Η ιγμορίτιδα εμφανίζεται όταν οι κόλποι, οι κοιλότητες του κρανίου δηλαδή, που είναι επενδεδυμένες με ιστό, φράσσονται ή φλεγμαίνουν. Οι κοιλότητες των κόλπων δημιουργούν βλεννογόνους σε συνεχή βάση. Υπό κανονικές συνθήκες, η βλέννα από τα ιγμόρεια παροχετεύεται στις ρινικές οδούς ή στο πίσω μέρος του λαιμού.

Σε περίπτωση που οι κοιλότητες των κόλπων αποφραχθούν και αδυνατούν να αποστραγγιστούν, δημιουργείται το τέλειο περιβάλλον για ανάπτυξη και αναπαραγωγή μικροβίων. Μια κατάσταση που οδηγεί τελικά σε λοίμωξη στους κόλπους. Σημειώνεται ότι κυρίως στην οξεία ιγμορίτιδα, η απόφραξη των κόλπων είναι αποτέλεσμα οιδήματος στους ρινικούς ιστούς ή υπερβολικής έκκρισης παχιάς βλέννας.

Η οξεία ιγμορίτιδα διαρκεί τέσσερις εβδομάδες ή λιγότερο. Η χρόνια ιγμορίτιδα διαρκεί τρεις μήνες ή περισσότερο. Σημειώνεται ότι η χρόνια ιγμορίτιδα, μερικές φορές, δεν προκαλείται από υπερβολική έκκριση βλέννας, αλλά από ιστό που φράσσει τις κοιλότητες των ιγμορείων, εμποδίζοντας την παροχέτευσή τους. Για τη θεραπεία της χρόνιας ιγμορίτιδας απαιτείται τις πλείστες φορές χειρουργική επέμβαση.

Ποιες ρινικές αλλαγές προκαλούν λοιμώξεις των κόλπων;

1. Διευρυμένοι ιστοί

Οι ρινικές δομές, όπως οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις και οι κόγχοι, επηρεάζουν άμεσα την κανονική αποστράγγιση των ιγμορείων. Επειδή το πίσω μέρος του λαιμού, η μύτη, τα ιγμόρεια και τα αυτιά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, ορισμένες παθήσεις, όπως οι λοιμώξεις των αυτιών, συμβάλλουν στην εμφάνιση της ιγμορίτιδας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι ασυνήθιστη η διεύρυνση των ρινικών δομών, όταν υπάρχουν προβλήματα στο αυτί, τη μύτη ή το λαιμό.

Σε περίπτωση που οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις διευρυνθούν, δεν φράσσουν μόνο τα ιγμόρεια, αλλά εμποδίζουν και την αποστράγγιση της ευσταχιανής σάλπιγγας, γεγονός που οδηγεί σε μολύνσεις του αυτιού ή σε συσσώρευση υγρού στο αυτί. Σε μια τέτοια περίπτωση, χρειάζεται αδενοειδεκτομή. Επιπρόσθετα και οι κόγχοι (μέρος των ρινικών διόδων που ζεσταίνουν και υγραίνουν τον αέρα που αναπνέουμε) μπορούν να διευρυνθούν και για τη θεραπεία τους χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση.

2. Μη φυσιολογικές αναπτύξεις, όπως ρινικοί πολύποδες

Οι ρινικοί πολύποδες, είναι στην ουσία μάζες ιστού που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της μύτης ή στα ιγμόρεια και μπορούν να συμβάλουν στην ιγμορίτιδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ρινικοί πολύποδες που προκαλούνται συνήθως εξαιτίας της φλεγμονής (Τι πρέπει να γνωρίζετε για την φλεγμονή;), δεν είναι καρκινικοί. Βασικές αιτίες της φλεγμονής στη ρινική κοιλότητα είναι οι αλλεργίες και το άσθμα.

Οι ρινικοί πολύποδες συνήθως αφαιρούνται χειρουργικά, εάν δεν ανταποκριθούν σε άλλες φαρμακευτικές αγωγές.

3. Αποκλεισμένο διάφραγμα

Το διάφραγμα αποτελείται από ένα κομμάτι χόνδρου στο μπροστινό μέρος και ένα οστό στο πίσω μέρος που χωρίζει τα ρουθούνια. Το εν λόγω όργανο είναι συνήθως κεντραρισμένο (ή κοντά στο κέντρο), αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αποκλίνει προς τη μία πλευρά λόγω γενετικών ανωμαλιών ή τραυματισμών. Τα άτομα με μη κεντραρισμένο διάφραγμα αναπτύσσουν πολύ συχνά ιγμορίτιδα. Για την επιδιόρθωση του διαφράγματος πραγματοποιείται διαφραγματοπλαστική, που στην ουσία είναι ένα είδος χειρουργικής επέμβασης, κατά την οποία επιδιορθώνονται τα κατεστραμμένα τμήματα του διαφράγματος, το οποίο ακολούθως ευθυγραμμίζεται.

4. Ανατομία

Μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στην ιγμορίτιδα, λόγω κληρονομικών ανατομικών χαρακτηριστικών στο πρόσωπό τους, που καθιστούν δυσκολότερη την αποστράγγιση των ιγμορείων.

Επιπρόσθετα, τα άτομα με ορισμένες συγγενείς ανωμαλίες ή γενετικά σύνδρομα, όπως το σύνδρομο Down, είναι πιο επιρρεπή στην ιγμορίτιδα, εξαιτίας των ανατομικών χαρακτηριστικών του προσώπου τους.