Η βλέννα που παράγεται από τον οργανισμό, μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες για την υγεία του ανθρώπου. Η υπερβολική ποσότητα βλέννας αποτελεί σημάδι χρόνιας αναπνευστικής πάθησης, οξείας ασθένειας και ορισμένων τύπων χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ). Σύμφωνα με τους ειδικούς, παρόλο που η βλέννα είναι ευεργετική για το σώμα, η υπερέκκρισή της προκαλεί αναπνευστικές δυσκολίες και μόλυνση.

Ποιες είναι οι βασικότερες αιτίες της υπερβολικής παραγωγής βλέννας;

Η βλέννα, συχνά συγχέεται με το σάλιο, αλλά οι δύο ουσίες δεν είναι ίδιες. Το σάλιο είναι υγρό που παράγεται στο στόμα και βοηθά στη διάσπαση και την ομαλή κατάποση της τροφής. Η βλέννα επενδύει τους ιστούς και η γλιστερή της υφή παγιδεύει πιθανούς ερεθιστικούς παράγοντες, νεκρά κύτταρα και υπολείμματα από την ανώτερη και κατώτερη αναπνευστική οδό και βακτήρια, επιτρέποντας στους ανθρώπους, μέσω του βήχα, να καθαρίζουν τους πνεύμονές τους.

Η βλέννα (ονομάζεται επίσης πτύελα) παράγεται από ειδικά κύτταρα της αναπνευστικής οδού και τους υποβλεννογόνιους αδένες. Η υπερπαραγωγή βλέννας οφείλεται στη δυσλειτουργία αυτών των κυττάρων, σε μόλυνση, φλεγμονή ή σε ερεθισμό της αναπνευστικής οδού.

Τα άτομα με χρόνιες παθήσεις του αναπνευστικού μαθαίνουν να ζουν με αυξημένη βλέννα. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες καταστάσεις υγείας που ωθούν τον οργανισμό να παράξει περισσότερη βλέννα, όπως:

1. Λοίμωξη του αναπνευστικού

Ανά πάσα στιγμή, ο άνθρωπος μπορεί να περάσει από μια σύντομη αναπνευστική ασθένεια, η οποία πυροδοτεί την παραγωγή βλέννας στους πνεύμονές του. Το κοινό κρυολόγημα είναι η πιο κοινή αιτία ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων της αναπνευστικής οδού. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τέτοιου είδους λοιμώξεις μπορούν να οδηγήσουν σε βακτηριακή πνευμονία.

Σε περίπτωση λοίμωξης του αναπνευστικού, οι πνεύμονες αντιδρούν παράγοντας βλέννα, για να απαλλαγούν από τα μικρόβια που προκαλούν τη μόλυνση. Γενικά, η βλέννα είναι προστατευτική και τείνει να μειώνεται μέσα σε λίγες ημέρες μετά την ανάρρωση.

2. Άσθμα

Το άσθμα χαρακτηρίζεται από επεισόδια αναπνευστικής δυσχέρειας που προκαλούνται από καιρικές αλλαγές και ουσίες όπως τα σωματίδια του αέρα, η γύρη και το τρίχωμα των κατοικίδιων.

Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης άσθματος, παρατηρείται «υπερέκκριση» βλέννας για την απομάκρυνση των πιο πάνω ερεθιστικών παραγόντων, που δυσχεραίνουν την αναπνοή.

3. Χρόνια βρογχίτιδα

Η χρόνια βρογχίτιδα, ένας τύπος ΧΑΠ, σχετίζεται με υπερβολική παραγωγή βλέννας στους πνεύμονες. Η κύρια αιτία της χρόνιας βρογχίτιδας είναι το κάπνισμα. Για να γίνει διάγνωση χρόνιας βρογχίτιδας, ο ασθενής πρέπει να έχει παραγωγικό βήχα τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, για τουλάχιστον τρείς μήνες.

4. Εμφύσημα και βρογχεκτασίες

Το εμφύσημα είναι ένας άλλος τύπος χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας που χαρακτηρίζεται από αυξημένη παραγωγή βλέννας, βήχα και προδιάθεση για πνευμονικές λοιμώξεις.

Οι βρογχεκτασίες είναι μια ασθένεια κατά την οποία οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις οδηγούν σε μόνιμη διεύρυνση των αεραγωγών. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στην παραγωγή παχύρρευστης και δύσοσμης βλέννας.

5. Πνευμονικό οίδημα

Το πνευμονικό οίδημα προκαλεί αύξηση του πνευμονικού υγρού και υπερπαραγωγή βλέννας, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρής δύσπνοιας, κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας.

6. Γενετική

Υπάρχουν αρκετές κληρονομικές παθήσεις που σχετίζονται με αυξημένη βλέννα. Ορισμένες επηρεάζουν άμεσα τους πνεύμονες, ενώ άλλες βλάπτουν τους μυς που εμπλέκονται στην αναπνοή, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή βλέννας:

• Η κυστική ίνωση είναι μια γενετική ασθένεια που επηρεάζει πολλαπλά συστήματα του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος. Η αυξημένη, κολλώδης βλέννα είναι ένα από τα πρωταρχικά χαρακτηριστικά της.
• Η πρωτοπαθής βλεφαροειδής δυσκινησία είναι μια γενετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ελαττωματικές βλεφαρίδες (μικροσκοπικές δομές που μοιάζουν με τρίχες). Οδηγεί σε αυξημένη βλέννα στους πνεύμονες και προδιάθεση για αναπνευστικές δυσκολίες και λοιμώξεις.
• Οι νευρομυϊκές παθήσεις, όπως η μυϊκή δυστροφία και η μυϊκή ατροφία της σπονδυλικής στήλης, μπορούν να οδηγήσουν σε υπερβολική συσσώρευση βλέννας, επειδή βλάπτουν τη μυϊκή λειτουργία. Αυτό με τη σειρά του, μειώνει την κίνηση των πνευμόνων κατά την εισπνοή και την εκπνοή και την ικανότητα του ανθρώπου να βήχει. Ως αποτέλεσμα, η βλέννα αρχίζει να συσσωρεύεται στους πνεύμονες.