Έμφραξη καρδιακών αρτηριών: Χρειάζονται όλες οι αρτηρίες “ξεμπλοκάρισμα”;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι όλες ανεξαιρέτως οι εμφράξεις των καρδιακών αρτηριών πρέπει να διορθώνονται άμεσα, αλλά αυτό είναι λάθος σύμφωνα με τον Καρδιολόγο  R. Todd Hurst.

Πρέπει να διορθώνονται όλες οι καρδιακές εμφράξεις;

Ο Δρ. Todd Hurst, μας απαντά στο ερώτημα αν πρέπει να διορθώνονται όλες οι καρδιακές εμφράξεις μέσα από ένα παράδειγμα:

«Ο Doug είναι ένας 67χρονος άνδρας που ήρθε να με δει γιατί αισθανόταν πιο αργός κατά τη διάρκεια της άσκησής του. Δεν είχε πόνο στο στήθος ή δύσπνοια. Η αντοχή του ήταν καλή, αλλά δεν απέδιδε τόσο όσο θα ήθελε. Του πρότεινα λοιπόν, να κάνουμε τεστ κοπώσεως, το οποίο έδειξε ισχαιμία, που σημαίνει ότι υπήρχε πιθανότητα να έχει φραγμένες καρδιακές αρτηρίες.

Σημειώνεται ότι το τεστ κοπώσεως, αν και είναι χρήσιμο, δεν είναι πολύ αξιόπιστο, οπότε τα αποτελέσματα του χρειάζεται να επιβεβαιώνονται με κάποιο πρόσθετο τεστ. Στην περίπτωση του Doug  κάναμε μια στεφανιαία αγγειογραφία, για να αξιολογήσουμε το εσωτερικό των αρτηριών, διαπιστώνοντας ότι πράγματι υπήρχε μια στενή αρτηρία στην καρδιά του. Η εν λόγω αρτηρία όμως, ήταν δευτερεύουσα και παρείχε αίμα σε μια σχετικά μικρή περιοχή της καρδιάς. Όταν του είπα τα αποτελέσματα παραξενεύτηκε που δεν του πρότεινα να ανοίξουμε την στένωση με την τοποθέτηση stent».

Ποιος χρειάζεται stent καρδιακής αρτηρίας;

Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται σχεδόν ένα εκατομμύριο επεμβάσεις καρδιακής αρτηρίας στις ΗΠΑ, ωστόσο, η πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι μερικές από αυτές δεν είναι απαραίτητες.

Γενικότερα, τα stent στην καρδιακή αρτηρία τοποθετούνται σε δύο περιπτώσεις:

(α) κατά τη διάρκεια καρδιακής προσβολής (οξεία καρδιακή νόσος)

(β) όταν το τεστ κοπώσεως δείξει ότι υπάρχει κάποιο “μπλοκάρισμα” (σταθερή καρδιακή νόσος)

Κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, είναι ευρέως αποδεκτό ότι το άνοιγμα της καρδιακής αρτηρίας με την τοποθέτηση stent είναι ευεργετικό. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνει το κίνδυνο θανάτου, την περαιτέρω βλάβη στην καρδιά και το ενδεχόμενο μελλοντικής καρδιακής ανεπάρκειας. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις περισσότερες περιπτώσεις αποκλεισμένων καρδιακών αρτηριών που ανακαλύπτονται από το τεστ κοπώσεως. Συγκεκριμένα, παρά το γεγονός ότι το άνοιγμα των αρτηριών φαίνεται λογικό, πολλές κλινικές δοκιμές δεν έδειξαν κανένα ουσιαστικό όφελος με την τοποθέτηση stent σε ασθενείς με σταθερή καρδιακή νόσο.

Μία από τις πρώτες μεγάλες ερευνητικές μελέτες που έδειξαν ότι το άνοιγμα μπλοκαρισμένων καρδιακών αρτηριών σε ασθενείς με σταθερή καρδιακή νόσο δεν έσωσε περισσότερες ζωές, ήταν η δοκιμή COURAGE, η οποία συνέκρινε άτομα που εμφάνισαν αποκλεισμό καρδιακής αρτηρίας και προχώρησαν στην τοποθέτηση stent σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή, με άτομα που έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή. Μετά από 5 χρόνια παρακολούθησης, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξαν διαφορές στα ποσοστά θανάτου ή καρδιακής προσβολής ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Στα ίδια αποτελέσματα κατέληξε και η δοκιμή ISCHEMIA, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 5000 ασθενείς με απόφραξη σε κάποια κύρια καρδιακή αρτηρία, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, με τους μεν να προχωρούν στην τοποθέτηση stent σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή και τους δε να λαμβάνουν μόνο φάρμακα.

Πλέον, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα stent στις μπλοκαρισμένες καρδιακές αρτηρίες σε ασθενείς που δεν έπαθαν καρδιακή προσβολή δεν μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου ή μελλοντικής καρδιακής προσβολής. Ωστόσο, οι δοκιμές COURAGE και ISCHEMIA έδειξαν ότι όσοι είχαν stent είχαν λιγότερο πόνο στο στήθος συγκριτικά με όσους λάμβαναν μόνο φάρμακα, αλλά σύμφωνα με του ειδικούς, ακόμη και αυτό το όφελος είναι αμφιλεγόμενο.

Σε κάθε περίπτωση, ο Δρ. Todd Hurst  υπογραμμίζει ότι πριν αποφασιστεί ότι ο ασθενής πρέπει να προχωρήσει στη διαδικασία τοποθέτησης stent πρέπει να σταθμίζονται οι κίνδυνοι και τα οφέλη.  «Είναι γνωστό ότι η τοποθέτηση  stent εγκυμονεί κινδύνους. Παρόλο που οι σοβαρές επιπλοκές της διαδικασίας, όπως η καρδιακή προσβολή και το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι σπάνιες, υπάρχουν άλλες λιγότερο σοβαρές επιπλοκές, όπως η αιμορραγία, η νεφρική βλάβη και η αλλεργική αντίδραση που είναι πιο συχνές. Ως εκ τούτου πρέπει να λαμβάνονται όλα υπόψη, να ζυγίζονται και να αποφασίζεται ότι είναι λιγότερο επικίνδυνο».

«Εγώ λοιπόν, αφού εξέτασα τις ιατρικές πληροφορίες που είχα στα χέρια μου και τις συζήτησα με τον Doug, αποφασίσαμε μαζί ότι αφού η τοποθέτηση stent δεν θα μείωνε τον κίνδυνο θανάτου ή καρδιακής προσβολής, θα προσπαθούσαμε να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα του και να θεραπεύσουμε την αρτηρία του μόνο με την χρήση φαρμάκων. Ξεκινήσαμε λοιπόν με μια επιθετική θεραπευτική αγωγή για τη μείωση της χοληστερίνης και της αρτηριακής πίεσης σε συνδυασμό με ένα υγιεινό τρόπο ζωής. Ένα χρόνο μετά, ο Doug είναι υγιής», ανέφερε ο  Δρ. Todd Hurst.