6 τρόποι να βοηθήσετε τα παιδιά να μάθουν να αποτυγχάνουν

Οι γονείς τείνουν να βλέπουν ως αποστολή τους να βοηθούν τα παιδιά τους να πετύχουν. Αλλά υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση μεταξύ των εκπαιδευτικών και άλλων επαγγελματιών που εργάζονται με παιδιά ότι τα παιδιά χρειάζονται όλο και περισσότερο βοήθεια για να μάθουν πώς να αποτυγχάνουν.

Το να μην μαθαίνουν να ανέχονται την αποτυχία αφήνει τα παιδιά ευάλωτα στο άγχος. Οδηγεί σε κατάρρευση όταν συμβεί η αναπόφευκτη αποτυχία, είτε αυτή συμβαίνει στην προσχολική ηλικία είτε στο πανεπιστήμιο. Και ίσως ακόμη πιο σημαντικό, μπορεί να κάνει τα παιδιά να σταματήσουν να προσπαθούν ή να δοκιμάζουν νέα πράγματα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Μάικλ Τζόρνταν, ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές στον κόσμο, έχει περάσει χρόνια κηρύσσοντας τη σημασία της ήττας. Ο Τζόρνταν έχει μιλήσει εκτενώς για το πώς η επιμονή και η ανθεκτικότητα απέναντι στις προκλήσεις εντός και εκτός γηπέδου είναι αυτά που τον έκαναν νικητή.

Δυστυχώς, καθώς ο κόσμος ασκεί αυξημένη πίεση στα παιδιά να γίνουν νικητές και οι γονείς αισθάνονται υποχρεωμένοι να τα καταστήσουν ικανά με κάθε δυνατό τρόπο, βλέπουμε όλο και περισσότερα παιδιά που εξοργίζονται ακόμα και με το παραμικρό στραβοπάτημα.

Είναι σαφές ότι η ανοχή στη στεναχώρια ή την απογοήτευση είναι μια σημαντική δεξιότητα ζωής που πρέπει να κατακτηθεί. Όταν πρόκειται για το σχολείο, η ικανότητα να ανέχεστε την ατέλεια -ότι κάτι δεν πάει ακριβώς όπως θέλετε- είναι συχνά πιο σημαντική για να μάθετε από ό,τι το όποιο περιεχόμενο του θέματος. Η οικοδόμηση αυτού του συνόλου δεξιοτήτων είναι απαραίτητη για να μπορέσουν τα παιδιά να γίνουν πιο ανεξάρτητα και να επιτύχουν σε μελλοντικές προσπάθειες, είτε πρόκειται για προσωπικούς στόχους, είτε για ακαδημαϊκούς στόχους, είτε απλώς για να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τους άλλους ανθρώπους.

Πώς οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά να αποτυγχάνουν;

Πρώτον, δείξτε ενσυναίσθηση

Συμπάσχετε με το παιδί σας- δείτε ότι βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Μην λέτε απλώς: “Δεν πειράζει, θα τα πας καλύτερα την επόμενη φορά”. Είναι απαξιωτικό να παραμερίζετε τα συναισθήματα απογοήτευσης ενός παιδιού. Αντίθετα, οι γονείς πρέπει να αλλάξουν τη γλώσσα τους: “Βλέπω ότι είσαι πραγματικά απογοητευμένος, ξέρω ότι ήθελες πολύ να τα πας καλύτερα”.

Κάντε τον εαυτό σας πρότυπο

Μπορείτε να εξηγήσετε ότι η αποτυχία είναι μέρος της ζωής και συμβαίνει σε όλους, ακόμη και σε εσάς. Θα μπορούσατε να μοιραστείτε παραδείγματα “αποτυχιών” που είχατε. Οι γονείς μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο για το πώς να χειριστούν τη δική τους απογοήτευση, όπως για παράδειγμα να χάσουν μια προαγωγή στη δουλειά. Τα παιδιά δεν εκτίθενται απαραίτητα στην πραγματικότητα ότι η ζωή περιλαμβάνει λάθη, παραλήψεις και ακόμη και αποτυχίες. Όσο κι αν όλοι θέλουν τα πράγματα να πηγαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο, είναι σημαντικό να διδάξετε στα παιδιά σας ότι είναι επίσης εντάξει όταν δεν πηγαίνουν.

Κάντε το μια διδακτική στιγμή

Η αποτυχία ενός παιδιού είναι μια ευκαιρία για τους γονείς να διδάξουν αποδοχή και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Εσείς και το παιδί σας μπορείτε να προσπαθήσετε να σκεφτείτε τι θα μπορούσε να κάνει την επόμενη φορά για περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να μελετήσει διαφορετικά ή να μιλήσει στον καθηγητή για τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζει πριν από ένα τεστ;

Πρόκειται για μια ισορροπία αποδοχής και αλλαγής. Πρόκειται για την αποδοχή ότι η κατάσταση είναι αυτή που είναι και την ανάπτυξη ανοχής στην απογοήτευση, ενώ παράλληλα ρωτάτε: “Μπορείτε να αλλάξετε κάτι στο μέλλον. Μπορείτε να μάθετε από αυτό;”

Το ναρκοπέδιο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης

Ταυτόχρονα, τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι μερικές φορές, όταν αποτυγχάνουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά γι’ αυτό εκείνη τη στιγμή- πρέπει να το αποδεχτούμε ως μέρος της ζωής και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι οι φίλοι μιας κοπέλας της λένε ότι δεν μπορούν να κάνουν παρέα μαζί της και μετά τους βλέπει μαζί στο Instagram ή στο Facebook.

Αυτό πονάει πραγματικά. Υπάρχουν πολλά συναισθήματα: απογοήτευση, θλίψη, θυμός. Πώς το αντιμετωπίζει αυτό; Το να τηλεφωνεί σε φίλους και να τους φωνάζει κάνει τα πράγματα μόνο χειρότερα. Θα μπορούσε να το αγνοήσει και να προσποιηθεί ότι δεν το είδε ποτέ, αλλά αυτό δεν πρόκειται να την κάνει να νιώσει καλύτερα ή να αλλάξει αυτό που θα συμβεί στο μέλλον.

Πώς μπορεί λοιπόν ένας γονιός να τη βοηθήσει να αποδεχτεί αυτό που συνέβη; Το κορίτσι μπορεί να είναι σε θέση να πάρει περισσότερες πληροφορίες για να νιώσει καλύτερα. Ίσως μπορεί να μιλήσει σε αυτά τα παιδιά με ήρεμο τρόπο, λέγοντάς τους ότι είδε τις φωτογραφίες και τα συναισθήματά της πληγώθηκαν. Ίσως ανακαλύψει έναν λόγο πίσω από αυτό. Μπορεί όμως να μην πάρει μια απάντηση που να της αρέσει ή να μην πάρει καθόλου.

Αυτό οδηγεί σε ένα άλλο μάθημα ζωής: Μερικές φορές μας αφήνουν απ’ έξω, μερικές φορές δεν μας συμπαθούν και πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε αυτή την αλήθεια χωρίς να χειροτερεύουμε την κατάσταση. Πολλές από αυτές τις δεξιότητες χρειάζονται για τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Κάντε πίσω και επιτρέψτε στα παιδιά να αποτύχουν

Μπορεί να είναι πολύ σκληρό να βλέπετε το παιδί σας να στεναχωριέται, αλλά μπορεί να μάθει πώς να διαχειρίζεται την απογοήτευση μόνο μέσα από τη δοκιμή και το λάθος. Διαφορετικά, στερείτε από τα παιδιά τις ίδιες τις εμπειρίες που απαιτούν την επίλυση προβλημάτων και τα βάζετε στο μονοπάτι της ανθεκτικότητας και της αυτοπεποίθησης για την ανάληψη νέων προκλήσεων.

Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει

Αν ένα παιδί δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω του φόβου της αποτυχίας, μπορεί να χρειαστεί θεραπεία. Ακόμη και αν ένα παιδί δεν έχει διάγνωση άγχους, μπορεί να έχει παγώσει από το άγχος. Όταν συμβαίνει αυτό, επιλέξτε κάτι που ονομάζεται θεραπεία έκθεσης, κατά την οποία θα πρέπει να τα εκθέσετε σιγά-σιγά σε πράγματα που δεν είναι τέλεια. Πρέπει να διδάξετε στα παιδιά ότι δεν πειράζει να γράψουν λάθος μια λέξη και να συνεχίσουν.

Όλοι λένε ότι όλοι πρέπει να εξασκηθούμε στο να κάνουμε λάθη. Είναι γνωστό, ότι είναι άβολο για τους γονείς και επίσης ότι με την εξάσκηση μπορείτε να μάθετε να το ανέχεστε.

Το να μάθει κανείς να αποτυγχάνει μπορεί να είναι επώδυνο. Αλλά τα παιδιά θα πετύχουν μόνο αν μπορέσουν να αποκτήσουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν ό,τι τους εμφανίσει η ζωή.

Δείτε ακόμη: