Τι είναι τα “Daddy Issues”;

Τι είναι τα “Daddy Issues”;

«Έχεις Daddy Issues;». Πιθανότατα έχετε ξανακούσει τον όρο, αλλά είναι τα “ Daddy Issues” ένα πραγματικό γεγονός; Πρώτον, ας ασχοληθούμε με τον όρο.

Αυτή η όχι τόσο ευγενική φράση είναι μια επίθεση που στοχεύει συνήθως τις γυναίκες που θεωρείται ότι έχουν δυσλειτουργικές σχέσεις με τους άνδρες. Και δείχνει με το δάχτυλο της ευθύνης τα άλυτα ζητήματα που υποτίθεται ότι έχουν με τον “μπαμπά” τους.

Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ντροπιάσει τις γυναίκες επειδή είναι “πολύ σεξουαλικές”. Για να τις καταδικάσει επειδή αποτυγχάνουν να βρουν τον “σωστό άντρα”.

Οι γυναίκες που είχαν έναν απόντα, καταχρηστικό ή συναισθηματικά μη διαθέσιμο πατέρα μπορούν και δυσκολεύονται στις ενήλικες σχέσεις τους με τους άνδρες. Ο όρος ” Daddy Issues “, ωστόσο, είναι υποτιμητικός και υποβαθμίζει το τραύμα τους. Κάνει μια γυναίκα να φαίνεται κάπως διεστραμμένη ή αηδιαστική για μια συμπεριφορά που δεν είναι πραγματικά δικό της λάθος.

Είναι λοιπόν τα ” Daddy Issues ” υπαρκτά; Λοιπόν, ναι. Αλλά ο όρος -και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται γενικά- αφήνει πολλά περιθώρια.

Τι σχέση έχουν τα “Daddy Issues” και το σύμπλεγμα του πατέρα;

Δεν είναι σαφές από πού προήλθε ο όρος ” Daddy Issues “. Αλλά η έννοια του Φρόιντ για το σύμπλεγμα του πατέρα, που περιέγραφε πώς η σχέση ενός άνδρα με τον πατέρα του μπορεί να επηρεάσει τις ενήλικες σχέσεις του, είναι πιθανότατα σχετική.

Χρησιμοποιήθηκε μόνο για λίγο από τον Φρόιντ, (και επικεντρώθηκε κυρίως στον αρνητικό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει ο ανεπίλυτος φόβος, η προκλητικότητα και η δυσπιστία προς τον πατέρα κάποιου), το ” σύμπλεγμα του πατέρα” είναι μια πτυχή του οιδιπόδειου συμπλέγματος του Φρόιντ. Με την πάροδο των ετών, το “σύμπλεγμα του πατέρα” έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για να περιγράψει τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένας σωματικά ή συναισθηματικά απών πατέρας στη ζωή και τις σχέσεις τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών παιδιών του.

Τι αναφέρει η  ψυχολογία για τα ” Daddy Issues “;

Τα Daddy Issues -προφανώς- δεν αποτελούν αναγνωρισμένο ψυχολογικό όρο ή διάγνωση. Στη σύγχρονη ψυχολογία, ο κατάλληλος όρος για αυτό το πολύ πραγματικό είδος τραύματος είναι η διαταραχή προσκόλλησης. Και δεν επηρεάζει μόνο τις γυναίκες.

Η διαταραχή προσκόλλησης καταλήγει στην πραγματικότητα στο ότι η αγάπη του γονέα έλειπε ή ήταν ασυνεπής στη ζωή σας και πώς αυτή η ανεκπλήρωτη λαχτάρα για αγάπη και σύνδεση επηρέασε τη συμπεριφορά σας στις ενήλικες σχέσεις για τη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών.

Αυτή η σκέψη βασίζεται σε κάτι που είναι γνωστό ως θεωρία της προσκόλλησης, η οποία προέρχεται από την έρευνα του Βρετανού ψυχολόγου John Bowlby. Στην ουσία, ο ίδιος και οι διάδοχοί του πρότειναν ότι το να μεγαλώνει κανείς με στοργικούς και προσεκτικούς γονείς ή φροντιστές καλλιεργεί την “ασφαλή προσκόλληση”, η οποία (μεταξύ άλλων) καθιστά το άτομο πιο πιθανό να αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην ενήλικη ζωή.

Όσοι δεν δημιουργούν αυτόν τον δεσμό στην παιδική ηλικία -με τον έναν ή και τους δύο γονείς/φροντιστές- μπορεί να έχουν “ανασφαλή προσκόλληση“, η οποία μπορεί να δυσχεράνει τη δημιουργία υγιών, στενών δεσμών με άλλους.

Τι προκαλεί ” Daddy Issues “;

Μια γυναίκα ή ένας άνδρας που δυσκολεύεται να δημιουργήσει υγιείς ρομαντικές σχέσεις μπορεί να έχει προβλήματα προσκόλλησης επειδή ένας ή και οι δύο από τους κύριους φροντιστές τους ήταν:

• Απουσίαζε σωματικά για πολύ ή όλο το χρόνο
• Συναισθηματικά απόμακρος
• Σωματικά, σεξουαλικά ή λεκτικά καταχρηστικός
• Αγχώδης και αυταρχικός
• Χρήστης ουσιών
• Επικριτικός και υποτιμητικός
• Αναξιόπιστος
• Αδιάφορος ή χαλαρός ως προς τις γονικές ευθύνες

Αυτοί οι γονείς [και οι φροντιστές] αφήνουν πίσω τους ένα μοναδικό αποτύπωμα στα συναισθήματα ενός ατόμου, επηρεάζοντας την αντίληψή του για την αγάπη και την εμπιστοσύνη. Αυτό γίνεται ο σπασμένος φακός μέσα από τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους και καθορίζει τη σχέση τους με τους άλλους.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις των ” Daddy Issues ” στις σχέσεις των ενηλίκων;

Η ύπαρξη ενός απόντος, καταχρηστικού ή συναισθηματικά μη διαθέσιμου γονέα μπορεί να οδηγήσει σε μερικούς βασικούς τύπους ανθυγιεινών στυλ προσκόλλησης στην ενήλικη ζωή, σύμφωνα με τη θεωρία προσκόλλησης.
Αυτοί είναι οι εξής:

1. Φοβισμένη-Αποφεύγουσα προσκόλληση. Ένας ενήλικας με αυτό το είδος προβλήματος προσκόλλησης (που ονομάζεται επίσης αποδιοργανωμένη προσκόλληση) μπορεί να τραβήξει κάποιον κοντά του, μόνο για να τον απομακρύνει μόλις τα πράγματα γίνουν έντονα. Ο φόβος να πληγωθεί, να απορριφθεί ή να βιώσει αντικρουόμενα συναισθήματα σχετικά με τις σχέσεις και την οικειότητα μπορεί να κάνει ένα άτομο να φοβάται την δέσμευσή. Όταν προκύπτουν προκλήσεις, μπορεί να φύγουν από την κατάσταση αντί να προσπαθήσουν να λύσουν τα πράγματα, λόγω της δυσκολίας τους να εμπιστευτούν τους άλλους και να νιώσουν ασφάλεια
2. Αγχώδης-προβληματική προσκόλληση. Συνήθως, ανασφαλείς και παλεύουν με χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι άνθρωποι με αυτό το στυλ προσκόλλησης μπορεί να φαίνονται προσκολλημένοι, απαιτητικοί, να ανησυχούν εμμονικά για κάθε λεπτομέρεια στη σχέση τους και να διψούν για αγάπη. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ανασφαλώς προσκολλημένες γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν αυτό το στυλ προσκόλλησης
3. Αποφευκτικός -Διχαστικός δεσμός. Συχνά εμφανιζόμενοι ως ανεξάρτητοι και σίγουροι για τον εαυτό τους, αυτός ο τύπος απορρίπτει την ιδέα ότι χρειάζονται κάποιον για να είναι ολοκληρωμένοι. Μπορεί να αποζητούν -και να βρίσκουν- σωματική οικειότητα, αλλά αποφεύγουν τη συναισθηματική εμπλοκή και κρύβουν τα συναισθήματά τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με συναισθηματικά δύσκολες καταστάσεις

Πώς επηρεάζουν τα Daddy Issues το κάθε φύλο;

Η απουσία ή η μη διαθεσιμότητα της μαμάς ή του μπαμπά (ή του φροντιστή) έχει το καθένα το δικό του ιδιαίτερο τίμημα και μπορεί να εκδηλωθεί στους γιους και τις κόρες με διαφορετικό τρόπο.

Στην περίπτωση των πατεράδων και των κοριτσιών, ένα νεαρό κορίτσι με έναν συναισθηματικά ή σωματικά μη διαθέσιμο πατέρα μπορεί να μην μάθει πώς να αλληλεπιδρά με υγιή τρόπο με τους άνδρες. Μπορεί να μην δει πώς πρέπει να μοιάζει μια υγιής σχέση μεταξύ ανδρών και γυναικών μεταξύ ενηλίκων. Ένας κακοποιητικός ή αδιάφορος πατέρας μπορεί να οδηγήσει ένα έφηβο κορίτσι ή μια γυναίκα να φοβάται ότι δεν αξίζει την αγάπη ή ότι αξίζει να της φέρονται άσχημα οι άνδρες.

Οι άνδρες που δεν είχαν μια θετική πατρική φιγούρα κατά την παιδική ηλικία μπορεί να δυσκολεύονται σε πολλά μέτωπα. Χωρίς έναν άνδρα να αποτελεί πρότυπο για το πώς μοιάζει μια υγιής σχέση με τις γυναίκες και την οικογένεια, οι ανασφαλώς προσκολλημένοι άνδρες μπορεί να γίνουν οι ίδιοι απόντες ή καταχρηστικοί πατέρες και σύντροφοι. Μπορεί επίσης να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δυσκολία αυτορρύθμισης των συναισθημάτων τους και δυσκολία να ανοιχτούν και να γίνουν ευάλωτοι στους άλλους – όλα αυτά μπορούν να εμποδίσουν την ικανότητά τους να οικοδομήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και οικειότητας.

Ενώ οι ανασφαλώς προσκολλημένες γυναίκες μπορεί να τείνουν προς ένα αγχώδες-προσεγγιστικό στυλ προσκόλλησης, ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι το αποφευκτικό-διασπαστικό στυλ είναι πιο συχνό στους άνδρες.

Ποια είναι τα σημάδια των “Daddy Issues” που σχετίζονται με το ανασφαλές στυλ προσκόλλησης στις γυναίκες;

1. Χρήση του σεξ για να νιώσετε ότι σας θέλουν ή ότι σας αγαπούν. Μια γυναίκα μπορεί να προσφέρει ελεύθερα σεξ για να κερδίσει την προσοχή, την αποδοχή ή την επιβεβαίωση. Ή μπορεί να έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους για να αποφύγει τη συναισθηματική εμπλοκή με ένα άτομο
2. Να βγαίνει με πολύ μεγαλύτερους ή πιο κυρίαρχους άνδρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια γυναίκα θα βγει στον κόσμο αναζητώντας το είδος της αγάπης που δεν πήρε ως παιδί από την πατρική της φιγούρα. Καθώς δεν είχε έναν πατέρα προστάτη κατά την παιδική ηλικία, μια γυναίκα μπορεί να αναζητήσει άνδρες που θα τη φροντίζουν (και θα την εξουσιάζουν) συναισθηματικά και οικονομικά
3. Επιλέγοντας ακατάλληλους συντρόφους. Από την άλλη πλευρά, μια γυναίκα μπορεί να συνεχίσει τον κύκλο της κακομεταχείρισης αναζητώντας ερωτικούς συντρόφους που έχουν τα ίδια ελαττώματα με τον πατέρα τους, είτε πρόκειται για κάποιον που είναι άπιστος, συναισθηματικά απρόσιτος, καταχρηστικός ή εθισμένος. Δεδομένου ότι τα άτομα με προβλήματα ανασφαλούς προσκόλλησης έχουν συχνά χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι γυναίκες μπορεί επίσης να επιλέγουν ακατάλληλους συντρόφους επειδή νιώθουν ότι δεν είναι αξιαγάπητες, φοβούνται ότι θα μείνουν μόνες και “δεν πιστεύουν ότι αξίζουν κάτι καλύτερο
4. Να μην μπορούν να εμπιστευτούν έναν σύντροφο ή να νιώσουν ασφάλεια σε μια σχέση. Όπως αναφέρθηκε, μια γυναίκα με ανασφαλή προσκόλληση μπορεί να φαίνεται προσκολλημένη και εδαφική. Τρομοκρατημένη από την εγκατάλειψη, μπορεί να χρειάζεται συνεχή επιβεβαίωση για τη δέσμευση του συντρόφου της και μπορεί να γίνει εύκολα ζηλιάρα ή καχύποπτη

Το συμπέρασμα; Η σχέση σας με τον πατέρα σας παίζει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξή σας και επηρεάζει μακροπρόθεσμα την ποιότητα της παιδικής σας ηλικίας, της εφηβείας και της ενήλικης ζωής σας. Επηρεάζει τα πάντα στη ζωή σας, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής των ανδρών με τους οποίους βγαίνετε και του τρόπου με τον οποίο σχετίζεστε μαζί τους.

Πώς να επιλύσετε τα Daddy Issues;

Εάν δυσκολεύεστε να εμπιστευτείτε ή να δεσμευτείτε με τους άνδρες, διψάτε για εγγύτητα αλλά δεν μπορείτε να την επιτύχετε, χρειάζεστε πολλές επιβεβαιώσεις από έναν σύντροφο ή βασικά δυσκολεύεστε να δημιουργήσετε μόνιμη, υγιή οικειότητα με άλλους, ζητήστε υποστήριξη από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Η θεραπεία με βάση το δεσμό μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, καθώς πηγάζει από τη θεωρία της προσκόλλησης. Αρχικά επικεντρωμένη στην οικοδόμηση ενός δεσμού εμπιστοσύνης με τον θεραπευτή, η θεραπεία προσκόλλησης βοηθά τους ασθενείς να επανεξετάσουν την παιδική ηλικία όπου ένιωσαν για πρώτη φορά πληγωμένοι ή εγκαταλελειμμένοι. Στη συνέχεια, μαθαίνουν να αναδιαμορφώνουν την αφήγησή τους, “ξαναγεννώντας” κατά κάποιο τρόπο τον εαυτό τους με την αγάπη και την αποδοχή που έλειπε από τη ζωή τους.

Οι θεραπευτές που ειδικεύονται στο τραύμα είναι εκπαιδευμένοι να εργάζονται με τους ασθενείς για να έχουν πρόσβαση στο τμήμα του εγκεφάλου που έχει βιώσει το τραύμα. Χρησιμοποιώντας βιωματικές θεραπείες και θεραπείες απευαισθητοποίησης και επανεπεξεργασίας μέσω οφθαλμικών κινήσεων (EMDR), εκτός από τη θεραπεία συζήτησης, οι θεραπευτές τραύματος διδάσκουν τους ασθενείς να στρέφουν την προσοχή τους μακριά από τις σκέψεις τους και προς τα συναισθήματα και τις σωματικές αισθήσεις που είναι παρούσες τη στιγμή. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο θυμός και η απογοήτευση, που μπορεί να διατηρούνται σε όλο το σώμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Ποτέ δεν είναι αργά για να συνεργαστείτε με έναν θεραπευτή. Στη θεραπεία μπορείτε να μάθετε να αλλάζετε το αποτέλεσμα των εμπειριών του παρελθόντος. Σε οποιοδήποτε σημείο -και με τη σωστή βοήθεια- μπορείτε να μάθετε τι χρειάζεται για να έχετε μια πιο υγιή σχέση με τον εαυτό σας και τους άλλους στη ζωή σας.