Σάκχαρο αίματος: Ποια άλλη ορμόνη το ρυθμίζει εκτός της ινσουλίνης;

Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και 100 χρόνια ότι η ινσουλίνη είναι ο κύριος μηχανισμός του σώματος για τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου του αίματος. Ωστόσο, πρόσφατα ανακάλυψαν ότι υπάρχει και μια δεύτερη ορμόνη που κάνει την ίδια δουλειά, με λίγο διαφορετικό τρόπο, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει το νέο στόχο για τη θεραπεία του διαβήτη.

Η ινσουλίνη είναι η μόνη ορμόνη που ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος;

Μια ορμόνη, που ονομάζεται FGF1, παράγεται στον λιπώδη ιστό του σώματος και όπως είπαμε πιο πάνω, κάνει την ίδια δουλειά με την ινσουλίνη και συγκεκριμένα μειώνει γρήγορα τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος. Ωστόσο, οι ερευνητές σε πειράματα που πραγματοποίησαν σε ποντίκια, διαπίστωσαν ότι η εν λόγω ορμόνη λειτουργεί ανεξάρτητα από την ινσουλίνη και χρησιμοποιεί διαφορετικό μηχανισμό.

Ο διαβήτης τύπου 2 προκύπτει όταν το σώμα γίνει ανθεκτικό στην ινσουλίνη, οδηγώντας σε χρόνια υψηλά επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις αρτηρίες και τα νεύρα του σώματος, οδηγώντας σε επιπλοκές, όπως η καρδιακή και η νεφρική νόσος, το εγκεφαλικό επεισόδιο, σε προβλήματα όρασης και σε μόνιμη βλάβη των νεύρων.

Στην παρούσα μελέτη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ορμόνη FGF1 καταστέλλει τη διάσπαση του λιπώδους ιστού, η οποία μειώνει την ικανότητα του ήπατος να εκλύει τη γλυκόζη. Τον ίδιο ρόλο έχει και η ινσουλίνη, αλλά η FGF1 χρησιμοποιεί μια διαφορετική οδό σηματοδότησης. Σε εργαστηριακό επίπεδο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε ποντίκια με αντίσταση στην ινσουλίνη, στα οποία χορηγήθηκε FGF1 σε ενέσιμη μορφή, μειώθηκαν σημαντικά τα επίπεδα του σακχάρου του αίματός τους. (Ενημερωθείτε περαιτέρω για την εξέταση της ινσουλίνης)

Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης, Δρ. Gencer Sancar, αυτός ο παράλληλος μηχανισμός, είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, διότι στην αντίσταση στην ινσουλίνη, η σηματοδότηση της ινσουλίνης είναι εξασθενημένη και ως εκ τούτου ένας νέος τρόπος σηματοδότησης αποτελεί σημαντική εναλλακτική λύση στη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος.

Το μόνο που απομένει είναι τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης να επαληθευθούν και σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, ένα ερώτημα που προκύπτει είναι το κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα τα άτομα που είναι ανθεκτικά στην ινσουλίνη, να είναι ανθεκτικά και στην FGF1. Σύμφωνα με την ενδοκρινολόγο Δρ. Emily Gallagher, ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια περίπλοκη κατάσταση στην οποία διαφορετικά άτομα έχουν διαφορετικά προφίλ, οπότε υπάρχει ενδεχόμενο να παρουσιαστεί ανθεκτικότητα και στις δύο ορμόνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα ισχύει για όλους τους ασθενείς.

Πώς λειτουργεί η ορμόνη FGF1;

Οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη μερικά πράγματα για τη λειτουργία της FGF1. Σε προηγούμενες μελέτες, ανακάλυψαν ότι η συγκεκριμένη ορμόνη μπορούσε να μειώσει το σάκχαρο του αίματος σε ποντίκια, ενώ η συνεχής χορήγησή της κατάφερε να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Cell Metabolism, εμβαθύνει στο πώς ακριβώς λειτουργεί η ορμόνη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, όπως και η ινσουλίνη, η FGF1 καταστέλλει τη διάσπαση του λίπους, κάτι που με τη σειρά του βοηθά στον έλεγχο του σακχάρου του αίματος. Αλλά ο τρόπος λειτουργίας της είναι διαφορετικός. Συγκεκριμένα, η ινσουλίνη δρα μέσω ενός ενζύμου που ονομάζεται PDE3B, το οποίο πυροδοτεί μια αλυσίδα αντιδράσεων που ονομάζεται μονοπάτι σηματοδότησης. Από την άλλη, η FGF1 χρησιμοποιεί ένα διαφορετικό ένζυμο, που ονομάζεται PDE4.

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, η ερευνητική ομάδα, τόνισε ότι χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να βρεθούν περισσότερα στοιχεία για την δράση της FGF1 και για να κατανοηθούν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της στη σηματοδότηση της ινσουλίνης και στην αντίσταση στην ινσουλίνη.