Είναι ο πόνος που αισθάνεστε οξύς ή χρόνιος;

Ο πόνος είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ζωής: ένα γόνατο που γδέρνεται, ένας πονοκέφαλος λόγω έντασης, ένα κάταγμα οστού. Αλλά μερικές φορές ο πόνος γίνεται χρόνιος – ένα πρόβλημα που πρέπει να διερευνήσετε με το γιατρό σας.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ οξέος και χρόνιου πόνου;

Ο οξύς πόνος είναι ο φυσιολογικός πόνος που προειδοποιεί ότι έχετε πληγωθεί. Όταν σπάτε το πόδι σας, όταν χτυπάτε τον αντίχειρά σας με το σφυρί, όταν βάζετε το χέρι σας στην εστία και καίγεστε … αυτός είναι καλός πόνος. Σας λέει ότι έχετε έναν τραυματισμό. Όταν αγγίζετε το καυτό πιάτο, το σώμα σας θα αντιδράσει αμέσως και θα τραβήξετε το χέρι σας μακριά.

Ο οξύς πόνος ξεκινάει ξαφνικά και συνήθως δεν διαρκεί πολύ. Όταν ο τραυματισμός επουλωθεί, ο πόνος σταματά. Για παράδειγμα, ένα σπασμένο πόδι θα πονάει κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης, αλλά καθώς περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και καλύτερο.

Με τον χρόνιο πόνο, ο ίδιος ο πόνος γίνεται ασθένεια. Όταν ο τραυματισμός επουλώνεται και συνεχίζετε να έχετε πόνο πέραν του χρόνου της αναμενόμενης ανάρρωσης, αυτό είναι χρόνιος πόνος.

Ο χρόνιος πόνος διαρκεί για εβδομάδες, μήνες, ακόμη και χρόνια. Γενικά, διαγιγνώσκεται μετά από τρεις έως έξι μήνες πόνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος έρχεται και φεύγει. Με τον χρόνιο πόνο, το νευρικό σύστημα κάποιου μερικές φορές μεταβάλλεται, καθιστώντας το πιο ευαίσθητο στον πόνο. Ως αποτέλεσμα, οι επώδυνες αισθήσεις μπορεί να είναι πιο έντονες και να διαρκούν περισσότερο.

Υπάρχουν ορισμένες ιατρικές καταστάσεις που προκαλούν χρόνιο πόνο;

Ναι, ορισμένες χρόνιες ασθένειες προκαλούν χρόνιο πόνο. Η αρθρίτιδα είναι το πιο εύκολο παράδειγμα που είναι γνωστό σε αρκετό κόσμο. Ο καρκίνος, ο διαβήτης και η ινομυαλγία είναι άλλες ασθένειες που μπορούν να προκαλέσουν συνεχή πόνο

Μπορούν οι γιατροί να βρίσκουν πάντα την αιτία του χρόνιου πόνου;

Όχι. Σε κάποιες περιπτώσεις η αιτία είναι ασαφής. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες απλώς δεν μπορεούν να καταλήξουν σε μια απόλυτη διάγνωση. Υπάρουν πάρα πολλοί παράγοντες (ψυχολογικοί, κοινωνικοί κλπ) που επηρεάζουν τα κέντρα του πόνου.

Πότε οι ασθενείς πρέπει να μιλούν στον γιατρό τους για τον πόνο;

Ενημερώστε τον γιατρό σας εάν ο πόνος διαρκεί περισσότερο από το λογικά αναμενόμενο. Ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές έχουν ορίσει ως “χρόνιο πόνο” τον πόνο που διαρκεί περισσότερο από 3-6 μήνες, αλλά  αυτοί οι ορισμοί είναι με μία έννοια “αυθαίρετοι”.

Κάθε φορά που ο πόνος διαρκεί περισσότερο από το λογικά αναμενόμενο, είναι ζωτικής σημασίας η αντιμετώπισή του για να μην επιδεινωθεί σε χρόνιο πόνο. Για παράδειγμα, ένα μικρό κόψιμο ή έγκαυμα κανονικά δεν θα προκαλούσε πόνο μετά από ένα μήνα- αν το κάνει, καλέστε το γιατρό σας αντί να περιμένετε τρεις μήνες.

Τα άτομα με διαταραχές που προκαλούν χρόνιο πόνο θα πρέπει επίσης να συζητούν με τους γιατρούς τους για θεραπείες που τους παρέχουν ανακούφιση ή τους βοηθούν να αντιμετωπίσουν τον πόνο. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν αναλγητικά και άλλα φάρμακα, βελονισμό, βιοανάδραση, εκπαίδευση χαλάρωσης, ύπνωση, τεχνικές απόσπασης της προσοχής και διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση. Με την τελευταία αυτή μέθοδο, οι ασθενείς χρησιμοποιούν μια συσκευή TENS για να περάσει ένα ήπιο ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του δέρματος για να μειωθεί ο πόνος.

Πότε ένας ασθενής πρέπει να ζητήσει παραπομπή σε ειδικό για τον πόνο;

Οι περισσότεροι πόνοι δεν αντιμετωπίζονται από ειδικούς στον πόνο, αλλά από γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψη. Αυτό είναι το σωστό σημείο εκκίνησης, λέει- πολλοί γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τον πόνο με επιτυχία. Ωστόσο, εάν ο γιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης δεν είναι σε θέση να διαγνώσει την αιτία του πόνου σας, δεν είναι εξοικειωμένος με τον τύπο του πόνου σας ή δεν είναι σίγουρος για τον τρόπο αντιμετώπισής του, ζητήστε παραπομπή σε άλλον γιατρό που έχει εμπειρία με τα συγκεκριμένα συμπτώματα ή τη νόσο σας. Οι περισσότεροι ασθενείς με πόνο δεν χρειάζεται να επισκεφθούν έναν ειδικό στον πόνο. Αν όμως ο πόνος διαρκεί πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο ή αν ο γιατρός σας για την πρωτοβάθμια περίθαλψη ή ο ειδικός σας δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τον χρόνιο πόνο σας, ρωτήστε αν θα βοηθούσε μια παραπομπή σε έναν ειδικό στον πόνο. Ορισμένοι ασθενείς θα πρέπει να απευθύνονται σε γιατρό ειδικά εκπαιδευμένο στον πόνο. Με αυτόν τον τρόπο, θα λάβουν ιατρική εξέταση για τη διάγνωση του προβλήματός τους, καθώς και κατάλληλη διαχείριση του πόνου. Συνήθως, αυτοί οι ειδικοί προέρχονται από τους τομείς της νευρολογίας, της ψυχιατρικής και της φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης και στη συνέχεια, υποβάλλονται σε πρόσθετη εκπαίδευση στην ιατρική του πόνου.

Τι να αποφύγετε αν θέλετε να επισκεφθείτε έναν ειδικό για τον πόνο σας;

Τις κλινικές πόνου, που συχνά διευθύνονται από μη ιατρούς, οι οποίες προσφέρουν ενέσεις ή άλλες θεραπείες χωρίς πρώτα να κάνουν μια ενδελεχή εξέταση για να κάνουν ιατρική διάγνωση. Δυστυχώς, η τάση για κάτι τέτοιο αυξάνεται σε όλη τη χώρα.