Η σύφιλη είναι μια αρκετά κοινή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη (ΣΜΝ), που επηρεάζει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο. Ο βασικός άξονας της θεραπείας της είναι η πενικιλίνη, αλλά υπάρχουν και άλλοι τύποι αντιβιοτικών που είναι κατάλληλοι. (Η σύφιλη είναι θεραπεύσιμη; Τι πρέπει να γνωρίζετε για την εξέλιξή της;)

Πώς αντιμετωπίζεται η σύφιλη;

1. Πενικιλλίνη Γ

Η πενικιλλίνη Γ είναι το αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται σχεδόν για όλες τις περιπτώσεις σύφιλης. Η πενικιλίνη Γ, γνωστή και ως βενζυλοπενικιλλίνη, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πολλών διαφορετικών τύπων βακτηριακών λοιμώξεων. Το εν λόγω αντιβιοτικό χορηγείται συνήθως μέσω μιας μόνο ενδομυϊκής ένεσης σε ένα μεγάλο μυ του σώματος στους γλουτούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η πενικιλίνη μπορεί να χορηγηθεί και ενδοφλεβίως.

Υπάρχουν διάφορα σκευάσματα πενικιλίνης Γ, μερικά από τα οποία έχουν διαφορετική συνοχή και/ή μεγαλύτερη ή μικρότερη περίοδο δράσης. Η επιλογή του σκευάσματος είναι σημαντική επειδή ορισμένοι τύποι έχουν καλύτερη πρόσβαση στους ιστούς (όπως ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός) συγκριτικά με άλλους.

Η επιλογή και η διάρκεια της θεραπείας βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στο στάδιο της λοίμωξης (πρωτογενές, δευτερογενές, λανθάνον ή τριτογενές). Κάθε προοδευτικό στάδιο έχει διαφορετικά συμπτώματα και μπορεί να χρειαστεί διαφορετική αντιμετώπιση. Εάν υπάρχει νευροσύφιλη (σύφιλη του εγκεφάλου), οφθαλμική σύφιλη (σύφιλη των ματιών) ή ωτοσύφιλη (σύφιλη του αυτιού), χρησιμοποιείται ενισχυτικά ένα χάπι που ονομάζεται προβενεσίδη. (4+1 ασθένειες που μπορούν να μιμηθούν την Σκλήρυνση Κατά Πλάκας)

Το 2021, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) εξέδωσαν ενημερωμένες συστάσεις για τη θεραπεία της σύφιλης:

Στάδιο	Συνιστώμενη Δοσολογία
Πρωτοπαθής, δευτεροπαθής ή πρώιμη λανθάνουσα σύφιλη	Μία εφάπαξ ενδομυϊκή ένεση πενικιλίνης Γ
Όψιμη λανθάνουσα σύφιλη, λανθάνουσα σύφιλη άγνωστης διάρκειας ή τριτογενής σύφιλη	Τρεις ξεχωριστές ενδομυϊκές ενέσεις πενικιλίνης Γ, χορηγούμενες με διαφορά μίας εβδομάδας
Νευροσύφιλη, οφθαλμική σύφιλη ή ωτοσύφιλη	Ενδοφλέβια χορήγηση πενικιλλίνης Γ για 10 έως 14 ημέρες στο νοσοκομείο Ή Ενδομυϊκή πενικιλλίνη Γ χορηγούμενη μία φορά την ημέρα συν από του στόματος προβενεσίδη που λαμβάνεται τέσσερις φορές την ημέρα. Και οι δύο για 10 έως 14 ημέρες

Για την ωτοσύφιλη, το στεροειδές φάρμακο πρεδνιζόνη χρησιμοποιείται για τη μείωση της φλεγμονής στο αυτί και την αποκατάσταση της ακοής.

2. Εναλλακτικές λύσεις για την πενικιλίνη

Υπάρχουν και άλλα αντιβιοτικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άτομα με σύφιλη που είναι αλλεργικά στην πενικιλίνη, όπως κεφτριαξόνη, δοξυκυκλίνη και τετρακυκλίνη. (Εξετάσεις για σύφιλη: Τι πρέπει να ξέρετε;)

Το CDC συνιστά τις ακόλουθες εναλλακτικές στρατηγικές θεραπείας για άτομα με πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή σύφιλη:

Φάρμακο	Συνιστώμενη Δοσολογία
Κεφτριαξόνη	1 γραμμάριο ημερησίως, χορηγείται είτε ενδομυϊκά, είτε ενδοφλεβίως, για 10 ημέρες
Δοξυκυκλίνη	100 mg, λαμβάνονται από το στόμα, δύο φορές την ημέρα, για 14 ημέρες
Τετρακυκλίνη	500 mg, λαμβάνονται από το στόμα, τέσσερις φορές την ημέρα, για 14 ημέρες

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα εν λόγω αντιβιοτικά συνιστώνται μόνο για τη θεραπεία της πρωτοπαθούς και δευτεροπαθούς σύφιλης. Επιπλέον, είναι απαραίτητη και η πραγματοποίηση αλλεργικού τεστ για επιβεβαίωση ότι ο ασθενής έχει πραγματικά αλλεργία στην πενικιλίνη. (Είστε αλλεργικοί στην πενικιλίνη; Πώς θα το διαπιστώσετε;)

Σε προχωρημένες περιπτώσεις σύφιλης, στις οποίες η πενικιλίνη Γ παραμένει η πιο αποτελεσματική επιλογή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια διαδικασία γνωστή ως απευαισθητοποίηση φαρμάκων για την πρόληψη της αλλεργίας σε υπερτασικά άτομα.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η πενικιλίνη Γ είναι η μόνη επιλογή και τα οφέλη της θεραπείας μπορεί να υπερτερούν των κινδύνων. Αυτό περιλαμβάνει τη θεραπεία της συγγενούς σύφιλης στην οποία το T. pallidum μεταδίδεται από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν ενδείξεις ότι η κεφτριαξόνη μπορεί να είναι μια βιώσιμη επιλογή για άτομα με νευροσύφιλη, όταν η πενικιλλίνη Γ δεν αποτελεί επιλογή.

Η αζιθρομυκίνη, ένα αντιβιοτικό που παλαιότερα χρησιμοποιείτο για τη θεραπεία της σύφιλης, δεν συνιστάται πλέον, λόγω των αυξανόμενων ποσοστών αντοχής στο φάρμακο.