Πώς να καταλάβετε αν το παιδί σας έχει κατάθλιψη στο πανεπιστήμιο;

Πόσοι φοιτητές επηρεάζονται από θέματα ψυχικής υγείας;

Τα πειραματικά στοιχεία που δημοσίευσε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ONS) τον Οκτώβριο του 2021, αποκάλυψαν ότι το 37% των πρωτοετών φοιτητών στην Αγγλία είχαν συμπτώματα κατάθλιψης ή/και άγχους, σε αντίθεση με το 22% των ατόμων ηλικίας 16 έως 29 ετών του γενικού πληθυσμού.

Αν και η κλίμακα του προβλήματος μπορεί να έχει επιδεινωθεί από την πανδημία COVID-19, δείχνει μια ανησυχητική τάση. Τι μπορεί λοιπόν να προκαλέσει την κατάθλιψη στο πανεπιστήμιο; Πώς μπορούμε να την αναγνωρίσουμε; Και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε;

Τι μπορεί να προκαλέσει την κατάθλιψη στο πανεπιστήμιο;

Οι περίοδοι ακραίων αλλαγών – τόσο θετικών όσο και αρνητικών – μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχική μας υγεία. Και η φοίτηση στο πανεπιστήμιο είναι συχνά μια περίοδος κατά την οποία η ζωή ενός νέου ατόμου αλλάζει δραστικά.

Η απομάκρυνση από τα οικεία πράγματα του σπιτιού, όπως η οικογένεια, οι φίλοι και τα κατοικίδια ζώα, μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση. Μπορεί επίσης να είναι πρόκληση να κάνετε νέες φιλίες με ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτα για εσάς.

Οι πρακτικές λεπτομέρειες της φοιτητικής ζωής μπορούν επίσης να επιβαρύνουν το μυαλό των νέων. Είναι κατανοητό ότι πολλοί φοιτητές αισθάνονται καταβεβλημένοι με τον συνδυασμό φόρτου εργασίας, αυτοφροντίδας και ακαδημαϊκών απαιτήσεων. Πολλοί φοιτητές παλεύουν επίσης με την έλλειψη αυτοπεποίθησης – συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους στο ίδιο μάθημα.

Και ενώ πολλοί από εμάς μπορεί να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις από τις βραδινές εξόδους στα τέλη της εφηβείας μας, η υπερβολική κοινωνικοποίηση μπορεί επίσης να έχει το τίμημά της. Ορισμένοι νέοι άνθρωποι κοινωνικοποιούνται υπερβολικά, συχνά ως άμυνα κατά της μοναξιάς, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και στη συνέχεια σε κατάθλιψη.

Πόσο σημαντική είναι η ενθάρρυνση των υγιεινών συνηθειών για τον  πρωτοετή φοιτητή;

Ενώ η κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής, η ενθάρρυνση του παιδιού σας να συμμετέχει σε υγιείς δραστηριότητες θα μπορούσε να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου ψυχικής ασθένειας. Για παράδειγμα, ενθαρρύνοντάς το να τρώει υγιεινά, να συμμετέχει σε συλλόγους, ομάδες υποστήριξης και να ασκείται – όλα πράγματα σημαντικά για τη διατήρηση της καλής ψυχικής υγείας.

Οι γονείς μπορούν επίσης να βοηθήσουν μιλώντας και ακούγοντάς τα, για να διασφαλίσουν ότι γνωρίζουν ότι είστε ακόμα εκεί για αυτά. Δείξτε ενδιαφέρον για τη νέα τους ζωή ζητώντας τους φωτογραφίες από την πόλη και εξερευνήστε άλλους τρόπους για να είστε μαζί. Ενθαρρύνετέ τους να μαγειρεύουν υγιεινά γεύματα, φτιάχνοντας ένα βιβλίο συνταγών με τα πέντε αγαπημένα τους γεύματα για να τα πάρουν μαζί τους. Πάνω απ’ όλα, η συζήτηση και η ακρόαση είναι το κλειδί.

Ποια είναι τα σημάδια της κατάθλιψης των φοιτητών;

Εάν είστε γονέας/κηδεμόνας ενός παιδιού που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, είναι φυσικό να θέλετε να έχετε το νου σας για σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να αναπτύσσονται δυσκολίες ψυχικής υγείας. Αλλά με την απόσταση και την μη τακτική επαφή να αποτελούν συχνά παράγοντα, ποια σημάδια πρέπει να προσέξουμε στο αγαπημένο μας πρόσωπο;

Μπορεί να είναι πρόκληση να εντοπίσουμε τα σημάδια της κατάθλιψης. Ορισμένες αλλαγές και πιθανά σημάδια μπορεί απλώς να είναι αποτέλεσμα του ότι το παιδί σας βρίσκεται σε μια νέα κατάσταση και είναι υπερβολικά ενθουσιασμένο ή πολύ απασχολημένο. Είναι σημαντικό να εξετάζετε τη συμπεριφορά στο πλαίσιο, έχοντας κατά νου τι είναι φυσιολογικό για το παιδί σας.

Οι συμπεριφορές που μπορεί να υποδηλώνουν κατάθλιψη μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Να μην επικοινωνούν όταν λένε ότι θα επικοινωνήσουν
• Να μην σηκώνει κλήσεις ή να μην απαντά σε μηνύματα
• Να δίνει ασαφείς απαντήσεις όταν ερωτάται για τη ζωή του στο πανεπιστήμιο
• Να λένε ότι είναι αγχωμένοι ή ανήσυχοι
• Να ζητούν να έρθουν στο σπίτι

Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια για τον πρωτοετή φοιτητή σας;

Εάν το παιδί σας δεν μοιράζεται άμεσα τα συναισθήματά του μαζί σας, μπορεί να είναι δύσκολο να ξέρετε τι να κάνετε. Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει κατάθλιψη ή βλέπετε κάποια αποκαλυπτικά σημάδια, είναι σημαντικό να αναζητήσετε βοήθεια. Προτείνετε στο παιδί σας να κλείσει ένα ραντεβού με το γιατρό του και να αναζητήσει υποστήριξη ψυχικής υγείας.

Μετά από μια αρχική περίοδο, αν τα πράγματα δεν βελτιωθούν ή δεν κατασταλάξουν ή αν εξακολουθείτε να ανησυχείτε, αξίζει να διερευνήσετε περαιτέρω – είτε μιλώντας απευθείας με το παιδί σας είτε, αν ανησυχείτε, με το πανεπιστήμιό του.

Όσοι πάσχουν από κατάθλιψη μπορεί να μην έχουν πάντα πλήρη επίγνωση της κατάστασής τους ή να μην επιθυμούν να σας ανησυχήσουν. Γνωρίζοντας αυτό σημαίνει ότι, ως φροντιστές ή γονείς, μπορεί να δυσκολευτείτε να νιώσετε καθησυχασμένοι αφού θέσετε το θέμα. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα βήματα που μπορείτε να κάνετε και τα οποία μπορεί να είναι χρήσιμα.

Μερικές φορές είναι χρήσιμο να μιλήσετε για τη δική σας εμπειρία από παρόμοιες ή νέες καταστάσεις – δίνοντάς τους την “άδεια” να παραδεχτούν τη δυσκολία. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζουν τις υπηρεσίες υποστήριξης στην περιοχή και προτείνετε να μιλήσουν με κάποιον στο πανεπιστήμιο – έναν καθηγητή ή σύμβουλο – για να διερευνήσουν τυχόν δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Συχνά, το να δείξετε απλώς ότι είστε εκεί μπορεί να είναι μεγάλη βοήθεια. Το να κανονίσετε να πάτε για ένα Σαββατοκύριακο, να μείνετε στην περιοχή για να δείξετε ότι είστε κοντά μπορεί να είναι χρήσιμο. Το να δείχνετε ενδιαφέρον για το τι κάνουν και πώς ζουν είναι φυσικό και μπορεί επίσης να βοηθήσει να καθησυχαστούν οι ανησυχίες.

Πώς μπορείτε να υποστηρίξετε τα παιδιά με κατάθλιψη;

Εάν το παιδί σας διαγνωστεί με κατάθλιψη, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι, παρά το γεγονός ότι ενδεχομένως ζει από απόσταση, η υποστήριξή σας μπορεί να είναι ανεκτίμητη. Είναι σημαντικό να κάνετε τακτικά check-in, ακόμη και αν εκείνοι σας απορρίπτουν.

Μιλήστε τους, αλλά να μην τους κρίνετε. Υπενθυμίστε τους ότι τους αγαπούν και τους σέβονται και ότι πιστεύετε σε αυτούς. Η αποστολή καρτών, emails, επιστολών, ακόμη και πακέτων φροντίδας μπορεί να είναι χρήσιμη. Το να ζητήσετε από άλλα μέλη της οικογένειας να παραμείνουν σε επαφή μπορεί επίσης να αποτελέσει μεγάλη υποστήριξη.

Η πρακτική βοήθεια, όπως το να βεβαιωθείτε ότι έχουν τις σωστές επαφές για να ζητήσουν βοήθεια είναι επίσης σημαντική. Είναι επίσης σημαντικό να λάβετε υπόψη σας ότι το παιδί σας μπορεί να αισθάνεται ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι γι’ αυτό. Μερικές φορές τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι γι’ αυτά, αλλά ανησυχούν μήπως απογοητεύσουν τους γονείς.

Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζουν ότι αν δεν είναι ευχαριστημένα, μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι. Αν πιστεύετε ότι πρόκειται για δυσκολία προσαρμογής, ίσως προτείνετε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να δείτε αν βελτιώνεται. Υπενθυμίστε τους όμως ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές και ότι μπορούν να ξαναπροσπαθήσουν στο μέλλον.