Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (SCC) του πνεύμονα, είναι μια μορφή καρκίνου του πνεύμονα. Υπάρχουν δύο τυποι καρκίνου του πνεύμονα και συγκεκριμένα ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (SCLC) και ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC). Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα ανήκει στον δεύτερο τύπο, δηλαδή θεωρείται μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα. Πρόκειται για έναν τύπο καρκίνου που επηρεάζει κυρίως του άνδρες και προκαλείται κατά κύριο λόγο από το κάπνισμα. (Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα: Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου)
Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα ξεκινά από τους ιστούς που καλύπτουν τα περάσματα του αέρα στους πνεύμονες, τα οποία ονομάζονται βρόγχοι και τείνει να αναπτύσσεται πιο αργά από άλλες μορφές καρκίνου του πνεύμονα.
Επιπρόσθετα, νοουμένου ότι επηρεάζει μεγαλύτερους ιστούς των πνευμόνων, προκαλεί νωρίτερα συμπτώματα από ότι άλλοι καρκίνοι του πνεύμονα. Ωστόσο, αφού αναπτύσσεται αργά, τείνει να διαγιγνώσκεται όταν ήδη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. (Καρκίνος πνεύμονα: Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού αυξάνει τον κίνδυνο)
Τα βασικότερα συμπτώματα του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι:
Η βασικότερη αιτία του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι το κάπνισμα. Έρευνες δείχνουν ότι έως και το 91% των ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων του πνεύμονα αποδίδονται στο κάπνισμα, με τον κίνδυνο να αυξάνεται ανάλογα με το πόσο καπνίζει ο ασθενής στην καθημερινότητά του. (Πώς τα καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα αποφεύγουν την επίθεση του ανοσοποιητικού;)
Πέραν από το κάπνισμα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ακανθοκυτταρικού καρκινώματος όπως:
Ο γιατρός μπορεί να υποψιαστεί ότι ο ασθενής που έχει μπροστά του έχει καρκίνο του πνεύμονα με βάση τα συμπτώματά του, αν καπνίζει, αν είναι παθητικός καπνιστής ή αν εκτίθεται στον αμίαντο και άλλους καρκινογόνους και τοξικούς παράγοντες. (Μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει με έναν πνεύμονα;)
Για να κάνει διάγνωση, θα προβεί στις ακόλουθες εξετάσεις:
Αν μετά τις πιο πάνω εξετάσεις υπάρξουν ενδείξεις καρκίνου, θα πραγματοποιηθούν περεταίρω εξετάσεις όπως:
Αφού γίνει διάγνωση καρκίνου θα πρέπει να διαπιστωθεί και το στάδιό του. Τα στάδια του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος δείχνουν το μέγεθος του όγκου και το ποσοστό της εξάπλωσής του. Τα στάδια I, ΙΙ και III χωρίζονται επιπρόσθετα σε κατηγορίες Α και Β.
Ο γιατρός επιλέγει τη θεραπεία που χρειάζεται ο ασθενής, ανάλογα με το στάδιο του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος. Οι θεραπευτικές επιλογές που είναι διαθέσιμες για τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου είναι η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η στοχευμένη θεραπεία, η ανοσοθεραπεία ή ένας συνδυασμός αυτών των μεθόδων. (5 oρατές παρενέργειες της θεραπείας του καρκίνου και πώς να τις διαχειριστείτε)
Για το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα υπάρχει η δυνατότητα χειρουργικής επέμβασης.
Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται είτε μόνη της, είτε σε συνδυασμό με την ακτινοθεραπεία, πριν ή μετά την χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης του καρκίνου. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με την ανοσοθεραπεία, ένας συνδυασμός που είναι πιο ωφέλιμος για τους ασθενείς με μετάσταση, σε ότι αφορά το προσδόκιμο ζωής.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα, ανταποκρίνεται διαφορετικά στα χημειοθεραπευτικά φάρμακα και πιο αποτελεσματικά θεωρούνται όσα έχουν ως βάση τους την πλατίνα. (Χημειοθεραπεία Vs Ακτινοβολία: Σε τι διαφέρουν οι δύο θεραπείες μεταξύ τους;)
Τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου είναι τα ακόλουθα:
Σημειώνεται ότι τα άτομα που τελικά ανταποκρίνονται θετικά στη χημειοθεραπεία, χρειάζονται θεραπεία συντήρησης με Tarceva (erlotinib) ή Alimta (πεμετρεξίδη).
Η ακτινοθεραπεία είναι μια μέθοδος κατά την οποία χορηγούνται δέσμες ακτινοβολίας εξωτερικά ή εσωτερικά, τοπικά στο σημείο του όγκου, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκινώματος ή τον έλεγχο των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται όταν το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα κάνει μετάσταση. (Ακτινοθεραπεία: Η παρακολούθηση της οξυγόνωσης ενός καρκινικού όγκου συμβάλλει στην επιτυχία της)
Τα στοχευμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των μεταλλάξεων EGFR του αδενοκαρκινώματος του πνεύμονα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τη θεραπεία του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του πνεύμονα, εκμεταλλευόμενα έναν διαφορετικό μηχανισμό. Αντί να στοχευθούν οι μεταλλάξεις EGFR, τα φάρμακα αντισωμάτων EGFR συνδέονται με τον EGFR στο εξωτερικό περίβλημα των καρκινικών κυττάρων, διακόπτοντας το σήμα ανάπτυξης που λαμβάνουν, έτσι σταματούν να αναπτύσσονται. Τέτοια φάρμακα είναι το Portrazza (necitumumab), που χρησιμοποιείται μαζί με τη χημειοθεραπεία για προχωρημένους καρκίνους πλακωδών κυττάρων και το Gilotrif (αφατινίμπη), που χρησιμοποιείται επίσης μαζί με τη χημειοθεραπεία, κυρίως για ασθενείς που δεν μπορούν να υποβληθούν σε ανοσοθεραπεία. (Στοχευμένη θεραπεία pralsetinib: Ενθαρρυντικά αποτελέσματα για προχωρημένους καρκίνους)
Το 2015 εγκρίθηκαν τα πρώτα ανοσοθεραπευτικά φάρμακα. Τα ανοσοθεραπευτικά φάρμακα που είναι εγκεκριμένα για το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα είναι:
Οι πιο πάνω θεραπείες ενισχύουν την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τα καρκινικά κύτταρα. (Αντοχή καρκίνου στην ανοσοθεραπεία: Υπάρχει ελπίδα ανταπόκρισης;)
Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος ανέρχεται μόλις στο 24%, αλλά η πρόγνωση των ασθενών τείνει να βελτιώνεται ανάλογα με το πόσο νωρίς έχει γίνει διάγνωση και πόσο έγκαιρα άρχισε η θεραπεία. (Καρκίνος πνεύμονα: 7+1 ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα)
Οι αλλεργίες μπορεί να είναι ένα προβληματικό και ανησυχητικό ζήτημα για πολλούς γονείς, ειδικά όταν…
Η πρωτεΐνη παίζει πολλούς σημαντικούς ρόλους στην ανθρώπινη υγεία και ως εκ τούτου, η κατανάλωση…
Τα τελευταία χρόνια, η συζήτηση γύρω από το σωματικό βάρος έχει γίνει τόσο για την…
Η διάσειση είναι ένας τύπος τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης που δεν πρέπει να λαμβάνεται αψήφιστα, ιδίως…
Το σαπούνι από κατσικίσιο γάλα συγκέντρωσε πρόσφατα την προσοχή ως φυσικό θαύμα για την περιποίηση…
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ένας από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου μεταξύ των ανδρών.…