Μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που βιώνουν χρόνιο πόνο, είναι και παχύσαρκοι ταυτόχρονα. Όμως οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό, δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι. (Χρόνιος πόνος: Ήρθε η ώρα να επανεκτιμήσετε τον τρόπο που τον διαχειρίζεστε)

Πώς αλλάζει τις διατροφικές συμπεριφορές ο χρόνιος πόνος;

Μια ομάδα νευροεπιστημόνων προσπάθησε να ερευνήσει περεταίρω την σύνδεση ανάμεσα στον χρόνιο πόνο και τις διατροφικές συμπεριφορές, διαπιστώνοντας ότι πιθανότατα οι αλλαγές που συμβαίνουν στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου -μια περιοχή που σχετίζεται με τα συναισθήματα και τη λήψη αποφάσεων-  συμβάλλουν στον επιπολασμό της παχυσαρκίας που παρατηρείται σε ασθενείς με χρόνιο πόνο.

Σύμφωνα με τον Paul Geha, MD , επίκουρο καθηγητή ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, ο επικλινής πυρήνας, μια δομή στον εγκέφαλο που μεσολαβεί μεταξύ κινήτρων και λήψης αποφάσεων, θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις διατροφικές συμπεριφορές των ασθενών με χρόνιο πόνο.

Το 2014, ο Geha μελέτησε τον ρόλο του επικλινούς πυρήνα στον τρόπο με τον οποίο τα άτομα με χρόνιο πόνο στη μέση, πέπτουν τα τρόφιμα. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι η πρόσληψη θερμίδων σε αυτούς τους ασθενείς, δεν καθοδηγείτο από την απόλαυση του φαγητού ή την πείνα που ένιωθαν. Αντίθετα,  μερικοί ασθενείς, συνέχιζαν να καταναλώνουν πλούσιες σε λιπαρά τροφές και ροφήματα με ζάχαρη, ακόμη και αν δεν τους ήταν ευχάριστα στη γεύση. Ο Geha και η ομάδα του πήγαν αυτά τα ευρήματα ένα βήμα παραπέρα, εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ των οδών της ευχαρίστησης και των διατροφικών συμπεριφορών. (Διατροφικές διαταραχές: Γιατί οι ασθενείς συχνά υποτροπιάζουν;)

Στη μελέτη συμμετείχαν 43 ασθενείς με χρόνιο πόνο στη μέση, 51 ασθενείς με υποξεία οσφυαλγία και 36 ασθενείς χωρίς πόνο στην πλάτη. Την πρώτη μέρα, οι συμμετέχοντες, οι οποίοι είχαν δηλώσει πως δεν πεινούσαν ιδιαίτερα, κλήθηκαν να καταναλώσουν μια ποικιλία δειγμάτων πουτίγκας και τζελ και παράλληλα να βαθμολογήσουν το πόσο τους άρεσε το κάθε δείγμα. Τη δεύτερη μέρα, που οι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι πεινούσαν αρκετά, κατανάλωσαν μακαρόνια με τυρί και ακολούθως τους δόθηκε η πουτίγκα που είχε συγκεντρώσει την υψηλότερη βαθμολογία την προηγούμενη ημέρα, από την οποία μπορούσαν να καταναλώσουν όση ήθελαν. Τέλος, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία, ώστε οι ερευνητές να μπορέσουν να μελετήσουν περαιτέρω τα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα σήματα του πόνου και της ευχαρίστησης. (Τρώμε γιατί πεινάμε ή από λαιμαργία; Νέα μελέτη ρίχνει φως στους δύο τρόπους σίτισης)

Με βάση τη θεωρία που αναφέρει ότι τα μονοπάτια του εγκεφάλου που είναι σημαντικά για την αντίληψη της ευχαρίστησης και του πόνου, τέμνονται, οι ερευνητές περίμεναν ότι οι ασθενείς με χρόνιο πόνο στη μέση και υποξεία οσφυαλγία θα ανάπτυσσαν, εξίσου, από νωρίς διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες. Ωστόσο, τα ευρήματα έδειξαν ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι και ότι μόνο οι ασθενείς με χρόνιο πόνο εμφάνισαν διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά. (Είναι ο πόνος που αισθάνεστε οξύς ή χρόνιος;)

Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες, το σύστημα που λέει στον εγκέφαλο ότι το σώμα έχει αρκετό φαγητό και αρκετές θερμίδες, αλλάζει λόγω του πόνου και ως εκ τούτου οι άνθρωποι με χρόνιο πόνο τείνουν να τρώνε περισσότερο, ακόμη και αν δεν νιώθουν ιδιαίτερα πεινασμένοι ή αν αυτό που καταναλώνουν δεν τους προκαλεί ευχαρίστηση.

Παρά τα ευρήματα της παρούσας μελέτης, λόγω της περιπλοκότητας της σύνδεσης μεταξύ εγκεφάλου, χρόνιου πόνου, ευχαρίστησης και διατροφικών διαταραχών, οι ερευνητές υπογράμμισαν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εξαχθεί το οποιοδήποτε συμπέρασμα και ότι χρειάζονται περαιτέρω μελέτες με μεγαλύτερο δείγμα ασθενών. (Χρόνιος πόνος στη μέση: Ποιες είναι οι βασικότερες αιτίες του;)