Επιδιδυμίτιδα

Συμπτώματα

Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα της νόσου;

Η επιδιδυμίτιδα δεν έχει έντονα συμπτώματα ιδιαίτερα στην αρχή της νόσου, παρ’ όλα αυτά όσο εξελίσσεται η ασθένεια τα συμπτώματα εντείνουν και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πυρετό και ρίγη.
• Πίεση, πόνο, τοπική αύξηση θερμοκρασίας, πρήξιμο ή και κοκκίνισμα στους όρχεις.
• Πόνο στην περιοχή της λεκάνης.
• Πόνο κατά την σεξουαλική επαφή και την εκσπερμάτωση.
• Πόνο κατά την ούρηση.
• Αίμα στα σπερματικά υγρά.
• Συχνή και επείγουσα ανάγκη για ούρηση.
• Μη φυσιολογικές εκκρίσεις από το πέος.

Αίτια και μετάδοση

Από τι προκαλείται η επιδιδυμίτιδα; Είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα;

Η επιδιδυμίτιδα προκαλείται από λοίμωξη από κάποιο παθογόνο μικροοργανισμό, η οποία συχνά ξεκινάει στην ουρήθρα. Κοινή αιτία της νόσου είναι επίσης και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως η γονόρροια και τα χλαμύδια, ενώ μπορεί να προκληθεί και από ουρολοίμωξη ή λοίμωξη του προστάτη.

Πώς μπορεί να μεταδοθεί;

Η επιδιδυμίτιδα μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής, ενώ μπορεί να μεταδοθεί και με άμεση επαφή με αίμα ή άλλα σωματικά υγρά ασθενούς, όπως ούρα ή σπέρμα.

Ποια άτομα θεωρείται ποιο πιθανό να νοσήσουν από την ασθένεια;

• Άτομα με σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις.
• Άτομα που δεν έχουν κάνει περιτομή.
• Άτομα με φυματίωση.
• Άτομα που έχουν τραυματιστεί πρόσφατα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
• Άτομα που έχουν υποβληθεί πρόσφατα σε εγχείρηση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
• Άτομα που χρησιμοποιούν ουροκαθετήρα.
• Άτομα με λειτουργικά προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα.
• Άτομα με προβλήματα με τον προστάτη.
• Άτομα που παίρνουν αντιαρρυθμικά φάρμακα για την καρδιά, όπως η αμιωδαρόνη.

Διάγνωση

Πώς γίνεται η διάγνωση της ασθένειας;

Για την διάγνωση ο ιατρός θα προβεί αρχικά σε μια φυσική εξέταση της περιοχής των όρχεων, προκειμένου να εκτιμήσει το μέγεθος και την έκταση των συμπτωμάτων σε αυτούς.

Έπειτα είναι πιθανό να γίνει δακτυλική εξέταση του προστάτη μέσω του πρωκτού, ώστε να διαπιστωθεί αν βρίσκεται σε κατάσταση φλεγμονής.

Ταυτόχρονα, μπορεί να ζητηθούν εξετάσεις αίματος και ούρων για να προσδιοριστεί εάν υπάρχει λοίμωξη και αν αυτή οφείλεται σε κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ενώ μπορεί να συλλεχθεί και δείγμα σπερματικών υγρών για περαιτέρω αναλύσεις.

Τέλος, είναι πιθανό να χρειαστεί υπέρηχος της περιοχής που θα βοηθήσει τον ιατρό να αποκλείσει τυχόν λειτουργικό πρόβλημα καθώς και την πιθανότητα συστροφής των όρχεων που είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη και επείγουσα κατάσταση.

Θεραπεία

Πώς μπορεί να θεραπευτεί η επιδιδυμίτιδα;

 Η βασική θεραπεία για την επιδιδυμίτιδα περιλαμβάνει:

• Αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση του παθογόνου μικροοργανισμού, για 4-6 εβδομάδες.
• Παυσίπονα για την αντιμετώπιση του πόνου.
• Αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• Ξεκούραση.

Η θεραπεία πρέπει να τηρείται επιμελώς προκειμένου να μην υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης της νόσου, ενώ εάν υπάρχει οποιαδήποτε επιδείνωση των συμπτωμάτων κατά την διάρκεια της το άτομο πρέπει να επισκεφτεί άμεσα τον θεράπων ιατρό. Τέλος, μετά το πέρας της αγωγής θα πρέπει να γίνει μια επαναληπτική επίσκεψη στον ιατρό για να βεβαιωθεί ότι το άτομο έχει θεραπευτεί πλήρως.

Σε περίπτωση σεξουαλικώς μεταδιδόμενου νοσήματος θα πρέπει και ο σεξουαλικός σύντροφος να εξεταστεί επίσης, ενώ συνίσταται αποχή από τις σεξουαλικές επαφές έως ότου ολοκληρωθεί η φαρμακευτική αγωγή.

Χειρουργική επέμβαση μπορεί να προταθεί σε σπάνιες περιπτώσεις όταν υπάρχει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα στο αναπαραγωγικό ή ουροποιητικό σύστημα το οποίο προκάλεσε την φλεγμονή. Επιπλέον, σε περίπτωση που η φαρμακευτική αγωγή αποδειχθεί αναποτελεσματική στην καταπολέμηση της νόσου, μπορεί να προταθεί από τον ιατρό χειρουργική αφαίρεση της επιδιδυμίδας, προκειμένου να καταπολεμηθεί η φλεγμονή.

Τι μπορεί να κάνει κάποιος στο σπίτι για ταχύτερη ανάρρωση;

• Εφαρμογή πάγου στην περιοχή για ανακούφιση του πρηξίματος.
• Χρήση προστατευτικών γεννητικών οργάνων για κατάλληλη στήριξη των όρχεων.
• Αποφυγή σηκώματος βαρών.
• Ανύψωση των όρχεων για τις πρώτες 2 ημέρες, εφόσον αυτό είναι εφικτό.
• Αποφυγή σεξουαλικών επαφών.

Επιδιδυμίτιδα σε παιδιά

Μπορεί η επιδιδυμίτιδα να προσβάλλει παιδιά;

Τα νεαρά αγόρια μπορούν επίσης να προσβληθούν από την ασθένεια αυτή, αλλά συνήθως τα αίτια που οδηγούν στην φλεγμονή της επιδιδυμίδας διαφέρουν σε σχέση με τους ενήλικες.

Η επιδιδυμίτιδα σε παιδιά μπορεί να προκληθεί από:

• Τραυματισμό στην περιοχή του αναπαραγωγικού συστήματος.
• Ουρολοίμωξη.
• Συστροφή της επιδιδυμίδας.
• Παλινδρόμηση των ούρων μέσα στην επιδιδυμίδα.

Συμπτώματα σε παιδιά:

• Πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση.
• Πυρετός.
• Κοκκίνισμα και ερεθισμός των όρχεων.
• Ενοχλήσεις χαμηλά στην κοιλιά ή την λεκάνη.
• Μη φυσιολογικές εκκρίσεις από την ουρήθρα.

Επιπλοκές

Μπορεί η επιδιδυμίτιδα να προκαλέσει στειρότητα;

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η επιδιδυμίτιδα θεραπεύεται επαρκώς με την χρήση φαρμακευτικής αγωγής και το άτομο δεν φέρει καμία ενόχληση μετά από διάστημα  το πολύ 3 μηνών. Παρ’ όλα αυτά, κάποιες ανεπιθύμητες παρενέργειες που μπορούν να προκύψουν είναι οι εξής:

• Δημιουργία αποστήματος στους όρχεις, το οποίο αφαιρείται είτε απευθείας με βελόνα είτε χειρουργικά.
• Συρρίκνωση ή και νέκρωση των όρχεων λόγω εκτεταμένης φλεγμονής.
• Χρόνια επιδιδυμίτιδα.
• Στειρότητα.
• Δημιουργία συριγγίου ή άλλου λειτουργικού προβλήματος στο θυλάκιο των όρχεων.