Πρέπει να ανησυχείτε αν το παιδί σας περπατάει στις μύτες των ποδιών του;

Τα περισσότερα παιδιά περπατούν στις μύτες των ποδιών τους όταν κάνουν βόλτες (μετακινούνται σε ένα δωμάτιο κρατώντας τα έπιπλα), ειδικά αν δεν υπάρχει χαλί ή μοκέτα στο πάτωμα. Μερικά παιδιά συνεχίζουν να περπατούν στις μύτες των ποδιών τους περιστασιακά, για πλάκα. Για παράδειγμα, η κόρη σας μπορεί να περπατάει με τις μύτες των ποδιών της όταν προσποιείται ότι είναι πριγκίπισσα.

Γενικά, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε για το περπάτημα με τις μύτες των ποδιών πριν από την ηλικία των 2 ετών. Τα παιδιά που περπατούν με τις μύτες των ποδιών τους μετά από αυτό το διάστημα το κάνουν συχνά λόγω συνήθειας.

Αλλά φροντίστε να μιλήσετε με το γιατρό του παιδιού σας εάν το παιδί σας:

• Περπατάει στις μύτες των ποδιών του τις περισσότερες φορές
• Έχει δύσκαμπτους μύες
• Δεν μπορεί να συντονίσει τα άκρα του
• Περπατάει αδέξια, σκοντάφτει ή έχει πλαδαρό βάδισμα
• Δείχνει να αργεί να αναπτύξει τις λεπτές κινητικές δεξιότητες, όπως το να πιάνει μικρά αντικείμενα χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά του
• Δείχνει ανίκανο να σηκώσει το βάρος του
• Χάνει τις κινητικές δεξιότητες που ήδη κατείχε

Ποιοι είναι οι λόγοι που ένα παιδί περπατάει στις μύτες των ποδιών του;

Εάν το παιδί σας στέκεται πάντα στις μύτες των ποδιών, είναι πιθανό να έχει κάποιο σωματικό πρόβλημα, όπως ένας κοντός αχίλλειος τένοντας, που το εμποδίζει να στέκεται με ίσια πόδια και περιορίζει το εύρος της κίνησης στον αστράγαλό του. Αν όμως το παιδί σας περπατάει σταθερά στις μύτες των ποδιών του και δεν μπορεί να περπατήσει με το πέλμα του στο έδαφος, μπορεί να είναι σημάδι μιας κινητικής διαταραχής, όπως η εγκεφαλική παράλυση.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι εγκεφαλικής παράλυσης. Η πιο συνηθισμένη μορφή είναι η “σπαστική“, που σημαίνει ότι οι μύες που επηρεάζονται είναι δύσκαμπτοι. Τα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν εγκεφαλική παράλυση. Έτσι, αν το παιδί σας περπατάει στις μύτες των ποδιών του, μπορεί να έχει μια μορφή εγκεφαλικής παράλυσης όπου ο αχίλλειος τένοντας να είναι τόσο σφιχτός που η φτέρνα του τραβιέται προς τα πάνω και τα δάχτυλα των ποδιών του κατευθύνονται προς τα κάτω.

Το περπάτημα με τις μύτες των ποδιών συνδέεται επίσης με γλωσσικές καθυστερήσεις και διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, οπότε είναι σημαντικό να ελέγξετε αν το παιδί σας έχει άλλα προβλήματα με την επικοινωνία ή τις δεξιότητες κοινωνικοποίησης. Ίσως να θέλετε να προγραμματίσετε μια αξιολόγηση από αναπτυξιολόγο για να βεβαιωθείτε.

Εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι το παιδί σας έχει καλό μυϊκό τόνο και εύρος κίνησης στον αστράγαλό του και αποκλείσει την εγκεφαλική παράλυση, τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού ή κάποιο άλλο πρόβλημα, τότε το παιδί σας μπορεί να διαγνωστεί με μια πάθηση που ονομάζεται ιδιοπαθές βάδισμα των ποδιών. Πρόκειται για μια γενική διάγνωση που σημαίνει ότι η αιτία είναι άγνωστη και το παιδί σας πιθανώς περπατάει στις μύτες των ποδιών του από συνήθεια. Αυτό το είδος του βαδίσματος συνήθως υποχωρεί από μόνο του με την πάροδο του χρόνου.

Ποια είναι η θεραπεία για το περπάτημα στις μύτες των ποδιών του παιδιού σας;

Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει μια αξιολόγηση της εγκεφαλικής λειτουργίας και της κινητικής ανάπτυξης του παιδιού σας για να καθορίσει την καλύτερη θεραπεία. Η έγκαιρη παρέμβαση είναι σημαντική, επειδή η φυσικοθεραπεία ή η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βελτιώσει τις κινητικές δεξιότητες και τη μυϊκή δύναμη και να αποτρέψει τη βλάβη των μυών που επηρεάζουν την κίνηση των αρθρώσεων.

Εάν το παιδί σας έχει ένα σωματικό πρόβλημα, όπως ένας κοντός αχίλλειος τένοντας, η θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει με φυσικοθεραπεία που περιλαμβάνει διατάσεις.

Το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί να φορέσει ένα νάρθηκα, η οποία είναι ένας ελαφρύς πλαστικός βραχίονας που εκτείνεται στο πίσω μέρος του ποδιού και κρατά το πόδι σε γωνία 90 μοιρών. Το παιδί σας θα φοράει το νάρθηκα τη νύχτα και ενδεχομένως κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα. (Μπορεί να αφαιρεθεί για να κάνει μπάνιο ή να κάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης).

Μια άλλη προσέγγιση είναι η σειριακή χύτευση. Σε αυτή τη θεραπεία, ένας ορθοπεδικός θα εφαρμόσει μια σειρά γύψων για να τεντώσει και να επιμηκύνει τον τένοντα και να αυξήσει το εύρος κίνησης του αστραγάλου. Οι γύψοι αλλάζουν κάθε λίγες εβδομάδες περίπου καθώς ο τένοντας τεντώνεται, και η τοποθέτηση τους δεν είναι πλέον απαραίτητοι όταν ο τένοντας είναι αρκετά μακρύς.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός του παιδιού σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση.