Mια νέα μελέτη συνέκρινε τον περιορισμό των θερμίδων με και χωρίς διαλειμματική διατροφή

Η μελέτη παρακολούθησε τους συμμετέχοντες με παχυσαρκία για 1 έτος. Στο τέλος της μελέτης, και οι δύο ομάδες συμμετεχόντων έχασαν βάρος, αλλά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καμία από τις δύο μεθόδους απώλειας βάρους δεν ήταν σημαντικά πιο αποτελεσματική από την άλλη.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), το ποσοστό παχυσαρκίας στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των ενηλίκων είναι 42,4%. Έχοντας αυτό κατά νου, οι άνθρωποι αναζητούν συνεχώς τον καλύτερο τρόπο για να μειώσουν την πρόσληψη θερμίδων.

Δύο δημοφιλείς μέθοδοι απώλειας βάρους είναι η διαλειμματική διατροφή, ένα είδος καθημερινής διαλείπουσας νηστείας, και ο περιορισμός των θερμίδων ή αλλιώς θερμιδικό έλλειμμα. Δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη συζήτηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαλείπουσας νηστείας και τη μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα του περιορισμού των θερμίδων, οι ερευνητές σχεδίασαν μια δοκιμή για να συγκρίνουν τις δύο αυτές μεθόδους.

Οι συγγραφείς δημοσίευσαν τη μελέτη στο The New England Journal of Medicine.

Ποιες είναι οι στρατηγικές για απώλεια βάρους;

Η διαλειμματική διατροφή είναι μια μορφή καθημερινής διαλείπουσας νηστείας. Στο πλαίσιο αυτής της μορφής νηστείας, οι άνθρωποι καταναλώνουν όλη την τροφή τους σε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.

Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι εφαρμόζουν τη νηστεία 16:8, όπου περνούν 16 ώρες χωρίς να φάνε και στη συνέχεια τρώνε σε μια περίοδο 8 ωρών, όπως για παράδειγμα τρώνε από τις 12:00 μ.μ. έως τις 8:00 μ.μ. Άλλοι άνθρωποι χρησιμοποιούν ένα πιο περιορισμένο πλαίσιο και εφαρμόζουν τη νηστεία 20:4.

Η ιδέα με το φαγητό με χρονικό περιορισμό είναι ότι οι άνθρωποι θα περιορίσουν τις θερμίδες που προσλαμβάνουν αν περιορίσουν το φαγητό σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, “η μέθοδος έχει αποκτήσει δημοτικότητα επειδή είναι μια στρατηγική απώλειας βάρους που είναι απλή στην τήρηση, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την προσκόλληση“.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι το φαγητό με χρονικό περιορισμό βοηθά όχι μόνο στη μείωση της πρόσληψης θερμίδων αλλά και στη βελτίωση της νόησης και έχει αντιφλεγμονώδη δράση.

Το θερμιδικό έλλειμμα είναι ένας άλλος τρόπος για να χάσετε βάρος. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, οι άνθρωποι επιλέγουν έναν καθορισμένο αριθμό θερμίδων που θέλουν να τηρήσουν κάθε μέρα.

Χρειάζεται η δημιουργία ενός ελλείμματος 3.500 θερμίδων για να χάσει κανείς 1 κιλό. Αν κάποιος προσλαμβάνει 500 θερμίδες λιγότερες καθημερινά από τον αριθμό θερμίδων που χρειάζεται για να διατηρήσει το βάρος του, τότε θα χάσει 1 κιλό την εβδομάδα.

Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διαπιστωθεί εάν η διατροφή με περιορισμό του χρόνου προσέφερε περαιτέρω οφέλη σε σχέση με μια δίαιτα περιορισμένων θερμίδων. Για τον σκοπό αυτό, οι ερευνητές προσέλαβαν 139 συμμετέχοντες- από αυτούς τους συμμετέχοντες, οι 118 ολοκλήρωσαν τη μελέτη.

Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας μεταξύ 18 και 75 ετών και είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) μεταξύ 28 και 45. Οι συμμετέχοντες δεν είχαν σημαντικά προβλήματα υγείας.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ, ο ελάχιστος ΔΜΣ για την παχυσαρκία είναι 30 και άνω, αλλά στην Κίνα, οι άνθρωποι θεωρούνται ότι έχουν παχυσαρκία αν ο ΔΜΣ τους είναι 28 ή υψηλότερος.

Οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες και τους έδωσαν οδηγίες να καταναλώνουν μια συγκεκριμένη ποσότητα θερμίδων την ημέρα (1.500 έως 1.800 θερμίδες για τους άνδρες και 1.200 έως 1.500 θερμίδες για τις γυναίκες).

Η ομάδα με τον περιορισμό του χρόνου κατανάλωσης φαγητού είχε την υποχρέωση να τρώει μόνο μεταξύ των ωρών 8:00 π.μ. και 4:00 μ.μ. Η ομάδα με τον περιορισμό των θερμίδων μπορούσε να καταναλώνει τις θερμίδες της όποτε προτιμούσε.

Οι ερευνητές παρείχαν στους συμμετέχοντες διατροφικές συμβουλές καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης.

Στο τέλος της μελέτης, όλοι οι συμμετέχοντες ζυγίστηκαν για τελευταία φορά. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα με τον περιορισμό του χρόνου διατροφής έχασαν κατά μέσο όρο 6,3 κιλά, ενώ οι συμμετέχοντες στην ομάδα με τον περιορισμό μόνο των θερμίδων έχασαν κατά μέσο όρο 8 κιλά.

Από στατιστική άποψη, “οι αλλαγές στο βάρος δεν διέφεραν σημαντικά στις δύο ομάδες κατά την αξιολόγηση των 12 μηνών“, γράφουν οι συγγραφείς.

Μεταξύ των ασθενών με παχυσαρκία, ένα σχήμα περιορισμού του χρόνου διατροφής δεν ήταν πιο ευεργετικό όσον αφορά τη μείωση του σωματικού βάρους, του σωματικού λίπους ή των παραγόντων μεταβολικού κινδύνου από ό,τι ο καθημερινός περιορισμός θερμίδων μόνο.

Οι ερευνητές συνέκριναν επίσης την αρτηριακή πίεση, τη γλυκόζη και τα επίπεδα λιπιδίων μεταξύ των δύο ομάδων. Διαπίστωσαν παρόμοιες βελτιώσεις και στις δύο ομάδες.

Διαβάστε ακόμη:

• Γιατί οι δίαιτες μόδας μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του σωματικού βάρους;
• 10 κορυφαίες δίαιτες για το 2022
• Φυτικές δίαιτες: Γιατί αυξάνεται η δημοτικότητά τους; Τι ρόλο έπαιξε η πανδημία;
• Τι είναι τελικά οι διάσημες δίαιτες «detox»;
• Αλκαλικές δίαιτες – Σχετίζεται το pH του σώματος με τον καρκίνο;
• 5 υγιεινές αλλαγές στην διατροφή σας για να αποφύγετε την δίαιτα