Χρόνια προστατίτιδα

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας;

Τα βασικά συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας είναι:

• Επείγουσα και συχνή ανάγκη για ούρηση.
• Πόνο κατά την ούρηση και την εκσπερμάτωση.
• Δυσκολία κατά την ούρηση και αίσθηση ότι η κύστη δεν αδειάζει πλήρως.
• Πόνος χαμηλά στην πλάτη και την κοιλιά.
• Πόνος στην ηβική περιοχή, τους όρχεις και τον πρωκτό.

Αίτια

Ποιοι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν τη νόσο;

Η βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα οφείλεται σε μόλυνση από κάποιο παθογόνο βακτήριο, η οποία μπορεί να συμβεί είτε μέσω της ουρήθρας, είτε μέσω ουροκαθετήρα. Επίσης, η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί από λοίμωξη της ουροδόχου κύστης (ουρολοίμωξη).

Από την άλλη, τα αίτια της μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι συχνά άγνωστα, ενώ κάποιοι παράγοντες που θα μπορούσαν να ενοχοποιηθούν για την εμφάνιση της είναι οι ακόλουθοι:

• Απόφραξη στη ροή των ούρων.
• Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως τα χλαμύδια.
• Επίθεση του οργανισμού στον ιστό του προστάτη, λόγω δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Μη φυσιολογική λειτουργία των νεύρων ή των μυών.
• Ερεθισμός του προστάτη από το ουρικό οξύ που περιέχεται στα ούρα.

Γιατί πολλές φορές η λοίμωξη του προστάτη επανέρχεται μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας;

Μερικά παθογόνα βακτήρια που δεν απομακρύνονται από τον οργανισμό μέσω της ούρησης μπορούν να συμμετέχουν στον σχηματισμό πέτρας στον προστάτη. Οι πέτρες του προστάτη έχουν μέγεθος μικρού σπόρου και συχνά δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμες. Εάν οι πέτρες αυτές φέρουν κάποιο παθογόνο βακτήριο αυτό μπορεί να ξαναπροκαλέσει λοίμωξη στον προστάτη ή την ουροδόχο κύστη ακόμα και μετά την θεραπεία, ενώ δυσχεραίνει πολύ την αντιμετώπιση της χρόνιας προστατίτιδας.

Διάγνωση

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;

Η διάγνωση γίνεται κατά κύριο λόγο με δακτυλική εξέταση του προστάτη μέσω του πρωκτού. Ο ιατρός εάν κρίνει με βάση την κλινική εικόνα ότι υπάρχει πιθανότητα φλεγμονής στον προστάτη θα πρέπει να προβεί σε ψηλάφηση της περιοχής προκειμένου να μπορέσει να εκτιμήσει την κατάσταση του αδένα. Σε περίπτωση που τα αποτελέσματα της εξέτασης αυτής δεν είναι αρκετά ξεκάθαρα, μπορεί να ζητηθεί και ένας υπέρηχος για την απεικόνιση της περιοχής.

Αφού γίνει η διάγνωση φλεγμονής στον προστάτη, θα πρέπει να προσδιοριστεί το αίτιο της φλεγμονής που θα καθορίσει και τον τύπο της προστατίτιδας. Η βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα ανιχνεύεται εύκολα με την ανίχνευση των παθογόνων μικροβίων στα ούρα του ασθενούς. Εάν δεν ανιχνευτούν παθογόνα βακτήρια στα ούρα, ο ασθενής πάσχει πιθανότατα από μη βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα και λαμβάνουν χώρα μια σειρά εξετάσεων προκειμένου να εντοπιστεί το αίτιο αυτής. Τέτοιες εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Ανάλυση αίματος.
• Ανάλυση των υγρών του προστάτη.
• Κυστεοσκόπηση, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή μιας κάμερας από την ουρήθρα στην ουροδόχο κύστη και τον προστάτη.

Θεραπεία

Ποια είναι η κύρια θεραπεία για την χρόνια προστατίτιδα;

Η θεραπευτική προσέγγιση της ασθένειας εξαρτάται κυρίως από τον τύπο αυτής. Εάν η ασθένεια οφείλεται σε παθογόνο βακτήριο, γίνεται χορήγηση αντιβιοτικών συχνά μέχρι και για 12 εβδομάδες, η οποία είναι αποτελεσματική στο 75% των περιπτώσεων.

Αντίθετα, εάν δεν υπάρχει βακτηριακή λοίμωξη και δεν καταφέρει ο θεράπων ιατρός να προσδιορίσει την αιτία της φλεγμονής η θεραπεία περιορίζεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, και περιλαμβάνει:

• Παυσίπονα για τον πόνο.
• Μυοχαλαρωτικά.
• Σκευάσματα κατά του άγχους.

Επιπλέον συστήνεται:

• Μασάζ στον προστάτη, που βοηθάει στην απορρόφηση του υγρού που προκαλεί την φλεγμονή.
• Ζεστό μπάνιο και χρήση θερμοφόρας στην περιοχή.
• Αποφυγή όξινων και πικάντικων φαγητών.

Επιπλοκές

Μπορεί η χρόνια προστατίτιδα να οδηγήσει σε καρκίνο του προστάτη;

Όχι, η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να έχει πολύ επίπονα συμπτώματα για τον ασθενή και πιθανόν να δημιουργεί μακροπρόθεσμα βλάβες στη λειτουργία του προστάτη, αλλά δεν φαίνεται να σχετίζεται με τον καρκίνο.

Πρόληψη

Ποια μέτρα πρόληψης μπορούν να ληφθούν για την καλή υγεία του προστάτη;

Η πρόληψη της νόσου έγκειται κυρίως στην πρόληψη βακτηριακής λοίμωξης καθώς δεν γνωρίζουμε άλλους παράγοντες που θα μπορούσα να προβλεφθούν.

Αρχικά είναι σημαντική η καλή υγιεινή του πέους, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος μόλυνσης από την ουρήθρα.

Επιπλέον, ενδείκνυται να πίνει κάποιος πολλά υγρά προκειμένου να υπάρχει φυσιολογική ενούρηση.

Τέλος, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία κάθε λοίμωξης στην περιοχή του ουροποιητικού ή αναπαραγωγικού συστήματος είναι καίριας σημασίας, καθώς η λοίμωξη μπορεί εύκολα να μεταδοθεί στον προστάτη.