Μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή: 5 τρόποι να βοηθήσετε τα παιδιά σας

Τι είναι η μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή;

Τα παιδιά που έχουν μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή αντιμετωπίζουν μια μεγάλη ποικιλία μαθησιακών προκλήσεων. Όλες περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναγνώριση μοτίβων, αλλά υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μοτίβων με τα οποία μπορεί να έχουν πρόβλημα: οπτικά μοτίβα, κοινωνικά μοτίβα, αφηρημένη σκέψη, μαθηματικές έννοιες, οργανωτικές δεξιότητες.

Ορισμένα παιδιά επηρεάζονται σε πολλούς τομείς, άλλα σε λίγους. Έτσι, το πρώτο βήμα για να βοηθήσουμε τα παιδιά με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή είναι να κατανοήσουμε πώς επηρεάζει το κάθε παιδί ξεχωριστά. Ποια είναι τα βασικά ελλείμματα με τα οποία παλεύει ένα συγκεκριμένο παιδί με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή;

Πώς να βοηθήσετε ένα παιδί με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή;

• Αξιολόγηση των ελλειμμάτων

Η αξιολόγηση είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Κάθε μαθητής με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή αξιολογείται σε πέντε τομείς: οπτική και χωρική αντίληψη, κατανόηση ανώτερης τάξης, κοινωνική επικοινωνία, μαθηματικές έννοιες και εκτελεστικές λειτουργίες.

Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα, επειδή τα περισσότερα παιδιά, και οι περισσότεροι γονείς τους, έρχονται στο σχολείο χωρίς να καταλαβαίνουν τι είναι αυτό που τους δυσκολεύει τόσο πολύ στη μάθηση. Μόλις τα παιδιά αποκτήσουν μια σαφή εικόνα του ιδιαίτερου μαθησιακού τους προφίλ, αισθάνονται ανακουφισμένα και ενδυναμωμένα. Αντί για έναν κατάλογο συμπτωμάτων που τα κάνει να θέλουν απλώς να τα παρατήσουν και να παραιτηθούν, έχουν ένα μαθησιακό προφίλ που οι δάσκαλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να διδάξουν ειδικά για αυτούς.

Έχει επίσης ένα εκπληκτικά ισχυρό συναισθηματικό όφελος. Επειδή προσπαθούμε τόσο σκληρά να τους καταλάβουμε, νιώθουν, συχνά για πρώτη φορά, ότι τους καταλαβαίνουν. Και αυτό μπορεί πολύ γρήγορα να αλλάξει το τοπίο του ποιος είναι. Επιτέλους ξέρουν τι χρειάζονται, πώς να ζητήσουν βοήθεια και τι να περιμένουν από τον εαυτό τους.

• Διδάσκοντας τις δεξιότητες που λείπουν

Μόλις εντοπιστούν τα ατομικά συμπτώματα της μη λεκτικής μαθησιακής διαταραχής ενός παιδιού, αυτό τοποθετείται μαζί με άλλα παιδιά που έχουν τα ίδια βασικά ελλείμματα. Αυτό έχει επίσης θετική επίδραση στους μαθητές. Για πρώτη φορά βρίσκονται στην τάξη με άλλους μαθητές που τους μοιάζουν πολύ. Δεν είναι μόνοι τους -και οι δάσκαλοι μπορούν να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη των συγκεκριμένων δεξιοτήτων που τους λείπουν, χρησιμοποιώντας κάθε θεματικό τομέα του προγράμματος σπουδών.

• Χρήση σεναρίων

Είτε μελετούν βιολογία, είτε την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εργασία στην τάξη επικεντρώνεται στο να παίρνουν πράγματα που μπορεί να φαίνονται αδόμητα στους μαθητές και να βρίσκουν το μοτίβο. Άλλα παιδιά το κάνουν αυτό διαισθητικά, αλλά τα παιδιά με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή πρέπει να διδαχθούν αυτά τα μοτίβα και στη συνέχεια να τα χρησιμοποιήσουν για να κατανοήσουν νέα ή περίπλοκα πράγματα.

Τελικά, η ελπίδα είναι ότι θα αποκτήσουν τέτοια συνείδηση των μοτίβων και των σεναρίων που ακόμη και όταν δεν γνωρίζουν το σενάριο για μια δεδομένη κατάσταση ή πρόβλημα, θα αρχίσουν να το αναζητούν μόνα τους.

Και αν τα παιδιά βρεθούν σε μια κατάσταση όπου δεν έχουν σενάριο και αποτύχουν, ξέρουν ότι πρέπει να βρουν ποιο είναι το μοτίβο, ποιο είναι το βήμα που πρέπει να ακολουθήσουν ,ώστε να μην συμβεί την επόμενη φορά.

• Κοινωνική μάθηση

Η κοινωνική επικοινωνία βασίζεται επίσης στη γνώση του σεναρίου, και οι κοινωνικές δεξιότητες λαμβάνονται εξίσου σοβαρά υπόψη με τις ακαδημαϊκές σπουδές. Αν ένας μαθητής έχει μια κοινωνική παρεξήγηση με έναν συμμαθητή του, ένας δάσκαλος δεν το βλέπει αυτό ως κάτι ξεχωριστό από την κατανόηση των εννοιών στο μάθημα της ιστορίας. Κάνουν μια νεκροψία με τον μαθητή για να καταλάβουν τι του ξέφυγε ή τι κατάλαβε λάθος στην κατάσταση.

Παίρνουν τις καταστάσεις, τις αναλύουν, τους βοηθάνε να καταλάβουν τι πραγματικά συνέβη, το κάνουν ξανά και ξανά μέχρι να εμπεδώσουν το μοτίβο. Αλλά, σε σύγκριση με άλλα μοτίβα, τα κοινωνικά είναι τα πιο δύσκολα, επειδή είναι τόσο συναισθηματικά φορτισμένα. Όταν τα παιδιά αισθάνονται πληγωμένα και αδικημένα και αντιδρούν σε αυτό συναισθηματικά, συχνά μπαίνουν σε χώρους που δεν είναι πολύ διδακτικοί.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς: Οι γονείς μπορούν να ακολουθήσουν τις ίδιες στρατηγικές στο σπίτι όταν το παιδί τους έχει διαφωνία με ένα αδελφάκι ή έχει πρόβλημα με μια αγγαρεία. Οι δυσκολίες τους με τις έννοιες δεν είναι μόνο στις φυσικές επιστήμες ή στη φυσική αγωγή, όπου έχουν πρόβλημα να παίξουν ένα παιχνίδι. Επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τους φίλους τους και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τους γονείς τους.

Μερικές φορές είναι μια πρόκληση για τους γονείς, επειδή φαίνεται προσωπικό. Όταν το παιδί είναι άκαμπτο, τείνουν να πιστεύουν οι γονείς ότι είναι επιθετικό ή αγενείς. Συχνά όμως δεν είναι – απλώς δεν κατανοεί και έχει την ίδια αντίδραση σε μια παρεξήγηση που μπορεί να έχετε εσείς.

• Ενθάρρυνση της εξερεύνησης

Όταν τα παιδιά που έχουν μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή βρίσκονται σε καταστάσεις για τις οποίες δεν έχουν μάθει κάποιο σενάριο, μπορεί να είναι τρομακτικό και αποτελεί μια πρόκληση για αυτά. Είναι πιθανό να ενεργήσουν παρορμητικά ή λανθασμένα ή να αποσυρθούν. Αλλά η υπερβολική προστασία τους από την αποτυχία μπορεί τελικά να υπονομεύσει τις δυνατότητές τους.

Προκειμένου να βοηθήσετε τα παιδιά με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή να μάθουν να χειρίζονται τις πρωτόγνωρες καταστάσεις με ψυχραιμία, είναι σημαντικό να δίνετε στα παιδιά ευκαιρίες να δοκιμάσουν και να αποτύχουν. Χρειάζονται εξάσκηση στην εξερεύνηση νέων καταστάσεων και στη συμμετοχή στην επίλυση προβλημάτων. Πρέπει να τους επιτραπεί να αγωνίζονται και να σκοντάφτουν σε μια κατάσταση όπου έχουν υποστήριξη. Πρέπει να μάθουν να ανακάμπτουν από την αποτυχία.

Είναι σημαντικό τα παιδιά με μη λεκτική μαθησιακή διαταραχή να βλέπουν και τους ενήλικες να αγωνίζονται. Δεν πρέπει να νομίζουν ότι είναι το μόνο άτομο που δεν καταλαβαίνει και δεν πετυχαίνει τα πάντα. Όλοι διαθέτουμε ικανότητες ή πράγματα στα οποία είμαστε αμήχανοι και νιώθουμε άβολα. Θα πρέπει να μιλάτε γι’ αυτό μαζί τους, να τους δώσετε να καταλάβουν ότι δεν πειράζει, να τους βοηθήσετε να είναι ανθεκτικοί.

Το να είστε διαφανείς για τα βήματα που κάνετε όταν προσπαθείτε να λύσετε ένα πρόβλημα, για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν σενάρια για την επίλυση προβλημάτων. Το να σκέφτεσαι δυνατά, να δείχνετε ότι και εσείς πρέπει να βρείτε μια λύση, μπορεί να απομυθοποιήσει τη διαδικασία. Συχνά δεν ξέρουν τι πραγματικά σημαίνει το να βρίσκουν τη λύση σε ένα πρόβλημα.

Δείτε ακόμη:

• 8 συμβουλές από γονείς για τις συνεχείς προκλήσεις της ΔΕΠΥ
• Πού οφείλονται οι κοινωνικές δυσκολίες στα αυτιστικά παιδιά;
• Αυτισμός: 7 στρατηγικές για την κατάκτηση των κοινωνικών δεξιοτήτων
• Ποιες είναι οι 10 πιο συχνές ψυχικές διαταραχές στα παιδιά;