτομο μπορεί να συζητήσει τους κινδύνους και τα οφέλη με έναν γιατρό.
Δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να αντιμετωπίζονται οι ρευματοειδείς όζοι, αλλά το άτομο θα πρέπει να επικοινωνήσει με γιατρό εάν εμφανίσει συμπτώματα όπως πόνο ή πρήξιμο. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν λοίμωξη ή έλκος.
Η ύπαρξη ρευματοειδών όζων και η διαχείριση των συμπτωμάτων της ΡΑ μπορεί να είναι απογοητευτική και μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει αισθήματα ψυχολογικού στρες, άγχους ή κατάθλιψης. Όποιος βιώνει αυτά τα συναισθήματα θα πρέπει να τα συζητήσει με έναν επαγγελματία υγείας. Ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί να συστήσει κατάλληλες θεραπείες για τη συμπεριφορική υγεία καθώς και για τη σωματική υγεία.
Δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος να αποτρέψετε την ανάπτυξη ρευματοειδών οζιδίων. Ωστόσο, η σωστή διαχείριση της ΡΑ μπορεί να βοηθήσει. Τα άτομα με ΡΑ μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας εμφάνισης οζιδίων με τα εξής:
Οι όζοι μπορεί να υποχωρήσουν από μόνοι τους σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά σε άλλες θα επιμείνουν. Εάν βρίσκονται σε ευαίσθητο σημείο, το άτομο μπορεί να χρειαστεί θεραπεία.
Οι ρευματοειδείς όζοι είναι συχνά καλοήθεις και δεν απαιτούν θεραπεία. Ωστόσο, εάν βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία – όπως σε μια άρθρωση του δακτύλου ή σε μια φτέρνα – μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα. Εάν ο όζος είναι επώδυνος, μολυσμένος ή βρίσκεται σε άβολη θέση, ο γιατρός μπορεί να τον αφαιρέσει χειρουργικά. Ωστόσο, είναι σύνηθες οι όζοι να επανεμφανίζονται μετά την αφαίρεση.
Η ΡΑ μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει επιπλοκές στους πνεύμονες. Σπάνια, ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει πνευμονικά ρευματοειδή οζίδια, τα οποία είναι οζίδια στους πνεύμονες. Η πλειονότητα αυτών των όζων είναι μη καρκινικοί, αλλά άτομα με παράγοντες κινδύνου για καρκίνο μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν σε περαιτέρω αξιολόγηση.
Η σωματική σύνθεση αποτελεί μια μετασχηματιστική προσέγγιση της φυσικής κατάστασης, που διαφέρει θεμελιωδώς από το…
Τώρα που μπαίνει η άνοιξη, πολλοί άνθρωποι θέλουν να καθαρίσουν σε βάθος το σπίτι τους.…
Το στόμα είναι γεμάτο με μικρόβια, τα περισσότερα από τα οποία είναι αβλαβή και προστατευτικά.…
Η ρομαντική αγάπη, ο έρωτας με απλά λόγια, κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ασφάλεια και…
Όταν πρόκειται για την ανάπτυξη και την εξέλιξη ενός βρέφους, κάθε γονέας ή φροντιστής προσπαθεί…
Ο ύπνος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινής μας ζωής, επηρεάζοντας την υγεία, τη διάθεση και…